کد مطلب: ۳۷
تعداد بازدید: ۱۹۸۸۲
تاریخ انتشار : ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۰۲:۰۱
«مولی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)»: تعاهدوا الصَّلواتِ الخَمسَ فی ‌الجماعاتِ و لاتَعج‍ِزوا عَنها. با شرکت در نمازهای پنجگانه در جماعت‌ها خود را ملزم کنید و در این کار سُستی و سهل‌انگاری به خرج ندهید. (لئالی‌الاخبار، ج 4، ص 196)

1ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

صلاةُ الرَّجُلِ فی جماعةٍ صلاةً واحدةً خیرٌ من صَلاتِهِ فی بَیتهِ اَربعینَ سَنَةً!

یك نماز جماعت خواندن برای مرد از چهل سال نماز خواندن او در خانة خود بهتر و بالاتر است! (لئالی‌الاخبار، ج 4، ص 197)

 

2ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

مَن حَافَظَ عَلَی الـجَمَاعَة حِیثُمَا کَانَ مَرَّ عَلَی الصِّراطِ کَالبَرقِ الخَاطِفِ اللّامِع فِی‌أوَّلِ زُمرةِِ السّابِقِین.

کسی که در هر جا باشد بر نماز جماعت مواظبت کند (فردا) مانند برق جهنده و درخشان در نخستین گروه پیشتازان، از پل صراط خواهد گذشت. (لئالی‌الاخبار، ج 4، ص 197)

 

«امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

مَن مَشی اِلی مَسجِدٍ یَطلُبُ فیهِ الجَماعَةَ كانَ لَهُ بِكُلِّ خُطوَةٍ سَبعونَ اَلفِ حَسَنةٍ و یُرفَعُ لَهُ مِن الدَّرَجاتِ مِثلُ ذلِكَ.

هر کس برای شرکت در نماز جماعت به سوی مسجد گام بردارد، برای هر قدمی هفتاد هزار حسنه برایش نوشته می‌شود و در بهشت به همان اندازه، درجة رفعت و منزلت خواهد داشت. (لئالی‌الاخبار، ج 4، ص 196)

 

4ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

مَن حَافَظَ عَلَی الجَمَاعَةِ حِیثُمَا کَانَ ... كانَ لَهُ بِكُلّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ حَافَظَ عَلَیْهَا ثَوَابُ شَهِیدٍ؛

کسی که در هر جا باشد بر نماز جماعت مواظبت کند برای هر یک شبانه‌روزی که در آن شرکت کرده پاداش یک شهید را خواهد داشت. (لئالی الاخبار، ج 4، ص 197)

 

5ـ «مولی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)»:

تعاهدوا الصَّلواتِ الخَمسَ فی ‌الجماعاتِ و لاتَعج‍ِزوا عَنها.

با شرکت در نمازهای پنجگانه در جماعت‌ها خود را ملزم کنید و در این کار سُستی و سهل‌انگاری به خرج ندهید. (لئالی‌الاخبار، ج 4، ص 196)

 

6ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

مَن اَدرَكَ الصلاةَ اَربعینَ یَوماً فی الجماعة كُتِبَ له بَراءَةٌ مِنَ النِّفاقِ و بَراءةٌ مِنَ‌النّارِ.

کسی که چهل روز نمازهای خود را به جماعت بخواند برای او رهائی از نفاق و رهائی از آتش دوزخ ثبت خواهد شد. (لئالی‌الاخبار، ج 4، ص 198)

 

«امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

مَن صَلّی‌المَغرِبَ والعِشاءَ الآخِرَة و صلاةَ الغداةِ فی ‌الـمسجِدِ فی جماعةِ فَكأَنما أَحیَی اللّیلَ كُلَّه.

کسی که نماز مغرب و عشا و نماز صبح خود را در مسجد به جماعت بخواند گویا تمام شب را به عبادت اِحیا نموده است. (وسائل، ج 5، ص 378)

 

«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

لَأَنْ اُصِلِّیَ العِشاءَ وَالفَجرَ فی جماعةٍ أَحَبُّ اِلَیَّ مِن أَنْ اُحیی ما بینهما.

من چنانچه نماز عشا و نماز صبح خود را به جماعت بخوانم در نزد من محبوب‌تر از آن است كه فاصلة میان آن دو را تا صبح شب زنده‌داری نمایم. (و عبادت کنم). (مستدرک، ج 6، ص 453)

 

«امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

مَن صَلَّی الصّلوةَ فی جماعةٍ فَظُنُّوا به كُلَّ خَیرٍ وأقبَلوا شَهادَتَه.

کسی که نمازهای پنجگانة خود را به جماعت می‌خواند شما نسبت به او از هر جهت حسن‌ظن داشته باشید (و محل وثوق خود بدانید) و گواهی او را در شهادت دادن بپذیرید. (بحار، ج 88، ص 16)

 

10ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

مَا مِنْ مُؤْمِنٍ مَشَی إِلَی‌الْجَمَاعَةِ إِلَّا خَفَّفَ اللَّهُ عَلَیْهِ أَهْوَالَ یَوْمِ القیامةِ ثُمَّ یُؤمَرُ بِهِ اِلی الجَنّةِ.

هر مؤمنی که به سوی نماز جماعت گام بردارد خداوند هول و هراس‌های روز قیامت را بر او آسان می‌کند سپس بفرموده روانة بهشت می‌گردد. (لئالی‌الاخبار، ج 4، ص 196)

 

11ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

اِنَّ الله یَستَحی مِن عَبدهِ اِذا صلّی فی جماعَةٍ ثُمَّ سَأَلَ حاجَتَهُ أَن یَنصَرِفَ حتّی یقضیَها.

خداوند از بنده‌اش که نماز خود را به جماعت خوانده، بعد حاجتش را از او بخواهد شرم دارد، و تا از جماعت بیرون نرفته حاجتش را برآورده می‌فرماید. (لئالی‌الاخبار، ج 4، ص 197)

 

12ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

مَن اَتَی الجَماعَةَ ایماناً وَاحتِساباً إستَأْنف‌العَملَ.

کسی که از روی ایمان و برای رضای خدا در نماز جماعت شرکت کند گناهانش پاك می‌شود.(ثواب‌الاعمال، ص 87)

 

13ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

فَضلُ صَلاةِ الرّجُلِ فی ‌جماعةٍ عَلی صلاةِ الرّجُلِ وَحدَهُ خمسٌ و عشرونَ دَرجةً فی ‌الجَنّةِ.

فضیلت نماز جماعت نسبت به نماز فرادی بیست و پنج درجه در بهشت بر آن برتری دارد. (مستدرک، ج 6، ص 443)

 

14ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

مَن تَرَكَ الجماعةَ رَغبةً عنها و عَن جماعةٍ الَمُسلمین مِن غَیرِعلَّةٍ فَلا صَلاةَ لَهُ!

کسی که به نماز جماعت بی‌اعتنا باشد و بدون علت در آن شرکت نمی‌کند او (در حقیقت) نماز نخوانده است! (نمازش فاقد فضیلت و كمال است) (بحار، ج 88، ص 12)

 

15ـ «امام موسی‌بن‌جعفر(علیه‌السلام)»:

اِنَّ الصَّلاةَ فی ‌الصَّفِّ الأَوَّلِ ‌كَالجهادِ فی سَبیلِ الله عزّوجَل.

نماز خواندن در صف اول جماعت، همانند جهاد در راه خدای متعال است. (وسائل، ج 5، ص 387)

 

16ـ «امام رضا (علیه‌السلام)»:

اَفضَلُ الصُّفوفِ اَوَّلُها وَ اَفضَلُ اَوّلِها مادَنا مِنَ الاِمام.

فضیلت صف اول جماعت از صف‌های دیگر بیشتر است و هر چه در آن به امام نزدیک‌تر باشد فضیلت آن نیز بیشتر خواهد بود. (وسائل، ج 5، ص 387)

 

17ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

فَضلُ مَیامِنِ الصُّفوفِ علی مَیاسِرِها كَفَضلِ الجَماعَةِ علی صلاةِ الفَرد.

برتری طرف راست صف‌های جماعت بر طرف چپ آن همانند برتری نماز جماعت بر نماز فرادی است. (وسائل، ج 5، ص 387)

 

18ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

فَضْلُ الصّفِّ الأوّلِ عَلَی الثانی كَفَضلی علی اُمَّتی.

فضیلت صف اول جماعت بر صف دوم مانند فضلیت من بر أمت من است. (مستدرک، ج 6، ص 461)

 

19ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

إذا صَلَّیتَ وَحدَكَ فَأَطِلِ الصَّلاةَ فَإِنَّهَا العِبادَةُ وَ اِذا صَلَّیتَ بِقَومٍ فَخفِّفْ وَصَلِّ بِصلوةِ أًضعَفِهِم.

وقتی تنها نماز می‌خوانی نمازت را طولانی كن كه عبادت همین است، ولی زمانی‌كه در جماعت برای مردم امامت می‌كنی نماز را سبك بخوان و حال أضعف نمازگراران را مراعات نما. (مستدرك، ج 6، ص 503)

 

20ـ «پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

مَن اَمَّ النّاسَ فَلْیُخَفِّفْ فأنَّ فیهِمُ الكبیرَ والصغیرَ والمَریض.

کسی که جماعتی را امامت می‌کند نماز را سبک بخواند زیرا در میان آن‌ها افراد مسنّ و خردسال و مریض (و دیگر افراد معذور) وجود دارد. (مستدرک، ج 6، ص 502)

 

21ـ «امام رضا (علیه‌السلام)»:

لایجوزُ أَن یُصَلَّی التَّطَوُّعُ فی جماعةٍ لأنَّ ذلِكَ بِدعَةٌ و ضَلالةٌ و كُلُّ ضلالَةٍ فی‌النّار.

نماز مستحبی را به جماعت خواندن جایز نیست و این عمل بدعت است و ضلالت، و جایگاه ضلالت آتش جهنم است. (خصال، ج 2، ص 152)

 

22ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

لازالَ جَبرائیلُ یوصینی بِالصَّلوةِ فِی الجَماعةِ حتّی ظَننتُ أَنَّهُ لایَقبَلُ اللهُ صلوةً إلاّ فی جماعةٍ.

جبرائیل آنقدر دربارة نماز جماعت به من سفارش کرده است که گمان بردم خداوند هیچ نمازی را جز با جماعت قبول نمی‌کند. (مواعظ‌ عددیّه، ص 196)

 

23ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

مَن أَحَبَّ الجَماعَةَ أَحَبَّهُ اللهُ والملائكةُ أجمعون.

کسی که دوستدار و محبّ جماعت باشد خدا و تمامی فرشتگان نیز دوستدار او خواهند بود. (بحار، ج 88، ص 15)

 

24ـ «پیامبرگرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

مَن صلَّی الخَمسَ فی‌ الجَماعةِ وَ حافَظَ عَلَی‌ الجُمُعةِ فَقَدِ اكْتالَ الأَجرَ بِالمِكیالِ الأَوفی.

کسی که نمازهای پنجگانة خود را به جماعت بخواند و همواره در نماز جمعه شرکت می‌کند اجر و پاداش خود را تا به سر حد کمال رسانیده است. (جامع‌ احادیث‌الشیعه، ج 6، ص 386)

 

25ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

مَن صَلّ خَلفَ عالِمٍ فَكَأَنّما صَلّی خَلْفَ رَسولِ الله صلّی الله علیه و آله و سلم.

کسی که در نماز جماعت به عالِم اقتدا کند گویا به رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله) اقتدا کرده است. (لئالی‌الاخبار، ج 4، ص 195)

 

26ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

الصلاةُ خَلْفَ العالِم بِألفِ رَكعةٍ.

یک نماز جماعت با عالِم خواندن با هزار رکعت برابری می‌کند. (بحار، ج 88، ص 5)

 

27ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

مَن رَغِب عَن جماعةِ المُسلمینَ سَقَطتْ عَدالَتُهُ وَ وَجَب هِجرانُه.

کسی که از شرکت در نماز جماعت مسلمانان خودداری می‌کند از عدالت ساقط شده و مسلمانان باید از او فاصله بگیرند. (بحار، ج 88، ص 37)

 

28ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

علیكَ بِالجُمُعةِ فَإنَّها حَجُّ المساكین.

خود را به نماز جمعه ملزم کن (و بدان) که این حج فقرا و مستمندان است. (جامع‌ احادیث الشیعه، ج 6، ص 412)

 

29ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

اَلاِتیانُ اِلَی الجُمُعةِ زیارةٌ وَ جمالٌ.

حضور در نماز جمعه هم دیدار و زیارت مؤمنان و هم شکوه و جمال اسلام است. (جامع‌ احادیث‌الشیعه، ج 6، ص 414)

 

30ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

مامِن قَدَمٍ سَعَت الی الجُمُعةِ اِلاّ حَرّم اللهُ جسدَهُ عَلَی‌النّار.

هر کس که به سوی نماز جمعه قدم بردارد خداوند بدن او را بر آتش دوزخ حرام خواهد کرد. (وسائل، ج 5، ص 3)

 

31ـ «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:

یَدخُلُ المؤمنونَ اِلَی الجَنّةِ عَلی قَدْرِ سَبقِهم الَی الجُمُعةِ.

مؤمنان در روز قیامت به همان میزان که (در دنیا) به سوی نماز جمعه بر یکدیگر سبقت می‌گرفتند به همان ترتیب (فردا) وارد بهشت خواهند شد. (جامع احادیث الشیعه، ج 6، ص 408)

 

32ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

ما مِن مُؤمنٍ مشی بِقَدمَیهِ اِلَی الجُمُعةِ اِلاّ خَفَّفَ اللهُ عَلَیه اَهوالَ یَومِ القِیامَة.

هر مؤمنی که با قدم‌های خود به ‌سوی نمازجمعه گام بردارد خداوند هول‌ و‌ هراس‌های روز قیامت را بر او آسان خواهد نمود. (جامع احادیث‌الشیعه، ج 6، ص 418)

 

33ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

مَن اَتی الجُمُعةَ ایماناً وَاحتِساباً اَستأنَفَ ‌العَمَل.

کسی که از روی ایمان و برای رضای خدا در نماز جمعه شرکت می‌کند دیگر گناهی بر او باقی نخواهد ماند. (وسائل، ج 5، ص 4)

 

34ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

ثَلاثٌ لَو تَعْلَمُ اُمَّتی ما لَهُم فیها لَضَربواْ عَلَیْها بِالسَّهامِ: الأذانُ والغُدُوُّ إلی الجُمُعةِ والصَّفُّ الأوَّلُ.

سه چیز است اگر امت من ثواب و قدر آن را می‌دانستند برای دسترسی به آن از یکدیگر سبقت می‌گرفتند: اذان گفتن، در نماز جمعه پیش‌گام بودن و در نماز جماعت در صف اوّل جا گرفتن. (بحار، ج 89، ص 197)

 

35ـ «امام موسی بن جعفر(علیه‌السلام)»:

مَنِ استأْجَرَ اَجیراً فلا یَحبِسُهُ عَنِ الجُمُعةِ فَیَشتَرِكانِ فی‌الأَجر.

کسی که کارگری می‌گیرد او را از شرکت در نماز جمعه باز ندارد تا در اجر و ثواب، هر دو با هم شریک باشند (بحار، ج 89، ص 197)

 

36ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

مَنْ تَوَضَّأَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ وَ أَحْسَنَ الوُضُوءَ ثُمَّ أَتی‌الجُمُعَةَ فَاسْتَمَعَ وَأَنْصتَ غُفِرَ لَهُ بَیْنَ الجُمُعَةِ اِلی الجُمُعَةِ وزِیَادةُ ثَلاثَةِ اَیَّامٍ.

کسی که در روز جمعه وضوی نیکو بگیرد و در نماز جمعه شرکت کند، و هنگام خطبه‌ها سخن نگوید و گوش فرا بدهد گناهان میان دو جمعة او با سه روز اضافه، آمرزیده می‌گردد. (بحار، ج 89، ص 212)

 

37ـ «امام موسی كاظم(علیه‌السلام)»:

كَیفَ بِكُم إذا تَهَیَّأ أحدُكُم لِلجُمُعةِ كما یَتَهیَّأُ الیَهودُ عَشِیَّةَ الجُمُعةِ لِسَبْتِهِم؟

چرا هر یک از شما خود را (از روز قبل) برای نماز جمعه آماده نمی‌کند. همان‌گونه که یهودیان غروب جمعه، خود را برای مراسم شنبه آماده می‌نمایند؟ (بحار، ج 89، ص 197)

 

38ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

لا تُسافِرْ فی یَومِ الجُمُعةِ حَتّی تَشهَدَ الصّلاةَ، الاّ فاصلاً فی سبیلِ‌اللهِ أوفی أمرٍ تُعذَرُ بِه‏.

در روز جمعه تا در نماز جمعه شرکت نکردی مسافرت نکن مگر سفرت برای جهاد در راه خدا باشد و یا از جهتی معذور بوده باشی. (جامع‌ احادیث‌الشیعه، ج 6، ص 424)

 

39ـ «امام هادی(علیه‌السلام)»:

یُكْرَهُ السَّفَرُ وَالسَّعْیُ فِی‌الْحَوَائِجِ یَوْمَ الْجُمُعَةِ بُكْرَةً مِنْ أَجْلِ الصَّلَاةِ فَأَمَّا بَعْدَ الصَّلَاةِ فَجَائِزٌ یُتَبَرَّكُ بِهِ.

پیش از ظهر جمعه به پاس نماز جمعه مسافرت کردن و یا به دنبال کارهای دیگر رفتن کراهت دارد ولی بعد از نماز بلامانع است و باعث برکت هم می‌شود. (جامع احادیث‌الشیعه، ج 6، ص 423)

 

40ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

أیُّما مُسافِرٍ صَلَّی الجُمُعَةَ رَغْبَةً فیها وحُبّاً لَها أعْطاهُ اللهُ عزَّوجَّل أَجْرَ مِأَةِ جُمُعَةٍ لِلمُقیمِ

هر مسافری که از روی عشق و علاقه به نماز جمعه در آن شرکت کند خداوند متعال اجر و پاداش صد نماز جمعة غیر مسافر را به او عطا می‌فرماید. (با توجه به اینکه نماز جمعه بر مسافر واجب نیست). (ثواب‌الاعمال، ص 87)

منبع: شکوفه های حکمت

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: