اصلاح اخلاقی جامعه؛ یکی از اهداف بعثت پیامبران

 
قَالَ یا قَوْمِ أَرَءَیتُمْ إِنْ كُنْتُ عَلَى بَینَةٍ مِن رَّبِّی وَرَزَقَنِی مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا وَمَآ أُرِیدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَى مَآ أَنْهَاكُمْ عَنْهُ إِنْ أُرِیدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِیقِی إِلَّا بِاللهِ عَلَیهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَیهِ أُنِیبُ (۸۸)
گفت: ای قوم من! مرا خبر دهید اگر من بر دلیل روشنی از سوی پروردگارم متکی باشم و از جانب او رزق نیکویی به من داده باشد [آیا رواست که خلاف خواسته‌ی او عمل کنم؟] و من نمی‌خواهم آنچه شما را از آن باز می‌دارم خود مرتکب شوم؛ تا جایی که قدرت دارم جز اصلاح نمی‌خواهم؛ و توفیقم فقط به [یاری] خداست؛ بر او توکل کردم و به سوی او باز می‌گردم. (هود، ۸۸)

 

 

از جمله اهدافی که از آیات کریمه‌ی قرآن برای بعثت انبیاء استفاده می‌شود، مبارزه‌ی عملی با فسادهای رایج در هر زمان بوده است. با مطالعه‌ی قصص انبیاء در قرآن، درمی‌یابیم که آنان در زمان خود، با فسادهای متداول و رایجی روبرو بوده‌اند که مبارزه با آن را در سرلوحه‌ی برنامه‌های تبلیغی خود قرار می‌دادند. نمونه‌های این امر را می‌توان در مبارزه‌ی نوح با بی‌بصیرتی قومش، صالح با دنیاپرستی و زراندوزی، لوط با فساد اخلاقی، شعیب با فساد اقتصادی (که در آیه‌ی فوق به آن اشاره شده است.)، پیامبر اسلام با جهل و خرافه‌پرستی و... مشاهده کرد.

 

 

پیامبر اکرم(ص): «إِنَّما بُعِثتُ بِمَكارِمَ الأَخلاقِ وَ مَحاسِنِها؛ من با مکارم و فضایل اخلاقی معبوث شده‌ام. [برای برپا داشتن این مکارم مبعوث شدم.]» امالی طوسی: ص۵۹۶ ح۱۲۳۴.