نخستین اثر ایمان به خداوند

مراقبت دائمی بر سر تا پا و درون و برون از ناحیه‌ی علم و آگاهی اوست؛ نه تنها هیچ نقطه‌ای از دیدگاه علم او بیرون نیست، بلکه مراقبین او از چهار سو، همه جا، ما را احاطه کرده‌اند.

همواره تحت مراقبت هستی

امام جواد(ع):
«إِعْلَمْ أَنَّکَ لن تَخْلُو مِنْ عَیْنِ اللهِ فَانْظُرْ کَیْفَ تَکُونُ![۱]
بدان که هرگز از دیدِ خداوند بیرون نیستی، پس ببین چگونه‌ای!»

شرح کوتاه

نخستین اثر ایمان به خداوند بزرگ، احساس یک مراقبت دائمی بر سر تا پا و درون و برون از ناحیه‌ی علم و آگاهی اوست؛ نه تنها هیچ نقطه‌ای از دیدگاه علم او بیرون نیست، بلکه مراقبین او از چهار سو، همه جا، ما را احاطه کرده‌اند.
هر قدر پایه‌ی ایمان بالاتر برود، احساس این مراقبت، بیشتر و عمیقتر می‌گردد، تا آن جا که انسان خود را به طور دائم در حضور او می‌بیند.
این احساس بزرگترین وسیله‌ی اصلاح فرد و اجتماع، و زیباترین جلوه‌های ایمان است، که احیاء کردن آن به مهمترین نابسامانی‌های اجتماعی سامان می‌بخشد.
آری! عالم محضر خداست، مراقب باشیم در محضر او مرتکب خطا نشویم!