سال پنجم هجرت بود، پیامبر(ص) برای جلوگیری از سپاه دشمن، به مسلمانان دستور حفر خندق را داد، و خود نیز با آنها آمادهی ساختن چنین سنگر بزرگی گردید، در این هنگام به قدری شرائط سخت بود که گاهی مسلمانان از جمله شخص پیامبر(ص) چند روز گرسنه میماندند.
روزی فاطمه(س) پارهی نانی تهیه کرد، و خود را به جبهه رسانیده و نزد رسول خدا(ص) آمد و آنرا به پیامبر(ص) داد.
پیامبر(ص) فرمود: «این پارهی نان از کجا بدست آمده است؟».
فاطمه(س) عرض کرد: «این پاره نان قسمتی از قرص نان است که آن را برای حسن و حسین(ع) پخته بودم، که این قسمت را برای شما آوردم».
پیامبر(ص) فرمود: «فاطمه جانم! بدان که، این پارهی نان نخستین لقمهای است که پدرت پس از سه روز گرسنگی، به دهانش میگذارد».[1]
پینوشت
[1]. محمع البیان، ج ۹، ص ۲۵۲.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
محمد محمدی اشتهاردی