صادق آل محمد(ص)

در کیان امامان معصوم(ع)، برای هیچ کدام همانند امام صادق(ع) فرصت و شرایط مساعدی پیش نیامد تا بتوانند در سطح وسیع به انقلاب فرهنگی بپردازند و با تشریح فرهنگ غنی و پر مایه‌­ی اسلام؛ تأسیس دانشگاه‌ها و مدارس، بر گسترش اسلام بیفزایند و ناآگاهان را از اطراف و اکناف، متوجّه اسلام کنند.
ولی برای امام صادق(ع) به خاطر کشمکش‌ها، و رو در رویی بنی‌امّیه و بنی‌عباس و اشتغال آنها به خود، چنین فرصتی به دست آمد. آن بزرگمرد علم و عمل، از این فرصت استفاده‌ی کامل کرد و اسلام و فقه آن را از دیدگاه ائمه‌ی اهل بیت(ع) جانشینان حقیقی رسول خدا(ص) معرّفی نمود و با تربیت شاگردان بسیار و برجسته، حیات تازه‌ای به اسلام و مسلمین بخشید و فرهنگ ناب تشیّع را که از متن اسلام محمّد(ص) و علی(ع) نشأت گرفته بود، به جهانیان عرضه کرد.
این امام بزرگوار، غدیر و فرهنگ غدیر را زنده کرد و به آرمان و محتوای خطبه‌ی حضرت زهرا (س) تحقّق عینی بخشید و به عنوان صادق آل محمّد(ص) در برابر دروغ‌سازان و نیرنگ‌بازان اموی و عبّاسی، چهره‌ی راستین اسلام و فقه آل محمّد(ص) را آشکار ساخت.
خداوند در حدیث لوح (که آن را به پیامبر هدیه کرده و حضرت زهرا (س) آن را در روز ولادت امام حسین(ع) به جابربن عبدالله انصاری اهدا نمود)، در مورد امام صادق(ع) چنین تعبیر می‌کند:
«سَیَهْلُکَ الْمُرْتابُونَ فِی جَعْفَر، اَلرّادُّ عَلَیْهِ کَالرّادَّ عَلَیَّ، حَقَّ الْقَوْلُ لَأُکْرِکَنَّ مَثْوی جَعْفَرٍ، وَ لَاَسُرَّنَّهُ فِی اَشْیاعِهِ وَ اَنْصارِهِ وَ اَوْلِیائِهِ»:
«شک کنندگان در صداقت و حقّانیّت جعفر(ع) هلاک می‌شوند. آن کس که سخن و مکتب او را رد کند، سخن و مکتب مرا رد کرده است، و این سخن و وعده‌ی قطعی من است که مقام جعفر(ع) را گرامی دارم و او را نسبت به پیروان و یاران و دوستانش شادمان سازم».[1]
 

معصوم هشتم: امام ششم، حضرت صادق(ع)
نام: جعفر(ع)
لقب: صادق
کُنْیه: ابوعبدالله
پدر و مادر: امام باقر(ع)، امّ فَرْوَه دختر قاسم بن محمّد بن ابی بکر.
وقت و محل تولّد: 17 ربیع الاوّل سال83 هجری در مدینه.
طاغوت‌های زمان امامت: هشام بن عبدالملک (دهمین خلیفه‌ی اموی تا آخرین خلیفه اموی)، سفّاح و منصور دوانیقی ( دو طاغوت عباسی).
وقت و محل شهادت: شوّال سال 148 ه ق در سنّ 65 سالگی به دستور منصور دوانیقی، مسموم و در مدینه به شهادت رسید.
مرقد شریف: قبرستان بقیع، در مدینه.
دوران عمر: در دو بخش؛
1- دوران قبل از امامت، سی و یک سال (از سال83 تا114)
2- دوران امامت تا آخر عمر، 34 سال (از سال114 تا 148) که دوران شکوفایی اساس تشیّع بود. آن حضرت در این دوران از فرصت جنگ بنی امیّه و بنی عباس، استفاده نموده و حوزه علمیّه در سطح عمیق و وسیع تشکیل داد، که چهار هزار نفر شاگرد داشت و اسلام ناب محمّد و علی(ع) را از زیر حجاب تیره و تار اسلام بنی امیّه و بنی عبّاس آشکار ساخت.
 

1- چگونه برای امام صادق(ع) فرصت و شرایط مساعدی پیش آمد تا بتوانند در سطح وسیع به انقلاب فرهنگی بپردازند؟
2- مدت امامت امام صادق(ع) چند سال بود؟
3- زمان و مکان شهادت و مرقد شریف امام صادق(ع) را بیان کنید.

 

[1] اصول کافی، ج1، ص528.