حدیث امیرالمومنین(ع) درباره اندیشه و تفکر | چه دانشی کم‌اثر است؟

 

امیرمؤمنان علی(ع):
«أَلاَ لاَ خَیْرَ فِی عِلْمٍ لَیْسَ فِیهِ تَفَهُّمٌ
أَلاَ لاَ خَیْرَ فِی قَرَائَةٍ لَیْسَ فِیْها تَدَبُرٌ
أَلاَ لاَ خَیْرَ فِی عِبادَةٍ لَیْسَ فِیْها تَفَکُّرٌ[۱]
آگاه باشید: دانشی که در آن اندیشه نیست سودی ندارد!
آگاه باشید: تلاوت قرآن که در آن تدبّر نباشد نفعی ندارد!
آگاه باشید: عبادتی که در آن تفکّر نیست بی اثر است!»

 

 

انباشتن مغز از فرمول‌های علمی و قوانین منطقی و اصول فلسفی و هرگونه دانشی، مادام که با اندیشه‌ی صحیح و جهان بینی روشن، و آشنایی با اصول زندگی انسانی هماهنگ نباشد، بسیار کم اثر است؛ همان‌طور که خواندن آیات شریفه‌ی قرآن اگر با تدّبر و دقّت در عمق معانی آن همراه نباشد، تأثیر آن ناچیز است؛ و عباداتی که نور تفکّر و عقل بر آن نتابد جسمی است بی روح و فاقد اثر عالی تربیتی.
پس بیاییم دانش خود را با اندیشه بیامیزیم و قرآن را با تدبّر در آیات آن بخوانیم و عبادات ما آمیخته با تفکّر باشد تا آثار گرانبهای آن را مشاهده کنیم.

چگونه دانشی کم اثر است؟

 

پی‌نوشت

[۱]. کافی، جلد اوّل، صفحه‌ی 36 (باب صفة العلماء) حدیث ۳).