تعداد آیات: 45 ـ کلمات: 780 ـ حروف: 3228
سورهی مکّی
(بعد از سورهی «فرقان» نازل شده است)
نامگذاری
به مناسبت آیهی نخستین سورهی مبارکه که میفرماید: خداوند شکافنده و پدید آورندهی آسمانها و زمین است و با این صفت از خدا ستایش شده، خدائی که با شکافتن پردهی عدم، آسمانها و زمین را به وجود آورد و به نام «فاطر» نامیده شده است.
و نیز به مناسبت بیان برخی از صفات ملائکه و فرشتگان نام دیگر سورهی مبارکه، «ملائکه» میباشد.
پیامبر گرامی اسلام(ص) در حدیثی میفرماید: هر کس سورهی «فاطر» را بخواند در روز قیامت سه در از درهای بهشت او را به سوی خو دعوت کنند که از هر کدام میخواهی وارد شو![1]
البته ممکن است این روایت اشاره به ابواب سهگانهی اعتقاد به توحید، معاد و رسالت پیغمبر اکرم(ص) باشد.
و در خواص آن از حضرت امام صادق(ع) مروی است: چنانکه قبلاً در سورهی «سبأ» متذکّر شدیم کسی که دو سورهی «حَمدَلَتَین» (که هر دو با حمد شروع میشوند) سبأ و فاطر را در شب بخواند تمام آن شب را در حفظ و حراست الهی خواهد بود و اگر آن دو را در روز تلاوت کند هیچ ناملایمی و ناگواری در آن روز به وی نخواهد رسید و نیز آن چنان از خیر دنیا و آخرت برخوردار میشود که به دل و اندیشهاش خطور نکرده باشد.[2]
همچنین حضرت امام رضا(ع) در خواص آن میفرماید: هر کس آیهی (41) این سورهی مبارکه را پیش از خواب بخواند از فرود آمدن سقف خانه (و زلزله) در امان خواهد بود.
«یا مَن يُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَ الأرْضَ أن تَزُولا وَ لَئِن زَالَتَا إنْ أمْسَكَهُمَا مِنْ أحَدٍ مِّن بَعْدِهِ إنَّهُ كانَ حَلِيماً غَفُوراً»[3]
و نیز از امام ششم(ع) مروی است جهت ایمنی از فرو ریختن سقف و خرابی منزل این دعا را قبل از خواب بخواند:
«إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَ الأرْضَ أن تَزُولا وَ لَئِن زَالَتَا إنْ أمْسَكَهُمَا مِنْ أحَدٍ مِّن بَعْدِهِ إنَّهُ كانَ حَلِيماً غَفُوراً صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أمْسِکْ عَنَّا السُّوءَ إنَّكَ عَلَى كُلِِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ».[4]
همچنین کسی که دو آیهی (29 و 30) سورهی مبارکه را بر چهار پارچهی نو و پاک که از پنبه باشد بنویسد و در میان اجناس تجارتی خود بگذارد کسب و کار او به یاری خداوند رونق میگیرد:
«إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَ أقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرّاً وَ عَلانِيَةً يَرْجُونَ تجَارَةً لَّن تَبُورَ لِيُوَفِّيَهُمْ أجُورَهُمْ وَ يَزِيدَهُم مِّن فَضلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ».[5]
پی نوشت: