شخصی از امام صادق(ع) پرسید: مگر علی(ع) در دین خدا، قویّ و قدرتمند نبود؟
امام(ع) فرمود: آری قویّ بود.
او پرسید: پس چرا آن حضرت بر اقوامی (بیایمان و یا منافق) مسلّط شد ولی آنها را نکشت، چه چیز مانع شد؟
امام صادق(ع) فرمود: یک آیه از قرآن، مانع شد.
او پرسید: کدام آیه؟
فرمود: این آیه: لَوْ تَزَیَّلُوا لَعَذَّبْنا الَّذینَ کَفَرُوا مِنْهُمْ عَذاباً اَلیماً
«و اگر مؤمنان با کافران، از هم جدا میشدند، کافران را عذاب دردناکی میکردیم» (فتح ـ ۲۵).
سپس افزود: «خداوند ودیعههای با ایمانی در صُلب اقوام کافر و منافق داشت، و علی(ع) هرگز پدرانی را (که آن ودایع در صُلب آنها بود) نمیکشتند، تا آن ودایع ظاهر گردد.
وَ کَذلِکَ قائِمُنا اَهْلَ الْبَیتِ لَنْ یظْهَرَ اَبَداً حَتّی تَظْهَرَ وَدائِعُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ:
«و همچنین قائم ما اهل بیت(ع) آشکار نمیشود، تا این ودیعهها آشکار گردند»[۱].
یعنی ظهور حضرت قائم(عج) نیاز به یاران مؤمن و پاک دارد، تا چنین افرادی به صحنه نیایند، وسائل ظهور آن حضرت، فراهم نشده است، پس باید به زمینهسازی برای ظهور، توجّه کرد.
پینوشت
[۱]. نور الثّقلین، ج ۵، ص ۷۰.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
محمد محمدی اشتهاردی