کد مطلب: ۵۰۳۰
تعداد بازدید: ۸۰۸
تاریخ انتشار : ۰۵ آبان ۱۴۰۰ - ۱۴:۰۰
داستان‌هایی از حضرت امام حسن عسکری(ع) | ۲
ناگاه امام حسن عسکری(ع) به من رو کرد و فرمود: درست فکر می‌کنی ای ابو هاشم که باید توجّه دقیق داشت، بدان که شرک (ریا) در میان مردم، ناپیداتر از راه رفتن مورچه روی سنگ در شب تاریک، و راه رفتن مورچه بر صفحه‌ی سیاه است.
ابو هاشم جعفری(ره) که از دوستان و فقهاء و اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری(ع) بود، می‌گوید: در محضر امام حسن عسکری(ع) بودم، فرمود، یکی از گناه نابخشودنی این است که شخصی (بر اثر غرور و کوچک شمردن گناه) بگوید:
لَیْتَنی لا اُؤاخِذُ اِلاّ بِهذا: «ای کاش برای گناهی جز این یک گناه، باز خواست الهی نشوم».
با خود گفتم: «براستی، معنی این سخن، بسیار دقیق و ظریف است، و سزاوار است که هر انسانی، مراقب خود باشد و در مورد هر چیزی دقت کند» (که گاهی انسان حرفی می‌زند و خیال می‌کند حرف خوبی زده، غافل از آنکه، همان حرف، گناه نابخشودنی است).
ناگاه امام حسن عسکری(ع) به من رو کرد و فرمود: «درست فکر می‌کنی ای ابو هاشم که باید توجّه دقیق داشت، بدان که شرک (ریا) در میان مردم، ناپیداتر از راه رفتن مورچه روی سنگ در شب تاریک، و راه رفتن مورچه بر صفحه‌ی سیاه است»[۱].
 

پی‌نوشت

 
[۱]. اعلام الوری، ص ۳۵۵ و ۳۵۶.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
محمد محمدی اشتهاردی
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: