کد مطلب: ۱۷۱۸
تعداد بازدید: ۱۹۱۴
تاریخ انتشار : ۰۵ آذر ۱۳۹۶ - ۰۸:۰۰
احکام موضوعی/ ۶
«تیمّم» در لغت به معناى قصد و اراده كردن است و در اصطلاح فقه «عملى است كه در شرايط خاص، جايگزين وضو و غسل مى شود».

اهميت تیمّم

پرسش 92. درباره دليل تیمّم و فايده آن برايم توضيح دهيد؟

﴿فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتیمّموا صَعِيداً طَيِّباً [1]؛

«[اگر] آب [براى غسل يا وضو] نيابيد، با خاك پاكى تیمّم كنيد».

«تیمّم» در لغت به معناى قصد و اراده كردن است و در اصطلاح فقه «عملى است كه در شرايط خاص، جايگزين وضو و غسل مىشود».

تیمّم به اين صورت انجام مىگيرد: ابتدا كف دو دست را بر چيزى كه تیمّم بر آن جايز است، مىزنيم. سپس هر دو دست را بر تمام پيشانى و دو طرف آن ـ از جايى كه موى سر مىرويد ـ تا روى ابروها و بالاى بينى مىكشيم. بعد با كف دست چپ، بر تمام پشت دست راست ـ از مچ تا سر انگشتان ـ و در آخر كف دست راست را بر تمام پشت دست چپ مىكشيم (انگشتان هم جزو كف دست است).[2]

تیمّم دو فايده و فلسفه مهم دارد:

1. فايده بهداشتى:

خاك به جهت داشتن باكترىهاى فراوان، مىتواند آلودگىها را از بين ببرد. اين باكترىها معمولاً در سطح زمين ـ كه از هوا و نور آفتاب بهتر استفاده مىكنند ـ فراوانند. از اين نظر خاك مىتواند تا حدودى جانشين آب شود. با اين تفاوت كه آب حلّال است؛ يعنى، ميكروبها را حل كرده و با خود مىبرد؛ ولى خاك ميكروبكش است و خاكى اين اثر بخشى را دارد كه كاملاً پاك باشد. از اين رو قرآن از آن به «طيّب» تعبير كرده است.

2. فايده اخلاقى:

تیمّم يكى از عبادات است؛ زيرا انسان پيشانى خود را ـ كه شريفترين عضو او است ـ با دستى كه بر خاك زده، لمس مىكند تا فروتنى و تواضع خود را در پيشگاه خداوند متعال آشكار سازد و به دنبال اين كار، متوجه نماز و يا ساير عباداتى شود كه در آن وضو و غسل شرط است. به اين ترتيب تیمّم در پرورش روح تواضع و عبوديت و شكر گزارى در بندگان اثر دارد.[3]

تیمّم بر دو نوع است:

تیمّم بدل از وضو و تیمّم بدل از غسل. كسى كه وظيفهاش تیمّم است، تا هنگامى كه عذر او باقى است، مىتواند تمام كارهايى را كه با وضو و غسل انجام مىدهد، با تیمّم به جا آورد. اگر يكى از امور باطل كننده وضو، از او سر بزند، تیمّمش باطل مىشود. بايد دانست كه تیمّم تنها بر زمين و هر چه كه اين عنوان بر آن صدق مىكند (خاك، ريگ، كلوخ، سنگ مرمر و ساير اقسام سنگها) جايز است.[4]

 

موارد تیمّم

پرسش 93. در چه مواردى بايد تیمّم كنيم؟

1. وقت تنگ باشد.

2. دسترسى به آب نباشد.

3. آب براى انسان ضرر داشته باشد.

4. بدن يا لباس او نجس بوده و آب بيش از تطهير آن نيست و لباس ديگرى ندارد.

5. اگر آب را به مصرف وضو يا غسل برساند، افراد مرتبط با او از تشنگى هلاك يا بيمار مىشوند و يا به سختى مىافتند.

 

جنابت و ميهمانى

پرسش 94. اگر شخص در جايى كه مهمان است جنب شود، آيا به جهت خجالت مىتواند به جاى غسل، تیمّم كند؟

همه مراجع:

خجالت مجوز تیمّم نيست و بايد غسل كند.[5]

تبصره. چنانچه صبر كند تا وقت نماز تنگ شود ـ اگر چه گناه كرده ـ تیمّم او در آن هنگام صحيح است و مىتواند پس از تطهير بدن و لباس، با آن نماز بخواند.

 

تیمّم بدل از وضو

پرسش 95. آيا فرقى بين تیمّم بدل از وضو و غسل است؟ كيفيت هر دو را بيان كنيد؟

آيات عظام امام، مكارم و نورى:

كيفيت تیمّم در هر دو به يك شكل است؛ ولى بهتر است در تیمّم بدل از غسل، بعد از مسح صورت و دستها يك بار ديگر دستها را بر زمين زند و با آن پشت دست راست و سپس پشت دست چپ را مسح كند.[6]

آيات عظام بهجت، تبريزى، سيستانى، صافى و وحيد:

كيفيت تیمّم در هر دو به يك شكل است؛ ولى بهتر است در هر دو، بعد از مسح صورت و دستها يك بار ديگر دستها را بر زمين زند و با آن پشت دست راست و سپس پشت دست چپ را مسح كند.[7]

آيةاللّه خامنهاى:

كيفيت تیمّم در هر دو به يك شكل است و احتياط واجب آن است در هر دو، بعد از مسح صورت و دستها يك بار ديگر دستها را بر زمين زند و با آن پشت دست راست و سپس پشت دست چپ را مسح كند.[8]

آيةاللّه فاضل:

کيفيت تیمّم در هر دو به يك شكل است؛ ولى بهتر است در هر دو، زدن دستها بر زمين سه بار انجام گيرد، به اين ترتيب كه دو مرتبه پشت سر هم دستها را بر زمين زند و بر پيشانى بكشد و يك مرتبه ديگر بر زمين زند و بر پشت دستها بكشد.[9]

 

تیمّم بدل از غسل

پرسش 96. آيا بعد از تیمّم بدل از غسل، تیمّم بدل از وضو نيز لازم است؟

همه مراجع (به جز سيستانى، مكارم، نورى و وحيد):

در تیمّم بدل از غسل جنابت، براى نماز، وضو يا تیمّم بدل از وضو لازم نيست؛ ولى در تیمّم بدل از ساير غسلها، براى نماز وضو يا تیمّم بدل از وضو نيز لازم است.[10]

آيات عظام سيستانى، مكارم، نورى و وحيد:

خير، لازم نيست براى نماز، وضو يا تیمّم بدل از وضو بگيرد (خواه غسل جنابت باشد يا غسلهاى ديگر)، به جز غسل استحاضه متوسطه؛ ولى اگر به جا آورد، بهتر (احتياط مستحب) است.[11]

 

وقت تیمّم

پرسش 97. كسى كه شك دارد اگر غسل كند، وقت براى نماز او مىماند يا نه؛ تكليفش چيست؟

همه مراجع:

در اين صورت، بايد تیمّم كند.[12]

 

نماز با تیمّم

پرسش 98. پس از بر طرف شدن عذر، آيا نمازهايى را كه با تیمّم خواندهايم، بايد دوباره قضا كنيم؟

همه مراجع:

خير، قضا لازم نيست.[13]

 

پرسش 99. آيا كسى كه براى جنابت، تیمّم بدل از غسل كرده است، مىتواند نمازهاى بعدى را نيز با آن تیمّم بخواند؟

همه مراجع:

آرى، تا هنگامى كه تیمّم و عذرش باقى است، مىتواند با همان تیمّم نمازهاى بعدى را بخواند.[14]

 

محل تیمّم

پرسش 100. آيا لازم است محل تیمّم گرد و غبار هم داشته باشد؟

آيات عظام امام، بهجت، خامنهاى، صافى، فاضل، مكارم و نورى:

خير؛ ولى مستحب است گردى هم داشته باشد.[15]

آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد:

تا آنجا كه امكان دارد، بنابر احتياط واجب بايد گردى هم داشته باشد.[16]

 

تیمّم و قرآن

پرسش 101. آيا كسى كه وظيفهاش به جاى غسل تیمّم بوده، مىتواند دست به قرآن بزند و يا به مسجد برود؟

آيات عظام امام و نورى:

اگر به جهت ضرر داشتن آب و مانند آن، تیمّم كرده ـ در صورتى كه تیمّم و عذرش باقى است ـ مىتواند كارهاى ياد شده را انجام دهد. اما اگر به جهت تنگى وقت، به جاى غسل تیمّم كرده است، بنابر احتياط واجب نمىتواند.[17]

آيات عظام بهجت، تبريزى، سيستانى، خامنهاى، صافى، فاضل و وحيد:

اگر به جهت ضرر داشتن آب و مانند آن، تیمّم كرده ـ در صورتىكه تیمّم و عذرش باقى است ـ مىتواند كارهاى ياد شده را انجام دهد. اما اگر به جهت تنگى وقت، به جاى غسل تیمّم كرده است، نمىتواند.[18]

آيةاللّه مكارم:

اگر تیمّم و عذرش باقى است، مىتواند كارهاى ياد شده را انجام دهد.[19]

 

 

پی‌نوشت‌ها

[1] . نساء (4) ، آيه 43.

[2] . بنا بر نظر آيةاللّه خامنهاى، احتياط واجب آن است كه بار ديگر دستها را به زمين بزند و سپس كف دست چپ را بر پشت دست راست و كف دست راست را به پشت دست چپ بكشد. (خامنهاى، اجوبة الاستفتائات، 209) .

[3] . تفسير نمونه، ج 3، ص 443.

[4] . البته در مواردى ميان مراجع تقليد اختلاف نظر هست (مانند تيمم بر آجر، گچ و مانند آن) كه هر كس بايد بر طبق فتواى مرجع تقليد خود عمل كند.

[5] . امام، استفتائات، ج 1، تيمم، س 236 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتائات، س 215 ؛ فاضل، جامعالمسائل، ج 2،184 و دفتر: همه مراجع.

[6] . امام و نورى، تعليقة على العروة، ج 1، شرايط التيمم، م 18 ؛ توضيحالمسائل مراجع، م 701.

[7] . توضيحالمسائل مراجع، م 701 ؛ وحيد، توضيح المسائل، م 708.

[8] . خامنهاى، اجوبة، س 209.

[9] . توضيحالمسائل مراجع، م 701.

[10] . توضيحالمسائل مراجع، م 723 ؛ دفتر: خامنهاى.

[11] . سيستانى و مكارم، توضيحالمسائل مراجع، م 723 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 730 و نورى، توضيحالمسائل، م 724.

[12] . توضيحالمسائل مراجع، م 680 ؛ نورى، توضيحالمسائل، م 681 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 687 ؛ دفتر: خامنهاى.

[13] . توضيحالمسائل مراجع، م 727 ؛ نورى، توضيحالمسائل، م 728 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 734 ؛ دفتر: خامنهاى.

[14] . توضيحالمسائل مراجع، م 726 ؛ نورى، توضيحالمسائل، م 726 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 733 و خامنهاى، اجوبة الاستفتائات، س 202 و 204.

[15] . توضيحالمسائل مراجع، م 698 ؛ نورى، توضيحالمسائل، م 699 ؛ دفتر: خامنهاى.

[16] . توضيحالمسائل مراجع، م 698 و وحيد، توضيحالمسائل، م 705.

[17] . امام، توضيحالمسائل مراجع، م 726 و نورى، توضيحالمسائل، م 727.

[18] . توضيحالمسائل مراجع، م 726 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 733 و خامنهاى، اجوبة الاستفتائات، س 202.

[19] . مكارم، توضيحالمسائل مراجع، م 726.

سیدمجتبی حسینی
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: