خب، حالا بعد از اين چه كنيم؟ بعد از اين تكليف ما روشن است. اولاً ما بايد بدانيم كه ظهور ولىّعصر(صلواتاللهعليه) همانطورى كه با اين انقلابِ ما یک قدم نزدیک شد، با همين انقلاب ما باز هم میتواند نزدیکتر بشود؛ يعنى همين مردمى كه انقلاب كردند و خود را یک قدم به امام زمانشان نزدیک كردند، میتوانند باز هم یک قدم و یک قدم ديگر و یک قدم ديگر ـ همین مردم ـ خودشان را به امام زمان نزدیکتر كنند. چطور؟ اولاً هرچه شما بتوانيد دایرهی اين مقدار از اسلامى كه من و شما در ايران داريم ـ مبالغه نمیکنيم، اسلام كامل البته نيست، اما بخشى از اسلام را اين ملت توانسته در ايران پياده كند ـ همين مقدار از اسلام را هرچه شما بتوانيد در آفاق ديگر عالم، در كشورهاى ديگر، در نقاط تاریک و مُظلَم ديگر گسترش و اشاعه بدهيد، همان مقدار به ظهور ولىّامر و حجت عصر كمك كرديد و نزدیک شُديد.
ثانياً، نزدیکشدن به امام زمان نه نزدیکشدنِ در مكان هست و نه نزدیکشدنِ به زمان. شما كه میخواهيد به ظهور امام زمان نزدیک بشويد، ظهور امام زمان یک تاريخ معيّنى ندارد كه صد سال ديگر مثلاً، يا پنجاه سال ديگر، تا ما بگویيم كه ما از اين پنجاه سال یک سال و دو سال و سه سالش را گذرانديم، چهلوشش سال و چهلوهفت سال ديگر باقى مانده، نه. از لحاظ مكان هم نيست كه ما بگویيم ما از اينجا حركت میکنيم به طرف مثلاً شرق يا غرب عالم، يا شمال يا جنوب عالم تا ببينيم كه ولىّعصر كجاست و به او برسيم؛ نه. نزدیک شدن ما به امام زمان یک نزدیک شدن معنوىست، يعنى شما در هر زمانىِ تا پنج سال ديگر، تا ده سال ديگر، تا صد سال ديگر كه بتوانيد كیفيت و كميّت جامعهی اسلامى را افزايش بدهيد امام زمان(صلواتاللهعليه) ظهور خواهد كرد. اگر بتوانيد در درون خود جامعهتان ـ همان جامعهی انقلابی ـ تقوا و فضيلت و اخلاق و ديندارى و زهد و نزدیکی معنوى به خدا را در خود و ديگران تأمين كنيد، پايه و قاعدهی ظهور ولىّعصر(صلواتاللهوسلامهعلیه) را مستحكمتر كرديد. و هرچه بتوانيد ازلحاظ كميّت و مقدار، تعداد مسلمانان مؤمن و مخلص را افزايش بدهيد، باز به امام زمان و زمان ظهور ولىّعصر نزدیکتر شُديد. پس ما میتوانيم قدمبهقدم جامعهی خود و زمان و تاريخ خود را به تاريخ ظهور ولىّعصر(صلواتاللهوسلامهعلیه) نزدیک كنيم؛ اين یک.
نکتهی دوم اين است، كه ما امروز در انقلاب خودمان حركتها و روشهایی داريم؛ اين روشها بايد به كدام سمت حركت كند؟ اين نكته، بسيار شايان توجه است. ما یک محصلى را در نظر میگيريم كه اين محصل مثلاً میخواهد در دانش رياضى استاد بشود. حالا مقدمات كار او را چگونه بايد فراهم كنيم؟ بايد جهت تعليماتى كه به او میدهيم جهت رياضى باشد. معنى ندارد كه ما یک نفرى را كه میخواهيم رياضیدان بشود بيایيم درس فقه مثلاً به او ياد بدهيم. يا آنكسیكه میخواهد فقيه بشود بيایيم درس طبيعى مثلاً به او بدهيم؛ بايد مقدمات، متناسب با نتيجه و غايت باشد. غايت، جامعهی آرمانى مهدوىست با همان خصوصياتى كه گفتم؛ پس ما هم بايد مقدمات را همانجور فراهم بكنيم. ما بايد با ظلم نسازيم و بايد عليه ظلم حركت قاطع بكنيم؛ هرگونه ظلمى و از هركسی. ما بايد جهت خودمان را جهت اقامهی حدود اسلامى قرار بدهيم. در جامعهی خودمان هيچ مجالى به گسترش انديشهی غيراسلامى و ضداسلامى ندهيم. نمیگويم با زور، نمیگويم با قهر و غلبه، كه میدانيم با انديشه و فكر جز از راه انديشه و فكر نمیشود مبارزه كرد؛ بلكه میگويم از راههاى درست و منطقى و معقول، بايد انديشهی اسلامى گسترش پيدا كند، بايد تمام قوانين ما و مقررات مملكتى و ادارات دولتى و نهادهاى اجرایی وَ همه وَ همه ازلحاظ ظاهر و ازلحاظ محتوا اسلامى بشود و به اسلامىشدن روزبهروز نزدیکتر بشود، اين جهتىست كه انتظار ولیّعصر به ما و به حركت ما میدهد.
در دعاى ندبه میخوانيد كه امام زمان در مقابل فسوق و عدوان و طغيان و نفاق مقابله میکند و نفاق و طغيان و عصيان و شقاق و دودستگى را ريشهكن میکند و ازاله میکند. ما هم بايد در جامعهمان امروز در آن جهت حركت كنيم و پيش برويم. اين است آن چيزى كه ما را به امام زمان(صلواتاللهعلیه) از لحاظ معنوى نزديك خواهد كرد و جامعهی ما را به جامعهی ولىّعصر(صلواتاللهوسلامهعلیه) آن جامعهی مهدوى علوى توحيدى نزدیکتر و نزدیکتر خواهد كرد.6/4/1359
امروز با انقلاب اسلامى ما كه در خط ايجاد عدالت در سطح جهان هست، انقلاب حضرت مهدى(عليهالصلاةوالسلام) یک گام بزرگ به هدف خود نزدیک شد. نهفقط بهوجود آمدن حكومت اسلامى آن عاقبت موعود را به عقب نمیاندازد، بلكه آن را تسريع هم میکند و اين است معناى انتظار. انتظار فرج، يعنى انتظار حاكميت قرآن و اسلام. شما به آنچه فعلاً جهان در آن قرار دارد قانع نيستيد، حتى به همين پيشرفتى هم كه با انقلاب اسلامى بهدست آورديد قانع نيستيد، میخواهيد باز هم به حاكميت قرآن و اسلام نزدیکتر بشويد، اين انتظار فرج است.
انتظار فرج، يعنى انتظار گشايش از كار انسانيت. امروز كار انسانيت در گرههاى سخت، پيچيده و گرهخورده است. امروز فرهنگ مادى، بهزور به انسانها تحميل شده است؛ اين یک گره است. امروز در سطح دنيا تبعيض، انسانها را میآزارد؛ اين گرهی بزرگىست. امروز كارِ ذهنيت غلطِ مردم دنيا را به آنجا رساندهاند كه فرياد عدالتخواه یک ملت انقلابى در ميان عربدههاى مستانهی قدرتگرايان و قدرتمندان گم میشود؛ اين یک گره است. امروز مستضعفان آفريقا و آمریکاى لاتين و ميليونها انسان گرسنهی آسيا و آسياى دور، ميليونها انسان رنگينپوستى كه از ستمِ تبعيض نژادى رنج میبرند، چشم اميدشان به یک فريادرس و نجاتبخش است و قدرتهاى بزرگ نمیگذارند نداى اين نجاتبخش به گوش آنها برسد؛ اين یک گره است. فرج يعنى باز شدن اين گرهها. ديد را وسيع كنيم، به داخل خانهی خودمان و زندگى معمولى خودمان محدود نشويم؛ در سطح دنيا انسانيت، فرج میطلبد، اما راه فرج را نمیداند.
شما ملت انقلابى مسلمان بايد با حركت منظم خود در تداوم انقلاب اسلامى به فرج جهانى انسانيت نزدیک بشويد و شما بايد بهسوى ظهور مهدى موعود و انقلاب نهایی اسلامى بشريت كه سطح عالم را خواهد گرفت و همهی اين گرهها را باز خواهد كرد قدمبهقدم، خودتان نزدیک بشويد و بشريت را نزدیک كنيد، اين است انتظار فرج. در اين راه لطف پروردگار و دعاى مستجابِ ولىّعصر(عج) پشتيبان ماست و ما بايد خود را با آن حضرت و با يادش هرچه بيشتر آشنا كنيم؛ امام زمان را فراموش نكنيم. مملكت ما، مملكت امام زمان است. انقلاب ما، انقلاب امام زمان است، زيرا انقلاب اسلام است. ياد ولىّالله اعظم را در دلهاى خوتان داشته باشيد. دعاى «اَللّهُمَّ اِنّا نَرغَبُ اِليكَ فى دَولَةٍ كَريمَةٍ»[1] را با همهی دل و با نياز كامل بخوانيد. هم روحتان در انتظار مهدى باشد، هم نيروى جسميتان در اين راه حركت بكند. هر قدمى كه در راه استوارى اين انقلاب اسلامى برمیداريد، یک قدم به ظهور مهدى نزدیکتر میشويد. 29/3/1360
حكومتى كه امروز در دست شما مردم است آرزوى هزارسالهی مؤمنانِ بالله بوده است. امامان همه در اين خط حركت كردهاند كه حاكميتِ خدا را، حاكميتِ قانونِ الهی را بر جامعهها حكومت بدهند. تلاشها شده است، جهادها شده است، زجرها كشيده شده است، زندانها و تبعيدها و شهادتهاى پرثمر و پربار در اين راه تحمل شده است. امروز اين فرصت را شما پيدا كردهايد؛ همچنانیکه بنیاسرائيل پس از قرنها اين فرصت را در زمان سليمانِ پيغمبر و داوودِ پيغمبر پيدا كردند. آنچه را كه داريد، اى امت مسلمان، اى ملت قهرمان و مبارز ايران قدر بدانيد، خود را نگاه داريد تا انشاءالله اين حكومت به حكومت حضرت ولىّعصر، مهدى موعود، صاحبالزمان(عج) منتهى بشود. 18/2/1360
اين راهى است كه شما ملت عزيز ايران در پيش گرفتيد، دنبال ميكنيد، حركت ميكنيد و به توفيق الهى اين راه را ادامه خواهيد داد و اين راهىست كه خوشبختانه امروز مشاهده ميكنيم ملتهاى مسلمان در گوشهوكنار [جهان] اسلام، بهتدريج آرامآرام دارند به اين سمت حركت ميكنند و خداى متعال فرموده است: «وَ العاقِبَةُ لِلمُتَّقينَ»[2] اگر چنانچه اين تقوا را ما شيوهی عمل خودمان قرار بدهيم، مسلّمْ عاقبت و سرانجامِ كار، متعلقِ به امت اسلامى خواهد بود و اين آينده به اميد خدا چندان دور نيست. 2/12/1389
اى امام زمان! اى مهدى موعود محبوب اين امت! اى سلالهی پاك پيامبران! و اى ميراثبَر همهی انقلابهاى توحيدى و جهانى! اين ملت ما با ياد تو و با نام تو از آغاز خو گرفته است و لطف تو را در زندگى خود و در وجود خود آزموده است. اى بندهی شايستهی صالح خدا! ما امروز محتاج دعایی هستيم كه تو از آن دل پاك الهى و ربّانى و از آن روح قدسی براى پيروزى اين ملت و پيروزى اين انقلاب بكنید و بهدست قدرتى كه خدا در آستين تو قرار داده است به اين ملت و راه اين امت كمك بفرمایید.
«عَزيزٌ عَلَيَّ اَن اَرَی الخَلقَ وَ لا تُرَى»[3] اى امام زمان! براى ما خيلى سخت است كه در اين جهان، در اين طبيعت بیپايان كه متعلق به صالحان است، متعلق به بندگان خداست، دشمنان خدا را ببينيم، آثار وجود دشمنان خدا را لمس بكنيم، اما تو را نبينيم و از نزدیک از فيض حضور تو زیارت نکنیم.
پروردگارا! به محمد و آلمحمد تو را سوگند میدهيم دلهاى ما را با ياد امام زمان همواره باطراوت بدار.
پروردگارا! چشمهاى ما را به جمال ولىّعصر منوّر بگردان.
پروردگارا! اين جنودِالله، اين انسانهایی را كه در راه تو مبارزه كردهاند، سربازان و جانبازان امام زمان قرار بده.6/4/1359
پروردگارا! به محمد و آلمحمد قلب مقدس ولىّ معصوم خودت را از ما راضى كن. ما را جزو متوجهين و متوسلين به آن حضرت قرار بده.
پروردگارا! به حرمت محمد و آلمحمد فرج آن حضرت و قيام آن حكومت الهى را هرچه نزدیکتر كن.
پروردگارا! به ما توفيق تشبّه به آن روزگار و به آن نظام را در سازماندهى و بناى اين جامعهی نوبنياد اسلامى [عنایت بفرما].
پروردگارا! به محمد و آل محمد ما را از يارانش، از شيعيانش در همهی احوال و در همهی كارها قرار بده.21/1/1366
1- چگونه مردمى كه انقلاب كردند میتوانند باز هم یک قدم و یک قدم ديگر و یک قدم ديگر خودشان را به امام زمان نزدیکتر كنند؟
2- حركتها و روشهایی كه ما امروز در انقلاب خودمان داريم؛ بايد به كدام سمت حركت كند؟
3- چگونه عاقبت و سرانجامِ كار، متعلقِ به امت اسلامى خواهد بود؟
[1]. «اَللَّهُمَّ اِنّا نَرغَبُ اِلَیکَ فِى دَولَةٍ کَریمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الاِسلامَ وَ اَهلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَ اَهلَهُ وَ تَجعَلُنا فِیها مِنَ الدُّعاةِ اِلَى طاعَتِکَ وَ القادَةِ فی سَبیلِکَ وَ تَرزُقُنا بِها کَرامَةَ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ...» این دعا در خطبهی روز جمعهی امام باقر و دعای روز اول ماه مبارک رمضان از امام صادق و دعای افتتاح از امام زمان آمده است؛ البته ادامهی دعا، در دعای افتتاح مفصلتر است. «پروردگارا از تو میخواهیم، زندگی در پرتو دولتی بزرگوار را.»
[2]. سوره مباركه اعراف/ آيه 128، «و فرجامِ [نیکو] از آن پرهيزكاران است.»
[3]. مفاتیحالجنان/ دعای ندبه، «بر من سخت است که همه را ببینم و تو را نبینم.»
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت