امام حسن مجتبی(ع) از مادرش حضرت زهرا(س) نسبت به شستشوی ادرار کودك نقل کرد که:
قالَتْ: رَأَیَتُ اُمَّ سَلَمَةَ تَغْسِلُ بَوْلَ الْجارِیَةِ ما کَانَتْ، وَ لا تَغْسِلُ بَوْلَ الْغُلامِ حَتّی یَطْعَمَ، تَصُبُّ عَلَیْهِ الْماءَ صَبّاً.
حضرت زهرا(س) فرمود: امّسلمة را دیدم که ادرار دختر بچه را اینگونه شستشوی میداد (با آب کُر یک بار و با آب قلیل سه بار) اما ادرار پسر بچهای را که هنوز غذا خوار نشده و شیر مادر میخورد، نمیشست، تنها بر روی ادرار پسر بچه مقداری آب میپاشید.[۱]
رسول گرامی اسلام(ص)، حضرت علی(ع) را به سفری دور اعزام فرمود، حضرت زهرا(س) که بار سفر و وسایل رفت و آمد را آماده میساخت، مقداری از گوشت قربانی را برای شوهرش ذخیره نمود.
پرسیدند مگر رسول خدا(ص) از مصرف گوشت قربانی نهی نفرمود؟ پاسخ داد:
اِنَّهُ قَدْ رُخِّصَ فِیها.[۲]
مصرف گوشت عید قربان اجازه داده شد.
[۱]. کنزالعمال، ج 9، ص 366.
[۲]. مسند احمد، ج 6، ص 282 و کنزالعمال، ج 5، ص 235.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
محمد دشتی