امام موسی بن جعفر(ع):
یکی از واجب‌ترین حقوق برادر دینی تو این است که چیزی که به نفع دنیا و آخرت او باشد از وی پنهان نداری. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٢٩)
پیامبر اسلام(ص):
هر کس که به دیگری (در غیر اموال) ظلم و ستمی کرده و دیگر دسترسی به او ندارد، از خدا برایش طلب مغفرت و آمرزش كند کفاره خطاهایش خواهد بود. (وسائل، ج ١٦، ص ٥٣)
امیرالمؤمنین علی(ع):
خداوند سبحان خوراک فقرا را در اموال اغنیا قرار داده، هر فقیری که گرسنه بماند در نتیجه‌ی دریغ داشتن یك غنی از مال خود بوده است. (نهج‌البلاغه، کلمة ٣٢٠)
امیرالمؤمنین علی(ع):
دو دسته، فردای قیامت هیزم جهنم خواهند بود: آدم بخیلی که وجوهات و حق فقرا را از مال خود نپردازد و دیگر عالِمی که دین خود را به دنیای خود بفروشد. (فهرست غرر، ص ٢٧٢)
پیامبر اسلام(ص):
کسی که با مسلمانی در معاملة خرید و فروش، تقلب و خیانت کند پیرو ما نیست و در قیامت با قوم یهود که خیانتکارترین خلق خدا نسبت به مسلمانان به شمار می‌آیند محشور خواهد شد. (سفینه، ج ٢، ص ٣١٨)
امام جعفرصادق(ع):
مرصاد (کمینگاه) جایگاه رفیعی است بر روی پل صراط که (فردا) هیچ بنده‌ای که حق و مظلمه‌ای از مظالم عباد به گردنش باشد از آن عبور نخواهد کرد. (بحار، ج ٨، ص ٦٦)
پیامبر اسلام(ص):
حرمت داشتن مال یک مسلمان همچون حرمت خون و جان او است (مراعات آن بر همه واجب است). (میزان‌الحکمة، ج ٢، ص ٥١٠)
امیرالمؤمنین علی(ع):
امانتی كه به تو سپردند به صاحبانش برگردان و تو نیز كسی‌كه او را امین و امانت‌دار خود دانستی مورد شك و اتهام قرار مده. (بحار، ج ٧٧، ص ٨٥)
امام جعفرصادق(ع):
دزدان سه نفرند: کسی که زکات و وجوهات خود را نمی‌پردازد و کسی که (خوردن) مهريه زنان را برای خود حلال می‌داند! و آن کس که قرض می‌گیرد و قصد پرداختن آن را نداشته باشد. (خصال، ج ١، ص ٧٤)
حضرت فاطمه زهرا(س):
خداوند، احتراز و پرهیز از سرقت را جهت مصونیت و امنیت اجتماعی واجب فرموده است. (بحار، ج ٢٩، ص ٢٢٣)
امام جعفرصادق(ع):
کسی که مال سرقت و غصبی را شناخت دیگر حق خرید آن را ندارد. (تهذیب، ج ٧، ص ١٣١)
پیامبر اسلام(ص):
هر کس به ناحق زمینی را تصرف کند (فردا) وادار می‌شود که خاک آن را تا محشر قیامت بر دوش خود بار نماید! (تهذیب، ج ٧، ص ١٣١)
امیرالمؤمنین علی(ع):
کسی که گرفتن حق و طلب خود را به تأخیر بیندازد مورد سرزنش واقع نمی‌شود، سرزنش متوجه آن کسی است که چیزی که مال او نیست بدان تعّدی و تجاوز نماید. (نهج‌البلاغه، کلمة ١٥٧)
امام جعفرصادق(علیه‌السلام):
کسی که از مال برادر دینی خود به ناحق بخورد و آن را به صاحبش برنگرداند خوراک او در روز قیامت شعله‌های آتش خواهد بود. (وسائل، ج ١١، ص ٦٤٢)
پیامبر اسلام(ص):
کسی که به اجیر و کارگر خود ستم کند و حق او را نپردازد خداوند اعمال نیکش را به کلی تباه و بوی بهشت را بر وی حرام خواهد نمود. (ثواب‌الاعمال، ص ٦٤٥)
پیامبر اسلام(ص):
مزد کارگر را پيش از آنکه عرق بدنش خشک شود به او بپرداز. (شهاب‌الاخبار، ص 327)
امام محمدباقر(عليه‌السلام):
اوّلين قطره خون شهيد کفاره گناهان او است مگر قرض و بدهکاری او که کفاره‌اش ادا کردن آن است (بدهی و حق‌الناس شهيد را وارثان بايد ادا كنند). (وسائل، ج ١٣، ص ٨٥)
امام جعفرصادق(ع):
مردم اگر حقوق و واجبات مالی خود را ادا می‌کردند مسلّماً همه از يک زندگی مطلوب و رضايتبخشی برخوردار می‌شدند. (وسائل، ج ٦، ص ٢)
امام جعفرصادق(ع):
هيچ عبادتی بالاتر از ادای حق مؤمن نيست. (بحار، ج ٧٤، ص ٢٤٢)
امام جعفرصادق(ع):
هر کس مال مؤمنی را به ناحق بخورد پيرو من نيست. (وسائل، ج ١٢، ص ٥٣)