فضائل و خواص سوره حدید

سور‌ه‌ی مدنی

(بعد از سوره‌ی «زلزال» نازل شده است)

نامگذاری

به‌ مناسبت اینکه خداوند متعال در آیه‌ی شریفه‌ی (25) این سوره‌ همراه با اشاره به ‌فرو فرستادن کتاب و میزان جهت قیام مردم به ‌عدل و داد می‌فرماید: «مـاآهن را (مظهر قـدرت و منفعت) فـرو فرستادیم که دارای نیروی شدید و منافع فراوانی برای مردم است.» سوره‌ی مبارکه به ‌اسم «حدید» (آهن) نامیده شده است.

کلمه‌ی «حدید» در اینجا به ‌اسلحه و به ‌امام(ع) و به ‌حضرت مهدی(ع) نیز تأویل گردیده است.

فضائل و خواص

از رسول‌ اکرم(ص) مروی است: کسی که سوره‌ی حدید را قرائت کند در زمره‌ی کسانی ثبت می گردد که به‌ خدا و رسولش ایمان آورده‌اند.^[1]

و در حدیث دیگری آمده است که آن حضرت پیش از خواب «مُسبَّحات»^[2] را تلاوت می‌فرمود، و حضرتش می‌فرماید که در آن‌ها آیه‌ای است که از هزار آیه برتر است.^[3]

و حضرت امام باقر(ع) می‌فرماید: هر کس «مُسبَّحات» را در شب، پیش از خواب بخواند از دنیا نمی‌رود تا حضرت مهدی(ع) را زیارت نماید و اگر قبلاً از دنیا برود در جهان دیگر در جوار رسول اکرم(ص) خواهد بود.^[4]

و نیز به‌ فرموده‌ی برخی از اَعلام جهت دیدن میّت در عالم رؤیا پیش از خواب «مُسبَّحات» را با همان نیّت تلاوت نماید که به‌ تجربه رسیده است.

همچنین در فضیلت این سوره‌ی مبارکه از رسول اکرم(ص) مروی است: هر کس سوره‌ی حدید را بخواند در حقیقت این بر خداوند است که او را از عذابش ایمن بدارد و از نعمت‌های بهشتی بهره‌مندش سازد.^[5]

و حضرت امام صادق(ع) می‌فرماید: کسی که سوره‌های حدید و مجادله را در نماز واجب پیوسته بخواند خدای تعالی هرگز او را عذاب نمی‌کند و در جان و تن خود و اهل خویش دچار آسیب و ناگواری نخواهد گردید.^[6]

و در خواص دیگر آن آمده است چنانچه زندانی و یا دربند آن را پیوسته بخواند خداوند رهائی او را آسان می‌فرماید.^[7]

و کسی که این سوره‌ی مبارکه را به ‌همراه خود داشته باشد از هرگونه آسیب آهن و فلزات ایمن خواهد بود.^[8]

و در «منتخب» آورده است که جهت کفایت تمامی امور و مطالب مُهمّه و ایمنی از اشرار، ختم سوره‌ی مبارکه‌ی حدید را بدین ترتیب به ‌جای آورد؛

در شب جمعه در جای خلوتی رو به ‌قبله با وضو بنشیند و هفت مرتبه پی‌درپی این سوره را تلاوت کند و پس از آن این دعا را بخواند:

«بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ اللّهُم اِنّی أسألُکَ بِعِزّتِکَ یا عَزیزُ وَ بِقُدرَتِکَ یا قَدیرُ وَ بِحِکْمَتکَ یا حَکیمُ وَ بَرَحمَتِکَ یا رَحَمنُ وَ بِمَنِّکَ یا مَنّانُ أنْ تَحفَظَنا بِالایمانِ قائماً و قاعِداً وَ راکِعاً وَ ساجِداً وَ نائِماً وَ یقِظاً وَ حَیّاً وَ مَیِّتاً وَ علی کُلِّ حالٍ اَعوذُ بِاللّهِ مِنْ شَرِّ نَفسِی وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ذی شَرٍّ وَ مِنْ شَرِّ شَیاطینِ الجِنِّ وَ الإنسِ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دابَّۀٍ أنتَ آخذٌ بِناصِیَتِها إنّ رَبّی عَلی صِراطٍ مُستَقیمٍ وَ صَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ».^[9]