بازسازی چشمه‌ی آب

حضرت رضا(ع) در نیشابور به محله‌ی «غزینی» رفت؛در آنجا حمّامی وجود داشت، و چشمه‌ی آبی بود، ولی آب آن اندک بود، حضرت همانجا اقامت کرد و تصمیم به بازسازی و پاکسازی آن چشمه گرفت، اشخاصی که مقنّی بودند طلبید و آنها به دستور آن حضرت به لای روبی و بازسازی چشمه پرداختند، آب آن چشمه، زیاد شد، آنگاه حضرت رضا(ع) دستور داد، در بیرون پله‌ی آن چشمه حوضی ساختند، از آن چشمه آب به آن حوض می‌ریخت، حضرت رضا(ع) به میان حوض رفت و غسل کرد، و سپس در پشت آن حوض، نماز خواند، و همین برنامه، برای مردم سنّت گردید، می‌آمدند در آن حوض غسل می‌کردند، و سپس در پشت آن، نماز می‌خواندند و دعا می‌کردند تا خداوند نیازهایشان را برآورد، و بر نعمتهایشان نسبت به آنها بیفزاید، و این برنامه تا کنون، از یادگارهای حضرت رضا(ع) بین شیعیان باقی مانده است.[1]
 

[1]. اعیان الشّیعه، ج 2، ص 18 ـ و مطابق بعضی از روایات، آن حضرت در نیشابور، در محلّه «فورا» یک حمّام و یک حوض، احداث کرد و دستور داد قنات آنجا را لای روبی و پاکسازی نمودند ( مناقب آل ابیطالب، ج 4، ص 348).