سخن حضرت زهرا(س) درباره ترس از عذاب الهی

 ترس از عذاب الهی

ترس از آتش جهنم

وقتی آیات عذاب بر رسول خدا(ص) نازل شد که:

«وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعینَ لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّکُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ»[۱]

رسول خدا(ص) به شدت گریست و یاران پیامبر نیز گریستند.
حضرت زهرا(س) از گریه‌ی پدر آگاه شد و پرسید:

حدیث 

قالت: یا أَبْتَ فَدَیْتُکَ ما الَّذی أَبْکاکَ؟
ای پدر! فدایت شوم. چه چیزی تو را گریاند؟
پیامبر اسلام(ص) آیات عذاب الهی را که تازه نازل شده بود برای فاطمه(س) خواند، فاطمه‌ی زهرا(س) از خوف الهی بر زمین افتاد و فرمود:
اَلاوَیْلُ ثُمَّ الْوَیْلُ لِمَنْ دَخَلَ النّارَ.
وای، وای بر کسی که داخل آتش جهنم می‌شود.[۲]

 اندوه سفر طولانی قیامت (آخرت‌گرایی)

پیامبر گرامی اسلام(ص) در یکی از روزهای پر بار زندگی، در منزل حضرت زهرا(س) وضو گرفت، سپس پرسید: «در چه حالی دخترم؟» حضرت زهرا(س) فرمود:

حدیث 

قالت: وَ اللهِ لَقَدِ اِشْتَدَّ حُزْنی وَ اشْتَدَّتْ فاقَتی وَ طالَ أَسْفی.[۳]
سوگند به خدا که حزن و اندوه من فزونی گرفته است و تهیدستی من فراوان است و تأسّف من طولانی «که برای سفر طولانی آخرت، چه آماده کرده‌ام؟»

 پی نوشت ها

[۱]. الحجر/ 43 و 44.
[۲]. بحارالانوار، ج 8، ص 303 حدیث 62 و ج 43، ص 88 و حدیث 9 و ریاحین‌الشریعة، ج 1، ص 148.
[۳]. احقاق‌الحق، ج 4، ص 150 و بحارالانوار، ج 38، ص 19.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

محمد دشتی