عاشقان فداکار

عاشقان فداکار

امام باقر(ع):
«إنَّ أَصْحَابَ جَدِّیَ الْحُسَیِنْ لَمْ یَجِدُوا ألَمَ مَسِّ الْحَدِیْدِ![۱]
یاران فداکار جدّم امام حسین(ع) در زیر ضربات شمشیر و نیزه‌ی دشمن احساس درد نمی‌کردند!»

شرح کوتاه

هنگامی که علاقه‌ی انسان به یک هدف به مرحله‌ی عشق، آن هم عشقی سوزان برسد، تمام احساس او در همان نقطه متمرکز می‌شود، و به همین دلیل هر ناراحتی برای او قابل تحمّل است. نه تنها قابل تحمّل است، بلکه احساس ناراحتی نمی‌کند.
جایی که زنان مصر با دیدن روی یوسف، در مسیر یک عشق زود گذر مجازی، آنچنان از خود بی‌خبر شدند که به جای بریدن میوه، دستهای خود را بریدند و احساس درد نکردند، چه جای تعجّب که عاشقان بی‌قرار راه خدا، و شهیدان راه حقّ و فضیلت، درد و رنج ضربات سنگین دشمن را احساس نکنند.
آری! نخست باید عاشق شد، فداکاری و تحمّل نتیجه‌ی حتمی آن است.

خودآزمایی

۱- چگونه هر ناراحتی برای انسان در راه رسیدن به یک هدف قابل تحمّل می‌شود؟

پی نوشت ها

[۱]. بحارالانوار، جلد ۴۵، صفحه‌ی ۸۰ ـ روایت دیگری شبیه همین روایت، در جلد ۲۵ بحارالانوار، صفحه‌ی ۸۰، آمده است.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت