امام جواد(ع)؛ یازدهمین گوهر عصمت

این‌بار سخن از امام جواد(ع) نهمین امام معصوم(ع)، دریای علم و معرفت، عرفان و پاکی است. سخن از کسی که وجود پربرکتش در تمام ابعاد، جودبخش و مایه‌ی برکت‌ها بود. و هنگامی که چشم به جهان گشود، حضرت رضا(ع) فرمود:
«قَدْ وُلِدَ لِی شَبِیهُ مُوسَی ‌بْنِ عِمرانٍ فالِقُ الْبِحارِ، وَ شَبِیهُ عِیسَی‌ بْنِ مَرْیَمَ (س):
فرزندی برای من به‌ دنیا آمد که شبیه حضرت موسی(ع) شکافنده‌ی دریاها، و نظیر حضرت عیسی(ع) است.»[1]
و نیز امام جواد(ع) را مولود مبارک خواند و فرمود:
«هذَا الْمَوْلُودُ الَّذِي لَمْ يُولَدْ مَوْلُودٌ اَعْظَمُ بَرَكَةً عَلى شِيعَيِنا مِنْهُ:
 این نوزادی است که مولودی برای شیعیان ما پربرکت‌تر از او، به ‌دنیا نیامده است.»[2]
امامِ بزرگ و ارجمندی که خداوند طبق حديث لَوْح (همان حدیثی که جبرئیل آن را از درگاه خدا گرفت و به فاطمه زهرا(س) داد، و فاطمه(س) آن را در روز ولادت امام حسین(ع) به جابربن عبدالله انصاری اهدا نمود، و او متن آن را به امام باقر(ع) سپرد) در شأن او چنین می‌فرماید:
«لَاَسُرَّنَّهُ بِمُحَمَّدٍ اِبْنِهِ وَ خَلِيفَتِهِ مِنْ بَعْدِهِ وَ وارِثِ عِلْمِهِ، فَهُوَ مَعْدِنُ عِلْمِی، وَ مَوْضِعُ سِرِّی وَ حُجَّتی عَلی خَلْقِی، لا يُؤْمِنُ عَبْدٌ بِهِ اِلاّ جَعَلْتُ الْجَنَّةَ مَثْواهُ، وَ شَفَّعْتُهُ فِي سَبْعِينَ مِنْ اَهْلِ بَيْتِهِ کُلِّهُمْ قَدْ اَسْتَوْجَبُوا النّارَ:
قطعاً حضرت رضا(ع) را به وجود پسرش محمّد(ع) شاد کنم، پسری که جانشین او پس از او، و وارث علم او است، پسری که کانون علم من است و محل راز من و حجّت من بر خلقم می‌باشد، هر بنده‌ای به او ایمان بیاورد، بهشت را جایگاهش سازم، و شفاعت او را به هفتاد نفر از خاندانش که همه‌ی آنها سزاوار دوزخ باشند، بپذیرم.»[3]

 

معصوم یازدهم، امام نهم، حضرت جواد علیْهِ السَّلام
نام: محمد علیْهِ السَّلام
القاب معروف: جواد، تقی علیْهِ السَّلام
کُنیه: ابوجعفر ثانی علیْهِ السَّلام
پدر و مادر: حضرت رضاعلیْهِ‌السَّلام، خیزران عَلیهَا السَّلامُ
وقت و محلّ تولّد: نهم یا پانزدهم رمضان سال 195، یا 10 رجب سال 195 در مدینه
وقت و محل شهادت: آخر ذیقعده سال 220 (یا 225) هـ. ق در سن 25 سالگی بر اثر زهری که به دستور معتصم عباسی، توسط امّ ­الفضل، همسر آن حضرت (دختر مأمون) به او رسید، در بغداد، به شهادت رسید.
مرقد: شهر کاظمین، نزدیک بغداد
دوران زندگی: در دو بخش؛
1- هفت سال قبل از امامت.
2- دوران امامت، 17 سال، که مصادف بود با حکومت دو طاغوت مرموز، مأمون و معتصم (هفتمین و هشتمین خلیفۀ عباسی)
آن حضرت در سن هفت سالگی به امامت رسید و در سن 25 سالگی شهید شد، بنابراین در خردسالی امام شد و جوانترین امامی بود که شهید گردید. و اگر تاریخ شهادتش را سال 225 بدانیم، لازمه اش این است که آن حضرت 22 سال امامت کرد و در سن 30 سالگی به شهادت رسید.

1- القاب معروف امام نهم(ع) را بیان کنید.
2- وقت و محلّ شهادت امام جواد(ع) را بیان کنید.
3- امام جواد(ع) در چه سنی به شهادت رسیدند؟

 

۱. بحار، ج ۵۰، ص ۱۵.
۲. همان مدرک، ص ۲۳ – اصول کافی، ج ۱، ص ۳۲۱.
۳. اصول کافی، ج ۱، ص ۵۲۸.