اخلاق نیکوی پیامبر(ص)

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
ن وَالْقَلَمِ وَمَا یسْطُرُونَ (۱) مَآ أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ (۲) وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَیرَ مَمْنُونٍ (۳) وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِیمٍ (۴)
به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان* سوگند به قلم و آنچه می‌نویسند،(۱) که به سبب رحمت پروردگارت تو مجنون نیستی؛(۲) و بی‌تردید برای تو پاداشی همیشگی است؛(۳) و یقیناً تو بر بلندای سجایای اخلاقی عظیمی قرار داری.(۴) (قلم)

 

 

سجایای اخلاقی پیامبر اکرم(ص)، به قدری رفیع و بلند است که خداوند متعال در قرآن کریم بارها به تمجید و ستایش از آن پرداخته است. در پرتو همین سیرت نیکو بود که توانست دل‌های خفته‌ی بسیاری را بیدار ساخته و به آیین خود فراخواند. آن حضرت از چنان اخلاق نیکویی برخوردار بود که دشمنان و مخالفان سرسخت وی نیز به آن اعتراف داشتند. در آیه‌ی فوق، به پایداری و رسوخ ملکات اخلاقی در وجود پیامبر اکرم(ص) اشاره شده است. در برخی روایات نیز مراد از «خُلُقٍ عَظیم»، به آیین اسلام ـ که سراسر خوبی و نیکی است ـ تطبیق شده است.

 

 

امام صادق(ع):

خداوند پیامبرش را به نیکوترین اخلاق‌ها تأدیب نمود. زمانی که این ادب را تمام و کامل کرد، به او فرمود: «یقیناً تو بر اخلاق بزرگی قرار داری.» کافی: ج۱ ص۲۶۶ ح۴.