حضرت مهدی(عج)؛ فروغ تابان ولایت| ۱۲
سیر تکاملی بشر که در همه جهان مشاهده می‌شود، به خصوص سیر تکاملی اجتماعی و علمی در میان انسان‌ها، نوید برقراری حکومت مصلح واحد را در آینده به روشنی به ما خبر می‌دهد. 14 - آیا این پیش‌بینی قابل اجراست؟
آیا چنین پیش‌بینی برای آینده در مورد مصلح جهانی حضرت مهدی(ع) از نظر طبیعی و اجتماعی (با توجّه به شرایط زمان در همه کشورها) قابل عمل و یا دست‌کم امکان‌پذیر است؟!
پاسخ: سیر تکاملی بشر که در همه جهان مشاهده می‌شود، به خصوص سیر تکاملی اجتماعی و علمی در میان انسان‌ها، نوید برقراری حکومت مصلح واحد را در آینده به روشنی به ما خبر می‌دهد. از سوی دیگر همه دستگاه‌های آفرینش به سوی تکامل گام برمی‌دارند و ما که جزئی از آفرینش هستیم، اقتضای هماهنگی و همدوشی با آفرینش الزام می‌کند که انسان‌ها نیز به سوی یک تکامل بزرگ که در سایه یک حکومت الهی تحت رهبری‌های مردمی بزرگ و عادل برقرار می‌شود، گام بردارند و به نتیجه برسند.
به علاوه ضرورت‌های اجتماعی و واکنش‌هایی که همه روزه در گوشه و کنار جهان در برابر ظلم و تعدّی پیدا می‌شود، به نوبه خود نیز پلّه‌های تکاملی به سوی وحدت جهانی تحت حکومت مصلح جهانی را مژده می‌دهند. در اینجا اضافه می‌کنیم که در فطرت و اعماق وجدان و نهاد انسان‌ها، عدالت‌خواهی، صلح و صفا و مبارزه با ظلم و هرگونه فساد و تعدّی سرشته شده است، و این عامل نیز خواه‌ناخواه به طور طبیعی و خودجوش، انسان‌ها را به برقراری چنین حکومت ایده‌آل و چنین نظام بهشتی و سراسر صفا سوق می‌دهد و سرانجام در این سیر، توفیق دست‌یابی به چنین نظامی را پیدا خواهد کرد، تا از نظام‌های جهنّمی رهایی یابد. بنابراین، چنین پیش‌بینی ازنظر طبیعی و جامعه‌شناسی هم قابل پیش‌بینی، هم امکان‌پذیر و هم عملی است.
فراز و نشیب‌های تاریخ بشر در مسیر طولانی خود شواهد بسیاری را برای جهش و پیروزی در انقلاب‌ها و طرح‌های بسیار برای زندگی بهتر از نظر روحی و جسمی در آینده که همه را می‌توان پله‌هایی برای دست‌یابی به انقلاب عظیم جهانی مصلح کل در طول تاریخ به حساب آورد، نشان می‌دهد. ما این مطلب را در مقایسه با هزاران سال قبل که چگونه بشر در رشته‌های بسیار علمی و اقتصادی و اجتماعی به پیش رفته، به خوبی می‌توانیم درک کنیم.
15 - آیا امام(ع) برقرارکننده اسلام است؟
طبق بعضی از روایات، مانند روایت امام صادق(ع) که فرمود:
إِذا خَرَجَ القآئِمُ یَأْتِی بِأَمْرٍ جَدِیدٍ وَ کِتابٍ جَدِیدٍ وَ سُنَّهٍ جَدِیدَةٍ وَقَضآءٍ جَدِیدٍ؛
هنگامی که قائم(ع) نهضت یاد می‌کند، فرمان نو و کتاب نو و روش نو و دادگاه نو می‌آورد.[1]
آیا با توجه به این روایت، آیین و دینی که امام قائم(ع) برقرار می‌کند، دین دیگر (جدید) غیر از اسلام نیست؟!
پاسخ: تعبیر به نو و جدید، اشاره به این است که انقلاب مهدی(ع) یک دگرگونی اساسی است، نه روبنایی. از این‌رو جامعه خیال می‌کند چیز جدیدی غیر از اسلام است. به عبارت دیگر: پیرایه‌هایی که در طول تاریخ اسلام توسط زمامداران نالایق و دیگران به اسلام بسته‌اند، اسلام را طوری کرده که اگر امام آن‌ها را از اسلام دور کند و حقیقت اسلام را آشکار سازد، مردم عوام خواهند گفت: این یک چیز جدیدی است نه اسلام، در صورتی که اسلام واقعی همین است.
آری در طول تاریخ اسلام، نفوذ اندیشه‌های بیگانه در اسلام و تجددگرایی افراطی مسلمین و رخنه فرصت‌طلبان و داخل کردن طرح‌های مبهم به عنوان طرح اسلامی در میان اسلام و تحریفات گوناگون و... اسلام را مسخ خواهد کرد، در این صورت اگر امام قائم(ع) حقیقت اسلام را آشکار می‌سازد، مردم خیال می‌کنند مکتب و روش جدید و دادگاه جدیدی غیر از اسلام به میان آمده است.
در اینجا برای تکمیل این موضوع به روایت زیر توجّه فرمایید: یکی از یاران امام صادق(ع) گوید: از آن حضرت پرسیدم: روش حضرت مهدی(ع) چگونه است؟ امام صادق(ع) فرمود:
یَصْنَعُ ما صَنَعَ رَسُولُ الله، یَهْدُمُ ما کانَ قَبْلَهُ کَما هَدَمَ رَسُولُ الله أَمْرَ الجاهِلِیَّهِ وَ یَسْتَأْنِفُ الإِسْلامَ جَدِیداً؛
همان روش پیامبر (ص) را انجام می‌دهد، روش‌های باطل گذشته را ویران می‌کند، چنان که پیامبر (ص) چنین کرد، و اسلام را نوسازی و تکمیل می‌نماید.[2]
بنابراین، انقلاب حضرت مهدی(ع) همان انقلاب اسلامی است، منتهی در سطح وسیع‌تر و عمیق‌تر.
ابوبصیر رحمةالله یکی از یاران امام صادق(ع) گوید: از آن حضرت پرسیدم: مرا از سخن امیر مؤمنان(ع) خبر بده که فرمود:
إِنَّ الإِسْلامَ بُدِءَ غَرِیباً وَ سَیَعُودُ کَما بُدِءَ، فَطُوبَی لِلغُرَبآءِ؛
اسلام در آغاز غریب بود و به زودی همچون آغاز غریب خواهد شد، خوشا به سعادت غریبان.
امام صادق(ع) در پاسخ فرمود:
وقتی که امام قائم(ع) قیام کند، دعوت به اسلام را از نو شروع می‌کند، چنان که پیامبر (ص) دعوت را شروع کرده.[3]
مطلب دیگر اینکه: حضرت قائم(ع) خودش نور و منطق گویا برای جهانیان است. امام صادق(ع) فرمود:
وقتی‌که قائم ما(ع) قیام کند، سراسر زمین به نور پروردگارش روشن می‌گردد، و مردم از نور خورشید و ماه بی‌نیاز می‌شوند و تاریکی به طور کلی از بین می‌رود.[4]
مرحوم ملا محسن فیض رحمةالله در حاشیه تفسیر خود گوید:
گویا منظور از بی‌نیازی سراسر زمین به نور خورشید و ماه، بی‌نیاز شدن از برهان و دلیل ساطع است، چرا که خود وجود امام کافی است و دل‌ها و مغزهای همه را نورانی و قبضه می‌کند، با توجّه به اینکه تمام علوم در زمان غیبت در محور برهان و دلیل است. و مطابق روایات، امام قائم(ع) با معتقدان به ادیان مختلف، مناظره و احتجاج می‌کند، با توراتیان به تورات، با انجیلیان به انجیل، با صحفیان به صحف و با قرآنیان به قرآن و... همه آن‌ها به حقانیت امام(ع) پی می‌برند و سوگند می‌خورند که تورات و انجیل و صحف و قرآن حقیقی همان است که امام(ع) به آن‌ها نشان می‌دهد، سرانجام آن‌ها به اسلام حقیقی می‌گروند.[5]
و برای برقراری حکومت جهانی، قیام به شمشیر (نهضت نظامی) می‌کند، تا جایی که به فرموده امام صادق(ع):
إِذا قامَ بِالسَّیْفِ فَقَتَلَ مِنْ کُلِّ أَلْفٍ تِسْعَ مائَهُ وَ تِسْعَةَ وَ تِسْعِینَ؛
وقتی که امام زمان(ع) قیام به شمشیر می‌کند (از منحرفان و طاغوتیان و توطئه‌گران) از هر هزار نفر، 999 نفر آن‌ها را به هلاکت می‌رساند.[6]
16 - ادّعای مهدویّت و آمدن آن حضرت چیست؟
پاسخ: به نظر نگارنده، موضوع مدّعیان مهدویّت و قول به آمدن مهدی(ع) و رفتنش به قدری مضحک است که اصلاً قابل بحث نیست و هیچ‌گونه با قرآن و روایات اسلامی تطبیق نمی‌کند، چنان که با خواندن این کتاب و مقایسه مطالب آن با وضع زمان به آن پی می‌برید.
تنها به این مطلب اشاره می‌کنیم که استعمارگران شرق و غرب برای اینکه ثروت بی‌حساب مشرق زمین را برای خود ببرند و چپاول کنند، از طرفی حس مذهبی را در میان مردم این سرزمین‌ها بسیار قوی دانستند، با به وجود آوردن بابی‌گری و بهایی‌گری و قادیانی‌گری و... خواستند در صفوف مسلمانان اختلاف ایجاد کنند و تفرقه بیندازند و به هدف شوم خود برسند و در این راه گرچه نتیجه مطلوب نگرفتند، اما ضربه‌های بسیار وارد کردند، عِرض خود را بردند، امّا مسلمانان را در بعضی نقاط به زحمت انداختند.
امید آنکه مسلمانان با هوشیاری بیشتر، ماهیّت استعمارگران و توطئه‌های آن‌ها را بشناسند و متوجّه باشند که آن‌ها از راه عقاید مذهبی مردم را فریب ندهند.[7]
17 - امام(ع) در برابر قدرت‌های تخریبی
بر همگان روشن است که روز به روز بر کیفیّت و کمیّت سلاح‌های مدرن از موشک‌های قاره‌پیما گرفته تا بمب‌های اتمی و هیدروژنی افزوده می‌شود و این وسایل در دست استکبار جهانی است، آیا امام زمان(ع) می‌تواند در برابر این قدرت‌ها ایستادگی کند و جهان را تحت حکومت خود آورد؟
پاسخ: اولاً اگر از راه اعجاز، نه امور عادی، مسئله را بررسی کنیم، پاسخ سؤال آسان است، چرا که امدادهای غیبی و قدرت مطلق خدا پشتیبان حضرت است و همه چیز را برای او یک‌شبه حل خواهد کرد، به این معنا که اسباب کار را از هر سو فراهم خواهد نمود.
و اگر مسئله را از راه عادی و طبیعی بررسی کنیم، پاسخ سؤال فوق این است: مردم دنیا که از ظلم و جور و فساد به ستوه آمده و تشنه مصلح حقیقی هستند، وقتی ندای چنین مصلحی به گوششان رسید، خود به خود به سوی او جذب می‌شوند و همه امکانات خود را در اختیار این مصلح قرار می‌دهند، البتّه در این صورت هم امدادهای غیبی به کمکشان خواهد شتافت.
با توجّه به این امکانات عظیم دنیای اسلام از نظر اقتصادی، نیروی انسانی، جغرافیایی و استراتژیکی که در مراحل اوّل به امام(ع) می‌پیوندند و منافع اولیه دنیای استکبار را در اختیار امام(ع) قرار می‌دهند، مسئله به راحتی حل خواهد شد. مثال کوچک آن، پیروزی انقلاب اسلامی ایران در 22 بهمن 1357 بود که مردم با رهبری صحیح، با مشت‌های خالی، همه اسلحه‌های مدرن و پیچیده را در اختیار خود درآوردند و غول شاهنشاهی را سرنگون نمودند. و مشابه این مسئله در دنیا کم نیست، مانند فروپاشی غول کمونیسم در شوروی سابق و نقاط دیگر.
آیا چنین پیش‌بینی برای آینده در مورد مصلح جهانی حضرت مهدی(ع) از نظر طبیعی و اجتماعی (با توجّه به شرایط زمان در همه کشورها) قابل عمل و یا دست‌کم امکان‌پذیر است؟!
پاسخ: سیر تکاملی بشر که در همه جهان مشاهده می‌شود، به خصوص سیر تکاملی اجتماعی و علمی در میان انسان‌ها، نوید برقراری حکومت مصلح واحد را در آینده به روشنی به ما خبر می‌دهد. از سوی دیگر همه دستگاه‌های آفرینش به سوی تکامل گام برمی‌دارند و ما که جزئی از آفرینش هستیم، اقتضای هماهنگی و همدوشی با آفرینش الزام می‌کند که انسان‌ها نیز به سوی یک تکامل بزرگ که در سایه یک حکومت الهی تحت رهبری‌های مردمی بزرگ و عادل برقرار می‌شود، گام بردارند و به نتیجه برسند.
به علاوه ضرورت‌های اجتماعی و واکنش‌هایی که همه روزه در گوشه و کنار جهان در برابر ظلم و تعدّی پیدا می‌شود، به نوبه خود نیز پلّه‌های تکاملی به سوی وحدت جهانی تحت حکومت مصلح جهانی را مژده می‌دهند. در اینجا اضافه می‌کنیم که در فطرت و اعماق وجدان و نهاد انسان‌ها، عدالت‌خواهی، صلح و صفا و مبارزه با ظلم و هرگونه فساد و تعدّی سرشته شده است، و این عامل نیز خواه‌ناخواه به طور طبیعی و خودجوش، انسان‌ها را به برقراری چنین حکومت ایده‌آل و چنین نظام بهشتی و سراسر صفا سوق می‌دهد و سرانجام در این سیر، توفیق دست‌یابی به چنین نظامی را پیدا خواهد کرد، تا از نظام‌های جهنّمی رهایی یابد. بنابراین، چنین پیش‌بینی ازنظر طبیعی و جامعه‌شناسی هم قابل پیش‌بینی، هم امکان‌پذیر و هم عملی است.
فراز و نشیب‌های تاریخ بشر در مسیر طولانی خود شواهد بسیاری را برای جهش و پیروزی در انقلاب‌ها و طرح‌های بسیار برای زندگی بهتر از نظر روحی و جسمی در آینده که همه را می‌توان پله‌هایی برای دست‌یابی به انقلاب عظیم جهانی مصلح کل در طول تاریخ به حساب آورد، نشان می‌دهد. ما این مطلب را در مقایسه با هزاران سال قبل که چگونه بشر در رشته‌های بسیار علمی و اقتصادی و اجتماعی به پیش رفته، به خوبی می‌توانیم درک کنیم.
15 - آیا امام(ع) برقرارکننده اسلام است؟
طبق بعضی از روایات، مانند روایت امام صادق(ع) که فرمود:
إِذا خَرَجَ القآئِمُ یَأْتِی بِأَمْرٍ جَدِیدٍ وَ کِتابٍ جَدِیدٍ وَ سُنَّهٍ جَدِیدَةٍ وَقَضآءٍ جَدِیدٍ؛
هنگامی که قائم(ع) نهضت یاد می‌کند، فرمان نو و کتاب نو و روش نو و دادگاه نو می‌آورد.[1]
آیا با توجه به این روایت، آیین و دینی که امام قائم(ع) برقرار می‌کند، دین دیگر (جدید) غیر از اسلام نیست؟!
پاسخ: تعبیر به نو و جدید، اشاره به این است که انقلاب مهدی(ع) یک دگرگونی اساسی است، نه روبنایی. از این‌رو جامعه خیال می‌کند چیز جدیدی غیر از اسلام است. به عبارت دیگر: پیرایه‌هایی که در طول تاریخ اسلام توسط زمامداران نالایق و دیگران به اسلام بسته‌اند، اسلام را طوری کرده که اگر امام آن‌ها را از اسلام دور کند و حقیقت اسلام را آشکار سازد، مردم عوام خواهند گفت: این یک چیز جدیدی است نه اسلام، در صورتی که اسلام واقعی همین است.
آری در طول تاریخ اسلام، نفوذ اندیشه‌های بیگانه در اسلام و تجددگرایی افراطی مسلمین و رخنه فرصت‌طلبان و داخل کردن طرح‌های مبهم به عنوان طرح اسلامی در میان اسلام و تحریفات گوناگون و... اسلام را مسخ خواهد کرد، در این صورت اگر امام قائم(ع) حقیقت اسلام را آشکار می‌سازد، مردم خیال می‌کنند مکتب و روش جدید و دادگاه جدیدی غیر از اسلام به میان آمده است.
در اینجا برای تکمیل این موضوع به روایت زیر توجّه فرمایید: یکی از یاران امام صادق(ع) گوید: از آن حضرت پرسیدم: روش حضرت مهدی(ع) چگونه است؟ امام صادق(ع) فرمود:
یَصْنَعُ ما صَنَعَ رَسُولُ الله، یَهْدُمُ ما کانَ قَبْلَهُ کَما هَدَمَ رَسُولُ الله أَمْرَ الجاهِلِیَّهِ وَ یَسْتَأْنِفُ الإِسْلامَ جَدِیداً؛
همان روش پیامبر (ص) را انجام می‌دهد، روش‌های باطل گذشته را ویران می‌کند، چنان که پیامبر (ص) چنین کرد، و اسلام را نوسازی و تکمیل می‌نماید.[2]
بنابراین، انقلاب حضرت مهدی(ع) همان انقلاب اسلامی است، منتهی در سطح وسیع‌تر و عمیق‌تر.
ابوبصیر رحمةالله یکی از یاران امام صادق(ع) گوید: از آن حضرت پرسیدم: مرا از سخن امیر مؤمنان(ع) خبر بده که فرمود:
إِنَّ الإِسْلامَ بُدِءَ غَرِیباً وَ سَیَعُودُ کَما بُدِءَ، فَطُوبَی لِلغُرَبآءِ؛
اسلام در آغاز غریب بود و به زودی همچون آغاز غریب خواهد شد، خوشا به سعادت غریبان.
امام صادق(ع) در پاسخ فرمود:
وقتی که امام قائم(ع) قیام کند، دعوت به اسلام را از نو شروع می‌کند، چنان که پیامبر (ص) دعوت را شروع کرده.[3]
مطلب دیگر اینکه: حضرت قائم(ع) خودش نور و منطق گویا برای جهانیان است. امام صادق(ع) فرمود:
وقتی‌که قائم ما(ع) قیام کند، سراسر زمین به نور پروردگارش روشن می‌گردد، و مردم از نور خورشید و ماه بی‌نیاز می‌شوند و تاریکی به طور کلی از بین می‌رود.[4]
مرحوم ملا محسن فیض رحمةالله در حاشیه تفسیر خود گوید:
گویا منظور از بی‌نیازی سراسر زمین به نور خورشید و ماه، بی‌نیاز شدن از برهان و دلیل ساطع است، چرا که خود وجود امام کافی است و دل‌ها و مغزهای همه را نورانی و قبضه می‌کند، با توجّه به اینکه تمام علوم در زمان غیبت در محور برهان و دلیل است. و مطابق روایات، امام قائم(ع) با معتقدان به ادیان مختلف، مناظره و احتجاج می‌کند، با توراتیان به تورات، با انجیلیان به انجیل، با صحفیان به صحف و با قرآنیان به قرآن و... همه آن‌ها به حقانیت امام(ع) پی می‌برند و سوگند می‌خورند که تورات و انجیل و صحف و قرآن حقیقی همان است که امام(ع) به آن‌ها نشان می‌دهد، سرانجام آن‌ها به اسلام حقیقی می‌گروند.[5]
و برای برقراری حکومت جهانی، قیام به شمشیر (نهضت نظامی) می‌کند، تا جایی که به فرموده امام صادق(ع):
إِذا قامَ بِالسَّیْفِ فَقَتَلَ مِنْ کُلِّ أَلْفٍ تِسْعَ مائَهُ وَ تِسْعَةَ وَ تِسْعِینَ؛
وقتی که امام زمان(ع) قیام به شمشیر می‌کند (از منحرفان و طاغوتیان و توطئه‌گران) از هر هزار نفر، 999 نفر آن‌ها را به هلاکت می‌رساند.[6]
16 - ادّعای مهدویّت و آمدن آن حضرت چیست؟
پاسخ: به نظر نگارنده، موضوع مدّعیان مهدویّت و قول به آمدن مهدی(ع) و رفتنش به قدری مضحک است که اصلاً قابل بحث نیست و هیچ‌گونه با قرآن و روایات اسلامی تطبیق نمی‌کند، چنان که با خواندن این کتاب و مقایسه مطالب آن با وضع زمان به آن پی می‌برید.
تنها به این مطلب اشاره می‌کنیم که استعمارگران شرق و غرب برای اینکه ثروت بی‌حساب مشرق زمین را برای خود ببرند و چپاول کنند، از طرفی حس مذهبی را در میان مردم این سرزمین‌ها بسیار قوی دانستند، با به وجود آوردن بابی‌گری و بهایی‌گری و قادیانی‌گری و... خواستند در صفوف مسلمانان اختلاف ایجاد کنند و تفرقه بیندازند و به هدف شوم خود برسند و در این راه گرچه نتیجه مطلوب نگرفتند، اما ضربه‌های بسیار وارد کردند، عِرض خود را بردند، امّا مسلمانان را در بعضی نقاط به زحمت انداختند.
امید آنکه مسلمانان با هوشیاری بیشتر، ماهیّت استعمارگران و توطئه‌های آن‌ها را بشناسند و متوجّه باشند که آن‌ها از راه عقاید مذهبی مردم را فریب ندهند.[7]
17 - امام(ع) در برابر قدرت‌های تخریبی
بر همگان روشن است که روز به روز بر کیفیّت و کمیّت سلاح‌های مدرن از موشک‌های قاره‌پیما گرفته تا بمب‌های اتمی و هیدروژنی افزوده می‌شود و این وسایل در دست استکبار جهانی است، آیا امام زمان(ع) می‌تواند در برابر این قدرت‌ها ایستادگی کند و جهان را تحت حکومت خود آورد؟
پاسخ: اولاً اگر از راه اعجاز، نه امور عادی، مسئله را بررسی کنیم، پاسخ سؤال آسان است، چرا که امدادهای غیبی و قدرت مطلق خدا پشتیبان حضرت است و همه چیز را برای او یک‌شبه حل خواهد کرد، به این معنا که اسباب کار را از هر سو فراهم خواهد نمود.
و اگر مسئله را از راه عادی و طبیعی بررسی کنیم، پاسخ سؤال فوق این است: مردم دنیا که از ظلم و جور و فساد به ستوه آمده و تشنه مصلح حقیقی هستند، وقتی ندای چنین مصلحی به گوششان رسید، خود به خود به سوی او جذب می‌شوند و همه امکانات خود را در اختیار این مصلح قرار می‌دهند، البتّه در این صورت هم امدادهای غیبی به کمکشان خواهد شتافت.
با توجّه به این امکانات عظیم دنیای اسلام از نظر اقتصادی، نیروی انسانی، جغرافیایی و استراتژیکی که در مراحل اوّل به امام(ع) می‌پیوندند و منافع اولیه دنیای استکبار را در اختیار امام(ع) قرار می‌دهند، مسئله به راحتی حل خواهد شد. مثال کوچک آن، پیروزی انقلاب اسلامی ایران در 22 بهمن 1357 بود که مردم با رهبری صحیح، با مشت‌های خالی، همه اسلحه‌های مدرن و پیچیده را در اختیار خود درآوردند و غول شاهنشاهی را سرنگون نمودند. و مشابه این مسئله در دنیا کم نیست، مانند فروپاشی غول کمونیسم در شوروی سابق و نقاط دیگر.
پی‌نوشت‌ها:
[1] اثبات الهداة، ج 3، ص 83.
[2] بحار الانوار، ج 52، ص 352، اثبات الهداة، ج 7، ص 77.
[3] بحار الانوار، ج 52، ص 367.
[4] تفسیر صافی، ص 469 ذیل آیه 67 سوره زمر، اعلام الوری، ص 436.
[5] بحارالانوار، ج 53 ، ص 9؛ ج 52، ص 351.
[6] اثبات الهداة، ج 7 ص 177 به نقل از امام باقر(ع).
[7] بحث بیشتر در این باره در کتاب ارمغان استعمار (تألیف نگارنده) و در بحار الانوار، ج 51 ، ص 367 به بعد آمده است.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
محمّد محمّدی اشتهاردی
ارسال نظر