زن و زینت و آرایش

زن و زینت و آرایش

 عطر و زینت در نماز

در اسلام، به آرایش و عطر زدن، و استفاده از بوهای خوش، برای شوهر و محارم، یا در منزل، و یا در حالت عبادت و نیایش، سفارش شده و نوعی عبادت است. آنچه نهی شده و سفارش به احتیاط کرده‌اند، استفاده از عطر و آرایش برای نامحرمان یا در روابط اجتماعی است، که عامل فساد می‌شود و حرام است.
در این باره توجه به سفارش حضرت زهرا(س) در لحظه‌های واپسین زندگی ضروری است که پس از وضوء گرفتن به «اسماء بنت عمیس» فرمود:

حدیث 

هاتِی طَیبِیَ الَّذِی أَتَطَیَّبُ بِهِ وَ هاتِی ثِیابِیَ الَّتِی أُصَلِّی فِیها، اِجْلِسِی عِنْدَ رَأْسِی فَاِذَا جَاءَ وَقْتُ الصَّلوةِ فَأَقِیمِینِی فَاِنْ قُمْتُ وَ اِلَّا فَأَرْسِلِی اِلَی عَلِیٍّ(ع)
ای اسماء! عطر مرا، همان عطری که همیشه می‌زنم، و پیراهنی را که همیشه با آن نماز می‌گزارم بیاور و بر بالینم بنشین، هرگاه وقت نماز شد مرا از خواب بیدار کن، اگر بیدار شدم که نماز می‌گزارم و اگر بیدار نشدم، کسی را به دنبال علی(ع) بفرست تا بیاید.[۱]

استفاده‌ی دائمی از بوی خوش

ام سلمه می‌گوید: از حضرت زهرا(س) پرسیدم که: «آیا عطر و بوی خوش ذخیره کرده‌ای؟»
فرمود: «آری.»
رفت و شیشه‌ی عطری آورد، و مقداری در کف دست من ریخت. بوی خوشی داشت که هرگز نبوییده بودم.
گفتم: «این عطر خوشبو را از کجا تهیه کرده‌ای؟»
فرمود:

حدیث 

قالت: هُوَ عَنبُرٌ یَسْقُطُ مِنْ أَجْنِحَةِ جَبْرَئیل.
این عطر، مشکی است که از بال و پر جبرئیل فرو ریخته است.[۲]

تهیه‌ی عطر برای شب عروسی فاطمه(س)

آرایش و عطر زدن برای زنان آنچنان ارزشمند است که هم عبادت به حساب می‌آید و هم مایه‌ی گرمی و شادابی زندگی زناشویی است.
پیامبر اسلام(ص) به این‌گونه ظرافت‌های زندگی کاملاً توجه داشت که به عمار یاسر مأموریت داد برای شب عروسی حضرت زهرا(س) عطرهای خوشبو تهیه نماید.
عمار یاسر می‌گوید: «عطر خوبی تهیه کرده به منزل فاطمه(س) بردم»، فرمود:

حدیث 

قالَت: یا اَبَا الیَقظانِ ما هَذَا الطِّیبُ؟
ای عمار یاسر! این عطر چیست؟
گفتم: «پدرت رسول خدا(ص) مرا امر کرد، تا فراهم نمایم.»[۳]

پی نوشت ها

[۱]. کشف‌الغمه، ج 2، ص 62.
[۲]. بحارالانوار، ج 43، ص 95 و 114 و امالی، ص 42 مجلس ثانی.
[۳]. دلائل الامامه، ص 26 و چاپ جدید، ص 103 و کتاب عوالم، ج 11، ص 334 باب 5.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

محمد دشتی