برخی مشکلات؛ برای جلوگیری از غفلت

۲۵.رابطه‌ی عدل الهی با بلاها (حکمت مصائب و بلاها)

۵. برخی مشکلات؛ برای جلوگیری از غفلت
 

وَلَوْ بَسَطَ اللهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِی الْأَرْضِ وَلَكِنْ ینَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا یشَآءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ (۲۷)
و اگر خدا رزق را بر بندگانش وسعت دهد، در زمین سرکشی و ستم کنند، ولی آنچه را بخواهد به اندازه نازل می‌کند؛ یقیناً او به بندگانش آگاه و بیناست. (شوری، ۲۷)

توضیح:

از آن‌جا که بسیاری از انسان‌ها در هنگام رفاه و توان‌گری دچار غرور و غفلت گشته و از یاد خدا غافل می‌گردند، خداوند برخی بندگانش را از لذات و زخارف پررزق و برق دنیا دور می‌سازد تا زمینه‌ی انحراف آنان از مسیر بندگی را از بین ببرد. به عبارت دیگر، پروردگار عالم به احوال بندگان و ظرفیت‌های متفاوت آنان در شرایط مختلف زندگی آگاه است و می‌داند که اگر برخی مؤمنان را از وفور نعمت‌های مادی خود بهره‌مند سازد، به وظایف دینی خود توجه نکرده و راه تکبر و گردن‌کشی را برمی‌گزینند. ازاین‌رو، رحمت خود را بر آنان نازل کرده و آنان را از این امتحان سخت و سنگین، دور می‌سازد؛ هرچند فقر و نداری امتحانی دیگر برای آنان است.

حدیث قدسی:

«إنَّ مِن عِبادی المؤمنین مَن لا یصلِحُه إلّا الغِنی وَ إنَّ مِن عِبادی المؤمنین مَن لا یصلِحُه إلّا الفَقر؛

بعضی از بندگان با ایمان من طوری هستند که جز بی‌نیازی چیزی به صلاحشان نیست و برخی از بندگان با ایمان من جز فقر چیزی به صلاحشان نیست.» کافی: ج۲ ص۳۵۲ ح۸.