تعداد: آیات 7 ـ کلمات 25 ـ حروف 114
سورهی مکّی
(بعد از سورهی «تکاثر» نازل شده است)
نامگذاری
این سورهی مبارکه به مناسبت نکوهش از نمازگزاران سهلانگار و ریاکار که از دادن ماعون (اشیاء جزئی و ضروریّات زندگی) به دیگران خودداری و جلوگیری مینمایند بدین اسم «ماعون» نامگذاری شده است.
این سوره به تناسب کلمات «أَرَأيْتَ الَّذِى» و «دین» که در آغاز سورهی مبارکه آمده به نام سورهی «أَرَأيْتَ الَّذِى» و سورهی «دین» نیز گفته شده است.
فضائل و خواص
پیامبر گرامی اسلام(ص) میفرماید: هرکس این سوره را تلاوت کند و زکات خود را بدهد، خداوند گناهانش را میآمرزد.[1]
و به روایتی دیگر ثواب کسی را به او میدهند که همهی یتیمان را سیر کرده باشد.[2]
و کسی که بر خواندن آن مداومت نماید سخن او در نزد مردم مقبول و خدای متعال دعای وی را اجابت میفرماید.[3]
و در حدیثی امام باقر(ع) میفرماید: کسی که این سوره را در نمازهای واجب و نافله بخواند از کسانی میباشد که خداوند نماز و روزهی او را قبول میفرماید.[4]
و در خواص آن آمده است: چنانچه کسی آن را بعد از نماز صبح صد مرتبه بخواند محفوظ و در امان خواهد بود.[5]
و در «منتخب» آورده است: اگر کسی بخواهد از فقر و تنگدستی رهائی یابد سورهی مبارکه را چهل و یک بار بخواند خود و فرزندان او محتاج نمیگردند و تا روز دیگر در حفظ و حراست خداوندی خواهد بود.[6]
پینوشتها
[1]. مجمعالبیان، تفسیر برهان.
[2]. خواصالآیات ص 165.
[3]. خواصالآیات ص 165.
[4]. خواصالآیات ص 165، تفسیر نورالثقلین.
[5]. مصباح ص 461، منهاج ص 442.
[6]. منتخبالختوم ص 531.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
آیت الله سیّد علی لواسانی