انتظار، چگونه حالتی است؟

بسمه تعالی و له الحمد
پس از رحلت رسول خدا(ص) و شهادت امیرالمؤمنین(ع) و سیدالشهدا(ع) تا امروز، ریشه‌ی تمام حرکات و نهضت‌های شیعه و مسلمین، علیه باطل و استثمارگران، همین فلسفه‌ی اجتماعی انتظار و عقیده به ادامه مبارزه حقّ و باطل تا پیروزی مطلق بوده است. (از متن کتاب)
انتظار، حالتی است که از ترکیب ایمان و اعتقاد به مبانی دین و ولایت امام زمان(عج) و شوق و علاقه به ظهور و حکومت و زیست و همراهی با اهل‌بیت(ع)، تنفر از وضع موجود (غیبت امام) و توجّه به نقص و فساد و تباهی آن سرچشمه گرفته و در وجود انسان شعله می‌کشد و انواع دگرگونی‌ها را در حالت قلبی، اندیشه و آمال انسانی، رفتار فردی و تلاش اجتماعی انسان ایجاد می‌نماید که بحث و سخن از آنها نیازمند به حال و مجال بیشتری است.
این کتاب که در مقام بیان ارزش و اهمّیت انتظار مؤمنین برای ظهور مولا، حضرت ولیّ عصر امام زمان(عج) می‌باشد، در بررسی اثرات انتظار، به تبیین تأثیرات اجتماعی آن پرداخته، این امر را از زوایای گوناگون روشن می‌سازد و تعهدات و وظایف یک منتظر را در قبال مقدمات ظهور و جامعه‌ی جهانی و مسلمین آشکار می‌گرداند.
«اَلْحَمْدُ للهِ الَّذی یؤْمِنُ الْخآئِفینَ وَ یُنَجّی الصّالِحینَ، وَ یَرْفَعُ الْمُسْتَضْعَفِینَ وَ یَضَعُ الْمُسْتَکْبِرِینَ، وَ یُهْلِکُ مُلُوکاً وَ یَسْتَخْلِفُ آخَرِینَ»[1]
«سپاس خدا را که بیمناکان را آسودگی و ایمنی، و شایستگان را رهایی می‌بخشد و مستضعفان را بالا می‌برد و بلندمرتبه می‌گرداند و مستکبران را خوار و پست و پادشاهانی را هلاک می‌کند و دیگران را به‌جای آنها می‌نشاند».
﴿هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ﴾؛[2]
«او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد تا آن را بر همه آیین‏ها غالب گرداند، هرچند مشرکان کراهت داشته باشند!».
﴿وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصّالِحُونَ﴾؛[3]
«در «زبور» بعد از ذکر (تورات) نوشتیم: بندگان شایسته‏ام وارث (حکومت) زمین خواهند شد!».
قال رسول الله (ص):
«ثَلاثٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ وَجَدَ حَلاوَةَ الإیمانِ:
أَنْ یَکُونَ اللهُ وَ رَسُولُهُ أَحَبَّ إِلَیْهِ مِمّا سِواهُما،
وَ أَنْ یُحِبَّ الْمَرْءَ، لا یُحِبُّهُ إِلاَّ للهِ،
وَ أَنْ یَکْرَهَ أَنْ یَعُودَ فِی الْکُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْقَذَهُ اللهُ مِنْهُ کَما یَکْرَهُ أَنْ یُلْقی فِی النّارِ»؛[4]
«سه صفت است که در هرکس باشد، شیرینی ایمان را چشیده است:
۱- خدا و پیامبر خدا نزد او، از هر چیز و هرکس محبوب‌تر باشند.
۲- هرکس را دوست دارد، برای خدا دوست داشته باشد.
۳- بعد از نعمت اسلام، از بازگشت به کفر (ارتداد و ارتجاع) کراهت داشته باشد، چنانچه افکنده‌شدن در آتش را کراهت دارد».
 

 

1- ریشه‌ی تمام حرکات و نهضت‌های شیعه و مسلمین، علیه باطل و استثمارگران چه بوده است؟
2- انتظار، چگونه حالتی است؟
3- سه صفتی که اگر در هرکس باشد، شیرینی ایمان را چشیده، بیان کنید.

 

 

[1] - طوسی، مصباح‌المتهجد، ص۵۷۹ - ۵۸۰؛ ابن‌طاووس، اقبال‌الاعمال، ج۱، ص۱۴۰ (دعای افتتاح، مروی از حضرت مهدی (عج).
[2] - توبه، ۳۳.
[3] - انبیاء، ۱۰۵.
[4] - بخاری، صحیح، ج۱، ص۹ - ۱۰؛ سیوطی، الجامع‌الصغیر، ج۱، ص۵۲۴.