کد مطلب: ۱۹۰
تعداد بازدید: ۱۶۹۰
تاریخ انتشار : ۲۰ آبان ۱۳۹۴ - ۰۸:۰۰
یاران شیدای امام حسین(ع)/40
قسمت چهلم این سلسله مطالب که به جناب بشر بن عمرو حضرمي سلام‌الله‌علیه از یاران امام حسین علیه‌السلام در دشت کربلا اختصاص دارد را در ادامه از نظر می‌گذرانید:

بشر بن عمرو حضرمی

اشاره

«بشر» پسر «عمرو» پسر احدوث و از مردم «حضرموت» و از قبيله كنده بوده است. او از نيكان و ياران حضرت امام علي عليه‌السلام است. دلاوري فرزندان او در نبردها زبانزد است. بشر در ايامي كه هنوز امام حسين عليه‌السلام با ياران يزيد در حال گفت‌وگو بودند، به امام حسين عليه‌السلام پيوست(۱).

امتحاني ديگر

«سيد داودي» نقل كرده: روز عاشورا فرارسيد و جنگ آغاز شد. در همان حال به بشر خبر رسيد كه پسرت عمر در مرز ري به اسارت گرفته شد. او در پاسخ گفت: به حساب خداوند مي‌گذارم. من دوست ندارم كه او اسير شود و من بعد از او زنده باشم(۲). خبر اين جريان به امام حسين عليه‌السلام رسيد. حضرت به او فرمودند: «رحمك الله انت في حل من بيعتي، فاذهب و اعمل في فكاك ابنك؛ خداي تعالي تو را رحمت كند، تو از بيعت با من آزادي، پس برو و در آزادي پسرت كوشش كن» بشر عرض كرد: «اكلتني السباع حيا ان انا فارقتك يا اباعبدالله؛ اي اباعبدالله! درندگان مرا زنده زنده بخورند، اگر از شما جدا شوم» پس امام فرمود: «اينها را به پسرت محمد بده (محمد نيز پدر را در كربلا همراهي مي‌كرد) اين لباس‌هاي بردي است كه مي‌تواند در آزادي برادرش از آن كمك گيرد». امام به او پنج لباس دادند كه قيمت آنها هزار دينار مي‌شد(۳).

درسي كه مي‌توان گرفت: معرفت ويژه بشر در كربلا به امام و هدف او باعث شد تحت تأثير عواطف پدري قرار نگيرد.

شهادت بشر

بشر در كربلا پيش از ظهر عاشورا به مقام رفيع شهادت نائل آمده است(۴). در زيارت ناحيه مقدسه آمده، «السلام علي بشر بن عمرو الحضرمي» درود بر بشر پسر عمرو حضرمي». سروي نيز شهادت او را در حمله نخستين دانسته است(۵).

ادامه دارد...

------------------------------------------------------

پی نوشت‌ها:

۱. ابصار العين، مقصد ۷، ص ۱۷۳

۲. عند الله احتسبه و نفسي ما كنت احب ان يؤسر و ان ابقي بعده

۳. تنقيح المقال، ج ۱، ص ۱۷۳

۴. منتهي الآمال، ج ۱، ص ۶۵۴

۵. مناقب آل ابي‌طالب، ج ۴، ص ۱۱۳

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: