آیه تبلیغ

یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَآ أُنْزِلَ إِلَیكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللهُ یعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللهَ لَا یهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ (۶۷)
ای پیامبر! آنچه از سوی پروردگارت [درباره‌ی ولایت و رهبری امیرالمؤمنین(ع)] بر تو نازل شده ابلاغ کن؛ و اگر انجام ندهی پیام خدا را نرسانده‌ای. و خدا تو را از [آسیب و گزند] مردم نگه می‌دارد؛ قطعاً خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند. (مائده، ۶۷)

توضیح:

بنابر روایات متواتر شیعه و سنی، این ایه پیش از واقعه‌ی غدیرخم نازل شده است. مضمون آیه گواه بر اهمیت موضوعی است که پیامبر(ص) مأمور به ابلاغ آن شده است؛ زیرا کوتاهی در ابلاغ آن را مساوی با بی‌ثمربودن کل تبلیغ وی می‌داند. می‌دانیم که در سال پایانی حیات رسول اکرم(ص)، عمده‌ی احکام و معارف دینی ـ ولواجمالاً ـ بیان شده بود و حکمی به این اهمیت وجود نداشت که اصل تبلیغ آن حضرت را به خطر بیندازد. هم‌چنین، از پایان آیه فهیمده می‌شود حکم مزبور، مربوط به مسائل سیاسی و حکومتی است؛ زیرا کافران شدیداً با آن مخالف بودند. با همه‌ی این توضیحات روشن می‌شود موضوعی که در آیه‌ی تبلیغ، پیامبر(ص) مأمور به ابلاغ آن شده است، امامت و جانشینی حضرت علی(ع) پس از وی می‌باشد.

حدیث:

امام باقر(ع): «هنگامی که این آیه نازل شد، پیامبر(ص) دست علی ‌بن أبی طالب(ع) را بالا برد و فرمود: هر کس که من مولای او هستم، علی(ع) نیز مولا و سرپرست اوست.» تفسیر فرات: ص۱۲۴ ح۱۳۴.

نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت