چرا نعمت‌ها از بین می‌روند؟

چرا نعمت‌ها از بین می‌روند؟

امام باقر(ع):
«إنَّ اللهَ قَضَی قَضَاءً حَتْماً أَلَّا یُنْعِمَ عَلَی الْعَبْدِ بِنِعْمَةٍ فَیَسْلُبُها إیَّاهُ حَتَّی یُحْدِثَ الْعَبْدُ ذَنْباً یَسْتَحِقُّ بِذلِکَ النَّقِمَةِ.[۱]
خداوند یک حکمِ قطعی کرده است که نعمتهایی را که به مردم می‌دهد از آنها نگیرد مگر این که گناهی مرتکب شوند که موجب سلب آن نعمت گردد.»

شرح کوتاه

نعمت‌های خدا بی پایان است، امّا بی حساب نیست. بدون حساب به کسی نمی‌دهد و بی حساب از کسی نمی‌گیرد.
هنگامی که مردم جهان نعمت‌های او را وسیله‌ی غرور و فساد و تبهکاری و ستم قرار دادند، همان نعمت‌ها تبدیل به عوامل بدبختی آنها می‌گردد، نعمت آنها سلب، و بلا، جای آن را می‌گیرد؛ صنایع و تکنولوژی آنها ویرانگر، و اجتماع آنها مایه‌ی نفاق، و توسعه‌ی زندگی آنها مایه‌ی ناراحتی، و حتّی وسیله‌های سرعت عامل عقب‌ماندگی آنها می‌گردد؛ چرا که نعمت‌های الهی را با گناه آلودند.
بنابراین، با ترک گناه نعمت‌ها پایدار می‌مانند.

خودآزمایی

۱- چرا نعمت‌ها از بین می‌روند؟

پی نوشت 

[۱]. اصول کافی، جلد دوم، صفحه‌ی ۲۷۳، کتاب الایمان و الکفر، باب الذّنوب، حدیث ۲۲.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت