بدیهی است که هر فرستندهای فرستاده و رسولی میفرستد که خود از دیگران به تعیین او برای مقصدی که دارد آگاهتر است، تا چه رسد به اینکه فرستنده خداوند متعال و رسول و فرستاده شده رحمة للعالمین باشد. فصل دوّم: نبوت
چرا هیچ زنی به عنوان پیامبر مبعوث نشده است؟
چرا خداوند متعال از 124000 پیامبر خود عدهای را زن قرار نداد تا زنان هم به راحتی و بدون پرده بتوانند سؤالات و مشکلات خود را حل کنند؟
اوّلاً این پرسش بگونهای دیگر در عصر حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله مطرح شد: چرا قرآن بر دو نفر از- باصطلاح- بزرگان و عظمای عرب نازل نگردیده که چنین و چنان شود؟ و وجه اختصاص آن به شخص محمد بن عبدالله که آن مال و ثروت و ریاست ظاهری را ندارد چیست؟
بدیهی است اگر خدای متعال در جواب آنها حکمتهای بزرگ و شرایط و صلاحیتهای موجود در شخص رسول الله صلیاللهعلیهوآله و اسرار و جهاتی را که جز خدا بر همهآنها احدی مطلع نبود برای آنها میشمرد، هم کلام بسیار طولانی و وسیع میشد و هم آنها که در آن محیط جاهلیت و افکار کوتاه و اعتبارات موهوم گرفتار بودند از درک و قبول آن عاجز بودند، لذا جواب شافی و کافی و مختصر آن این است که:
*اللّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسَالَتَهُ[1]*
خدا داناتر است که در کجا (و چه محل و قلبی) رسالت خود را قرار دهد.
و به عبارت دیگر:
*إِنَّ اللّهَ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ [2]*
خدا میداند و شما نمیدانید.
بدیهی است که هر فرستندهای فرستاده و رسولی میفرستد که خود از دیگران به تعیین او برای مقصدی که دارد آگاهتر است، تا چه رسد به اینکه فرستنده خداوند متعال و رسول و فرستاده شده رحمة للعالمین باشد.
بنابراین وظیفه آنان که این پیامآور عزیز بسوی آنها از جانب خدای جلیل آمده اینست که از او استقبال کنند و پیام خدا را از زبان او بگوش جان بگیرند و بشنوند و بکار بندند و به این عذرها که چرا این آمد و آن نیامد، وقت و عمر خود را تلف ننمایند و هشدارهای خدا را در نظر بگیرند.
جواب از این سؤال شما در اصل، همان جواب قرآن است که (خدا بهتر میداند که چه کسی را به رسالت خود انتخاب کند) از هر جنس و از هر قبیله و از اهل هر سرزمین که انتخاب فرماید، همه باید از او استقبال کنند و بدانند که اگر گزینش دیگری بصلاح رسالت و تبلیغ و هدایت آنها بود، حتماً خدا او را برمیگزید و این اصلی است که مکرر در قرآن بر آن تأکید شده است.
شرائط ادب بنده که در ذات خود جاهل است و «انَا الْجاهِلُ الَّذی عَلَّمْتَهُ[3]»
زبان حال او است در برابر خداوند*عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَة[4]**وَهُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ[5]*
این است که اگر اهل معرفت باشد، و به درجهای از مقام بینش و بصیرت رسیده باشد همان جواب *اللّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسَالَتَهُ[6]* را که مشحون به تنبیهات است دریافت کند و زبان به تسبیح و تهلیل و تجلیل و تقدیس بگشاید.
مع ذلک با عذرخواهی کامل و تقاضای عفو و بخشش از درگاه خداوند علیم و قدیر عرض میکنم که یکی از امور مهمهای که از دعوت انبیاء و مخصوصاً قرآن مجید استفاده میشود اینست که زن و مرد را با هم و در کنار هم و به صورت یک واحد قرار داده و خطابات قرآنی چه آنها که *یَا أَیُّهَا النَّاسُ *است و چه آنها که*یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ* است فراگیر هر دو و خطاب به هر دو است.
غرض این است که برخلاف فرهنگی که امروزه در جامعهما ترویج میشود که مرد و زن را در برابر هم و معارض یکدیگر قرار میدهد و گمان میکنند که هر کجا و در هر موقف و مکان و محل و شغل که این جنس باشد باید آن جنس هم در آنجا حضور داشته باشد، دعوت اسلام دعوت به واحد شدن زن و مرد و اشتراک خاصی است که در هیچ وجه مشترکی بین مردم جز بین زن و مرد تحت تعالیم عالیه اسلام حاصل نمیشود که میفرماید:
*هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ[7]*
یا:
*وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا
وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً[8]*
این فرهنگ و این تربیت غیر از تربیتی است که امروزه زنان به اصطلاح روشنفکر و مترقی و غربزده میخواهند.
تربیت اسلام این دو را چنان میسازد که این نمیگوید چرا من آنجا نیستم و چرا پیغمبر نشدهام و چرا کار بازار و اداره و سروکلهزدن با این و آن ... با من نیست؟
اگر بنا بود برای مردها پیغمبر از جنس خودشان و برای زنها نیز پیغمبر از جنس خودشان فرستاده شود این خود اوّل جدائی و عنوان این و آن و دوئیت و القاء اختلاف میشد.
از طرفی امر رسالت امری است که در برخی موارد نیاز به داشتن مواضع دشوار و بسیار سخت و خشنی است که زن را برای این مواضع مکلف نمیکنند طرفیت با نمرود و آن مواضعی که حضرت ابراهیم خلیل علی نبینا و آله و علیهالسلام داشت، یا طرفیت با فرعون و آن مواقف سختی که حضرت موسی علی نبینا و آله و علیهالسلام به آن مبتلی شد، یا آنچنان مواضعی که برای حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیهالسلام پیش آمد و از همه روشنتر مواضعی که برای حضرت رسول اعظم صلیاللهعلیهوآله جلو آمد، آن سرسختیهائی که کفار جاهلیت در معارضه با آن حضرت نشان دادند، آن همه آزار و متاعب و مصائب چه قبل از هجرت و چه بعد از آن همه شاهد و گواه صدقی است بر اینکه پیامبران باید از بین مردها انتخاب شوند که به حسب خلقت و طبیعت خود میتوانند کارهای سخت را متحمل شوند.
پی نوشت ها
[1] سوره انعام، آیه
[2] سوره نحل، آیه 74
[3] دعای ابوحمزه ثمالی
[4] سورهتوبه، آیهو 105
[5] سوره بقره، آیه
[6] سوره انعام، آیه 124
[7] سوره بقره، آیه 187
[8] سورهروم، آیه
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت