ویژگی‌های پیامبر اسلام(ص)| بعثت پیامبر(ص)، نعمت خدا بر بندگان

لَقَدْ مَنَّ اللهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنْفُسِهِمْ یتْلُو عَلَیهِمْ ءَایاتِهِ وَیزَكِّیهِمْ وَیعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ (۱۶۴)
یقیناً خدا بر مؤمنان منّت نهاد که در میان آنان پیامبری از خودشان برانگیخت که آیات او را بر آنان می‌خواند و [از آلودگی‌های فکری و روحی] پاکشان می‌کند، و کتاب و حکمت به آنان می‌آموزد، و به راستی که آنان پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند. (آل عمران، ۱۶۴)

 

 

همان‌گونه که در بخش پیشین اشاره شد، وجود فرستادگان خداوند در میان بشر، آثار و برکات علمی و تربیتی فراوانی برای جامعه‌ی بشری داشته است. در این میان، وجود پیامبر خاتم؛ حضرت محمّد مصطفی(ص) وجودی سراسر خیر و رحمت برای انسان‌ها بوده است. قرآن، بعثت ایشان را نعمتی بسیار بزرگ برای مؤمنان و مایه‌ی هدایت آنان از تاریکی‌های جهل و غفلت دانسته و آنان را به پیروی مطلق از سیره‌ی عملی آن بزرگوار فراخوانده است. در آیه‌ی فوق، به برخی برکات بعثت پیامبر(ص) اشاره شده است.

 

 

امام علی(ع):

[خداوند] مردم را به وسیله‌ی او (پیامبر(ص)) از گمراهی به هدایت رساند، و به سبب جایگاه او از چاه جهالت به درآورد.» نهج‌البلاغه، خطبه۱.