چهل حدیث درباره جهاد و شهادت

1ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

أَشرفُ القَتلِ قَتلُ الشُّهداءِ.

سرافرازترین قتل و کشتارها، شهادت شهیدان است. (بحار، ج 77، ص 133)

2ـ حضرت فاطمة زهرا(سلام‌الله علیها)

جَعَلَ اللهُ الجِهادَ عِزّاً لِلاسلام.

خداوند جهاد را جهت عزّت و سرافرازی اسلام مقرر فرموده است. (بحار، ج 29، ص 233)

 3ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

فَوقُ كُلِّ ذِی‌بِرّ‍ٍ بِرٌّ حتّی یُقتلَ الرّجُلُ شهیداً فی سبیلِ الله.

هر عمل نیکی، عملی نیکوتر از خود دارد مگر شهادت در راه خدا که نیکوتر عملی از آن وجود ندارد. (خصال، ج 1، ص 8)

 4ـ «امام زین‌العابدین (علیه‌السلام)»:

ما مِن قَطرةٍ أحَبُّ الیَ اللهِ عزَّوجلَّ مِن قَطرةِ دَمٍ فی ‌سبیلِ الله.

ریختن هیچ قطره‌ای نزد خدا محبوب‌تر از قطرة خونی که در راه خدا ریخته شود نیست. (وسائل، ج 11، ص 8)

 5ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

من قُتِلَ فی ‌سَبیلِ اللهِ لَم یُعَرّفْهُ اللهُ شَیئاً مِن سَیِّئاتِه.

کسی که در راه خدا به شهادت برسد خداوند او را بر هیچ یک از گناهانش مطلّع نخواهد ساخت. (دیگر گناهی ندارد). (وسائل، ج 11، ص 9)

 6ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

اُغزوا تُوَرِّثوا ابناءَكُم مَجداً.

در جبهه‌های نبرد با دشمن همواره آماده و در راه خدا جهاد نمائید كه شرف و افتخار را بعد از خود برای فرزندانتان به یادگار خواهید گذاشت. (وسائل، ج 11، ص 9)

 7ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

أَجْوَدُ النّاسِ مَن جادَ بِنَفسِه وَ مالِهِ فی سبیل الله تعالی.

سخاوتمندترین مردم آن کسی است که جان و مال خود را جوانمردانه در راه خدای متعال تقدیم نماید. (مستدرک، ج 11، ‌ص 8)

 8 ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

كُلُّ حسناتِ بنی آدَمَ تُحصِهَا الملإئِكةُ اِلاّ حسناتِ المُجاهدینَ فاِنَّهُم یَعجِزونَ عن عِلمِ ثِوابِها.

فرشتگان تعداد کل ثواب‌ها و حسنات آدمیان را می‌دانند مگر ثواب مجاهدین که از شمار و میزان آن‌ها ناتوان هستند. (مستدرک، ج 11، ص 13)

9ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

لِلجَنَّةِ بابٌ یُقالُ لَه «بابُ المجاهدین» یَمضون اِلَیه فَاذا هُو مَفتُوحٌ و هُم مُتَقَلِّدونَ بِسیوُفِهم والجَمعُ فی‌المَوقِفِ.

بهشت، دری دارد به نام «مجاهدین» که (فردا) مجاهدین با حمایل شمشیرهای (اسلحة) خود به سوی آن که بر ایشان باز است رهسپار می‌شوند در حالی که دیگر خلایق در محشر به سر می‌برند. (ثواب‌الأعمال، ص 421)

10ـ «پیامبرگرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

غُدْوَةٌ او رَوحَةٌ فی سبیل‌اللهِ خیرٌ مِنَ الدّنیا وَ مافیها.

یک بار در راه خدا به جبهه رفتن، از کل دنیا و آنچه در دنیا است بهتر و والاتر است. (مستدرک، ج 11، ص 14)

 11ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

اللهُ اللهُ فی‌ الـجهادِ بأَموالِكُم وَ اَنفُسِكُم وَ اَلسِنَتِكُم فی ‌سبیلِ ‌الله.

از خدا بترسید و با مال و جان و زبان خود در راه خدا مجاهدت نمائید. (نهج‌البلاغه، وصیت‌(نامة) 47)

12ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

لایَجتَمِعُ غُبارُ فی ‌سبیل‌الله و دُخانُ جهنَّمَ فی جَوفِ مُؤمنٍ.

گرد و غبار جهاد در راه خدا هرگز با زبانه‌های آتش جهنم در اندرون یک مؤمن جمع نمی‌شوند (مؤمن مجاهد در راه خدا هرگز به آتش نمی‌سوزد.) (الشهاب فی الحِکَمِ و الآداب، ص 61)

13ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

الـمُجاهدونَ فی ‌سبیلِ ‌اللهِ قُوّادُ اَهلِ الـجَنّةِ.

مجاهدان در راه خدا رهبران اهل بهشتند. (مستدرک،‌ ج 11، ص 18)

14ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

بِانفاقِ الـمُهجِ یَصِلُ العَبدُ الی حَبیبِه.

تنها با شهادت و ریختن خون بنده است که او به وصال (معبود و) محبوب خود خواهد رسید. (مستدرک،‌ ج 11، ص 14)

15ـ نبی‌اعظم(ص):

إذا خَرَج الغازی مِن عَتَبَةِ بابِه بَعَثَ اللهُ مَلَكاً بِصحیفةِ سَیّئاتِه فَطَمَسَ سَیِّئاتِهِ.

مجاهد همین که از آستانة منزل خود قدم بیرون گذاشت خداوند فرشته‌ای می‌فرستد و گناهان پرونده‌اش را به کلی محو و پاک می‌نماید. (مستدرک، ج 11، ص 13)

16ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)»:

الجِهادُ عِمادُ الدِّینِ و مِنهاجُ السُّعَداءِ.

جهاد در راه خدا، استوانة دین و راه درخشان مردمان سعادتمند است. (شرح غرر، ج 1، ص 354)

17ـ «پیامبرگرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

مُقامُ احدِكمِ یَوماً فی‌ سبیلِ ‌اللهِ اَفضلُ مِن صَلاةٍ فی ‌بَیتِهِ سَبعینَ عاماً.

یک روز جهاد و پایمردی یک نفر از شما در راه خدا، از هفتاد سال نماز خواندن در خانة خود افضل و بالاتر است. (مستدرک، ج 11، ص 18)

18ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

لَیسَ عَنِ الـمَوْتِ مَحیدٌ وَ لا مَحیصٌ. مَن لَم یُقتَلْ ماتَ، إنّ اَفضَلَ الموتِ اَلقَتلُ.

از مرگ راه فرار و گریزی نیست، کسی که کشته نشود (بالاخره) خواهد مُرد، (آری) بهترین مرگ و میرها کشته شدن در راه خداست. (سفینه،‌ج 2، ص 553)

19ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

ثَلاثَةٌ یَشفَعونَ اِلَی اللهِ یومَ القیامةِ فَیُشَفِّعُهُم: الأَنبیاءُ(ع) ثُمّ العلماءُ ثُمَّ الشُّهَداَءُ.

سه گروه هستند که (به ترتیب) در روز قیامت شفاعت می‌کنند و خداوند شفاعت آن‌ها را می‌پذیرد: اول انبیا(ع)، بعد علما و بعد شُهدا. (مستدرک، ج 11، ص 20)

20ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

إنّ صَبرَ المُسلِمِ فی بَعضِ مَواطِن الجهادِ یَوماً واحِداً خَیرٌ لَهُ مِن عِبادَةِ اَربعینَ سَنَةً.

یک روز استقامت و پایداری مسلمان در اماکن جهان، برای او از چهل سال عبادت بهتر و والاتر است. (مستدرک، ج 11، ص 21)

21ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

جَاهِدْ فی‌ سبیلِ ‌الله فَاِنَّكَ إنْ تَفعلْ كُنَتَ حَیّاً عِندَ اللهِ تُرزَقُ... وَ إنْ رَجَعتَ خَرَجتَ مِن الذُّنوبِ كَما وُلِدتَ.

در راه خدا جهاد کن و بدان اگر به شهادت رسیدی در نزد خدا حیات و روزی خواهی داشت و چنانچه (سالم) بازگشتی همانند روزی خواهی بود که به دنیا آمدی و دیگر گناهی بر تو نخواهد بود. (مستدرک، ج 11، ص 10)

22ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

مَن تَرَكَ الجِهادَ اَلبَسَهُ اللهُ ذُلّاً وَ فَقراً فی ‌معیشَتِهِ وَ مَحْقاً فی‌دینِهِ.

هر کس از شرکت در جهاد شانه خالی کند خداوند لباس فقر و مذلّت در معیشت و از دست دادن دین و ایمان را بر تن او خواهد پوشاند. (ثواب‌الاعمال، ص 421)

23ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)»:

إنّ الجِهادَ بابٌ مِنَ اَبوابِ الجَنّةِ فَتَحَهُ اللهُ لِخاصَّةِ اَولیائِهِ.

جهاد در راه خدا یک دری است از درهای بهشت که خداوند آن را تنها برای اولیای خاص خودش باز گذاشته است. (نهج‌البلاغه، خطبة 27)

24ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

اَلا وَ إنّ الجِهادَ ثَمَنُ الجَنّةِ.

همه بدانند جهاد در راه خدا بهای بهشت است. (اثناعشریه، ص 7)

25ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

زَمّلِوُهُم بِدمائِهم وَ ثِیابِهم.

(در جنگ اُحد فرمود) شهدا را با همان خون‌ها و لباس‌هایشان دفن کنید. (وسائل،‌ ج 2، ص 701)

26ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

اَفضلُ الاَعمالِ: اَلصلاةُ لِوَقتِها وَ بِرُالوالدیَنِ وَ الجهادُ فی ‌‌سبیلِ ‌الله.

افضل اعمال (سه چیز است): نماز اول وقت، نیکی و محبت به والدین و جهاد در راه خدا. (وسائل، ج 11، ص 12)

27ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

مَن بَلَّغَ رسالَةَ غازٍ كانَ كَمَن أَعتَقَ رَقَبَةً وَ هُوَ شَریكُهُ فی ‌بابِ ثَوابِ غَزَواتِه.

کسی که نامه و پیام یک مجاهد در جبهة جنگ را (به مقصد) برساند همچنان است که یک برده آزاد کرده و در ثواب جهاد با او شریک خواهد بود. (وسائل، ج 11، ص 14)

28ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

جهادُ الرّجُلِ بَذلُ مالِهِ و نَفسِهِ حتّی یُقتَلَ فی ‌سبیلِ ‌الله و جِهادُ المَرأَةِ أَن تَصبِرَ علی ما تَری مِن اَذی زَوجِها وَ غَیرَتِه.

جهاد مرد آن است که مال و جان خود را تقدیم نماید تا در راه خدا کشته شود و جهاد زن عبارت است از شکیبائی بر اذیت‌های شوهر و بر غیرتش و بر ناموس او است. (وسائل، ج 11، ص 15)

29ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

خیرُ الناسِ مَن حَبَسَ نَفْسه فی‌ سبیلِ ‌الله، یُجاهِدُ اَعداءَهُ وَ یَلتَمِسُ الـموتَ فی‌ مَصافِّه.

بهترین مردم کسی است که خود را وقف در راه خدا کند، با دشمنان خدا جهاد نماید و خواهان مرگ و شهادت در صحنه‌های نبرد است. (مستدرک،‌ج 11، ص 17)

30ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

جاهِدوا فی ‌سَبیلِ‌‌‌اللهِ بأَیدیكُم فَإنْ لَمْ تَقدِروُا فَجاهِدُوا بِألْسِنَتِكُم فَاِنْ لَم تَقِدروُا فَجاهدوُا بِقُلوبِكُم.

در راه خدا با دستها (و جوارحتان) جهاد و مقابله کنید و اگر نتوانستید با زبانتان و اگر نتوانستید(لااقل) با دلهایتان مجاهده نمائید(نسبت به دشمن احساس دشمنی و انزجار نمائید). (مستدرک، ج 11، ص 16)

31ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

مِن اَحَبِّ السُبُلَّ اِلَی اللهِ قَطرتانِ: قطرةُ دُموعٍ فی ‌جَوفِ اللّیلِ وَ قطرةُ دَمٍ فی‌ سَبیلِ ‌الله.

یکی از محبوب‌ترین راه‌ها به سوی خدا (این) دو قطره است:‌ قطره‌ اشکی در دل شب (از ترس خدا) و قطره خونی که در راه خدا ریخته می‌شود. (تحف‌العقول، ص 220)

32ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

ما مِن اَحدٍ یَدخُلُ الجنَّةَ فَیَتَمنّی أَن یَخرُجَ مِنها اِلاَّ الشَّهیدَ فاِنّهُ یَتَمَنّی أَن یَرجِعَ فَیُقتَلُ عَشَرَ مرَّاتٍ ممّایری مِن كَرامةِ الله!

هیچ یک از بهشتیان پس از ورود به بهشت آرزوی خروج از آن را دیگر نخواهند داشت دهید که با مشاهدة آن همه مقامات و کراماتی که خداوند برای او ارزانی داشته آرزو می‌کند به دنیا برگردد و ده مرتبه زنده و کشته شود! (مستدرک، ج 11، ص 13)

33ـ «امام علی‌ بن موسی‌الرضا (علیه‌السلام)»:

اذا زالَ الشَّهیدُ مِن فَرَسِه بِطعنَةٍ اَو بِضَرَبةٍ، لَم یَصِلْ الَی الأرضِ حتّی یَبعثَ اللهُ عزَّوجلَّ زَوجَتَهُ مِن الحُور العِینِ فَتُبَشِّرهُ بِما أَعدَّ الله عَزَّوَجلّ لَهُ منَ الكرامَةِ.

وقتی شهید در اثر تیر یا ضربت از مَرکبش می‌افتد هنوز به زمین نرسیده خداوند متعال زوجة حورالعین او را به نزدش حاضر می‌کند تا مقامات و کراماتی که خدای متعال برایش آماده کرده به وی مژدگانی بدهد. (مستدرک، ج 11، ص 11)

34ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

مَن اَدركَ قائِمَنا فَقُتِلَ مَعَهُ كانَ لَه اَجرُ شهیدَینِ وَ مَن قَتَلَ بین یَدیه عَدُوّاً لَنا كانَ لَه اَجرُ عِشرینَ شهیداً.

کسی که قائم(ع) ما را دریابد و در رکاب حضرتش کشته شود پاداش دو شهید را دارد و کسی که در رکابش یک دشمن ما را به قتل برساند پاداش بیست شهید را خواهد داشت. (بحار، ج 52، ص 317)

35ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

ما مِنْ شَهیدٍ اِلاّ وَ یُحِبُّ أَنْ یَكونَ مَع‌الحُسینِ علیه‌السلام حَتّی یدخُلونَ الجنَّةَ مَعَهُ.

در روز قیامت هیچ شهیدی جز این نیست كه دوست دارد در محضر امام حسین(علیه‌السلام) باشد و همراه همة شهدا در معیّت حضرتش وارد بهشت گردند. (كامل‌الزیارات، ص 111)

36ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

یَرْفَعُ اللّهُ الـمُجاهِدَ فی سَبیلِهِ عَلی غَیرِهِ مِأةَ دَرَجَةٍ فِی‌الجَنَّةِ ما بَیْنَ كُلِّ دَرَجَتَیْنِ كَما بَیْنَ السَّماءِ وَ الأرْضِ

خداوند مجاهد فی‌سبیل‌الله را صد درجه در بهشت بالاتر از دیگران رفعت می‌دهد كه فاصله میان هر دو درجه از زمین تا آسمان است. (مستدرك، ج 11، ص 18)

37ـ «پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

مَن خَرَجَ فی سبیلِ الله مُجاهداً فَلَهُ بِكُلّ خُطْوَةٍ سَبعماِئةِ اَلفِ حَسَنَةٍ، ویُمحی عَنهُ سَبعُمأِةِ اَلفِ سَیِّئةٍ، و یُرفَعُ لَهُ سَبعُمِأةِ اَلفِ دَرجَةٍ.

كسی ‌كه در راه خدا برای جهاد بیرون می‌رود برای هر قدمی كه برمی‌دارد هفتصد هزار حسنه برایش ثبت و هفتصد هزار گناهش پاك و هفتصد هزار درجه و منزلت در بهشت رفعت داده می‌شود. (وسائل، ج 11، ص 12)

38ـ «پیامبرگرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

مَنْ قُتِلَ دُونَ مَالِهِ فَهُوَ شَهِیدٌ وَمَنْ قُتِلَ دُونَ أ^َهْلِهِ فَهُوَ شَهِیدٌ وَمَنْ قُتِلَ دُونَ دِینِهِ فَهُوَ شَهِیدٌ.

كسی كه در راه حفظ مالش كشته شود و كسی كه در راه دفاع از اهل و ناموسش به قتل برسد حكم شهید را دارد و كسی كه در راه دینش به شهادت برسد شهید راه حق است. (مواعظ عددیّه، ص 6)

39ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

لا فَضیلَةَ کالجِهادِ ولاجِهادَ کَمُجاهَدَةِ الهَوی.

هیچ چیز به اندازة جهاد (در راه خدا) فضیلت و ارزش معنوی ندارد و هیچ جهادی مانند جهاد با هوای نفس نیست. (تحف‌العقول، ص 294)

40ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

مَوتُ الغَریب شهادةٌ.

مردن آدم غریب در شهر غربت حكم شهید را دارد. (مواعظ عددیه، ص 3)

منبع: شکوفه های حکمت