کد مطلب: ۶۱۶۳
تعداد بازدید: ۲۷۵
تاریخ انتشار : ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۴:۴۰
زن مسلمان؛ بایدها و نبایدها | ۶
در یک کشور اسلامی، زن مسلمان طبق دستور دینش به هنگام خروج از منزل، سراپای بدن را در حجاب عفّت می‌پوشاند و چشم به مردان بیگانه نمی‌دوزد. از کوچک‌ترین رفتار و گفتار تحریک‌آمیز می‌پرهیزد و از ورود به محلّ اجتماع مردان خودداری می‌کند. از آن طرف مرد مسلمان نیز طبق دستور دینش از نگاه به زنان نامحرم می‌پرهیزد و بیش از حدّ ضرورت با یک زن نامحرم سخن نمی‌گوید و از ورود به محلّ اجتماع زنان دوری می‌کند.

فصل پنجم


بی‌حجابی زن یک عامل مهمّ از عوامل تولید قساوت


از عوامل مؤثّر در تولید قساوت دل، جلوه‌ی بی‌پرده‌ی زن در برابر مرد است که در دنیای امروز به نام تمدّن و تجدّد در زندگی، به حدّ افراط رسیده و بلوایی در عالم به پا کرده و آتشی در اجتماعات بشری افروخته است که به این آسانی خاموش نخواهد شد.
آنچه که فعلاً منظور بحث ماست بی‌حجابی زن در برابر مرد و معاشرت بی‌قید و بند مردان با زنان است که به راستی از خطرناک‌ترین عوامل انحراف بشر است که به عنوان موجبی از موجبات بیماری مهلک قساوت قلب و سنگدلی است که در لسان شرع مقدّس، مایه‌ی بطلان انسانیّت انسان و موجب هلاکت دائم معرّفی شده است.


دستور اسلام، چه حکیمانه است


از همین جا ارزش و عظمت دستور حکیمانه‌ی اسلام به دست می‌آید که زن را موظّف به حجاب و پوشش فرموده و مرد را هم از نگاه به زن نهی صریح کرده و با این دو دستور متین آسمانی، سدّی محکم میان مرد و زن کشیده و آن دو را به طرزی عجیب از هم جدا ساخته است. با اینکه مردان و زنان مسلمان (به معنای واقعی کلمه) در یک محیط و در یک اجتماع زندگی می‌کنند، در یک شهر و در یک محلّه و احیاناً در یک خانه‌اند، امّا در عین اجتماع، چنان از هم دور و از مفاسد رفتار و گفتار تحریک‌آمیز و خطرانگیز یکدیگر در امانند که گویی هر یک در میان قلعه و حصاری جداگانه هستند و کاملاً از آرامش فکری و طهارت زندگی برخوردارند و این، نتیجه‌ی عمل به همان دو دستور عالی اسلامی است: زن دارای حجاب است و مرد هم، چشم‌پوش از زن.


اسلام، چه محیط پاکی می‌سازد


در یک کشور اسلامی، زن مسلمان طبق دستور دینش به هنگام خروج از منزل، سراپای بدن را در حجاب عفّت می‌پوشاند و چشم به مردان بیگانه نمی‌دوزد. از کوچک‌ترین رفتار و گفتار تحریک‌آمیز می‌پرهیزد و از ورود به محلّ اجتماع مردان خودداری می‌کند. از آن طرف مرد مسلمان نیز طبق دستور دینش از نگاه به زنان نامحرم می‌پرهیزد و بیش از حدّ ضرورت با یک زن نامحرم سخن نمی‌گوید و از ورود به محلّ اجتماع زنان دوری می‌کند. در نتیجه نه افکار شیطانی به دل‌ها راه می‌یابد و نه مغزهای جوانان توفانی می‌شود! نه مردان، بوالهوس می‌گردند و نه زن‌ها هرزه دل! نه بلای خانمانسوز طلاق، آشیانه‌ها را بر هم زده و اطفال بی‌گناه را بی‌سرپرست و نابسامان می‌سازد و نه مراکز فحشا رونق می‌یابد! نه جوانان، دیوانه شده و خودکشی می‌کنند و نه دختران، گوهر عفّت خود را به رایگان از دست می‌دهند! بلکه همه جا فکرها پاک است و مغزها آرام! مردها مشغول کارند و زن‌ها تاج افتخار! خانواده‌ها کانون محبّت و کودکان، شاداب و خرّم! جوانان، سرگرم مطالعات علمی‌اند و در مسیر ترقّی! دختران همچون گوهر درخشان در صدف عفّت و عصمت در امان!
قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكى لَهُمْ إِنَّ اللهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ؛[1]
بگو به مردان با ایمان! دیدگان خود را فرو خوابانند [از دیدنی‌های ناشایست چشم بپوشند] و دامن‌های خود را حفظ کنند. این برای آنان پاکیزه‌تر است؛ خدا به آنچه می‌کنند آگاه است.
یا جمله‌ی «ذلِک ازکی لَهُم» نشان می‌دهد که پاکی و طهارت اجتماعی در گرو پاکی دامن‌هاست و پاکی دامن‌ها بستگی به پاکی چشم‌ها دارد. دل، به دنبال چشم می‌رود و زنای چشم، زنای دامن را باعث می‌شود. در محیطی که زن‌ها بی‌پرده جلوه کنند و مردها هم بی‌پروا نگاه به اندام زن نمایند، مسلّم این محیط مراکز فحشا به وجود می‌آورد و مردان و زنان زناکار در خود می‌پروراند و امراض خانمانسوز و نسل برانداز از خود می‌جوشاند و آلودگی و ناپاکی در تمام شئون زندگی ظاهر می‌شود! نطفه‌های ناپاک در آنچنان محیط نشو و نما کرده و پست‌ها و مشاغل حسّاسی را به دست می‌گیرند و تمام زندگی مادّی و معنوی مردم را به آلودگی و ناپاکی می‌کشانند و به همه چیز رنگ فساد می‌زنند! پس بسیار متین و عمیق است فرمان قرآن که می‌فرماید:
قُلْ لِلْمُؤْمِنينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِکَ أَزْکي‏ لَهُمْ.


سخنی با بانوان مسلمان


شما ای خانم‌های مسلمان و خواهران ایمانی! توجّه بیشتری بفرمایید و بدانید که وظیفه‌ی شما در این محیط فعلی و دنیای روز، فوق‌العاده سنگین است. نحوه‌ی زندگی و طرز رفتار شما از حیث شوهرداری و بچّه‌پروری، لباس پوشیدن و از خانه بیرون رفتن و در خارج خانه، کیفیّت راه رفتن و سخن گفتن و با مردان نامحرم مواجه گشتن و سایر جزئیّات کنارتان، در اصلاح و افساد زندگی خانوادگی و اجتماعی، بسیار مؤثّر و شایان دقّت و مراقبت است به طوری که کوچک‌ترین مسامحه و سهل‌انگاری یا بی‌پروایی و بی‌تقوایی از ناحیه‌ی شما خطری بزرگ بار آورده و مسئولیّتی عظیم در پیشگاه خداوند سریع‌الحساب و شدیدالعقاب خواهید داشت.


روی سخن با کدام گروه از خانم‌هاست


باز هم تذكّراً باید بگویم من در این سخن با خانم‌ها و دختر خانم‌هایی طرف صحبتم که مسلمانند و معتقد به قرآن. به رسالت پیغمبر اعظم حضرت محمّد مصطفی(ص) و رستاخیز قیامت و ثواب و عقاب خدا اقرار و اعتراف دارند و به آستان مقدّس اهل بیت عصمت و طهارت(ع) عرض احترام و ادب می‌کنند و دستورات آسمانی خدا و پیغمبر و امام را فوق تمام مقرّرات و قوانین بشری می‌دانند و برای هیچ فکر و دستوری که مخالف احکام مقدّسه‌ی قرآن و دستورات امامان(ع) باشد، ارج و احترامی قائل نیستند و هر تمدّنی را که مباین با تمدّن اسلامی باشد توحّش می‌دانند و از آن متنفّرند.
بله، با این گروه از بانوان و دوشیزگان آشنای با دین که حقّاً روشنفکران واقعی و واقع‌بینان روشن هستند طرف صحبتیم، وگرنه زنان و دخترانی که اصلاً از منطق دین بی‌خبرند و از اوّل تربیت مذهبی نداشته‌اند؛ تا چشم گشوده‌اند، خود را در دامن سینماها و مجلاّت اغواگر دیده‌اند و نعره‌های مستانه‌ی خوانندگان رادیو را شنیده‌اند و فریب الفاظ بی‌مغز (متمدّن و متجدّد و روشنفکر) را خورده‌اند و بی‌اطّلاع از منطق عقلانی خردمندان و روشنفکران واقعی جهان، تن به توفان هوس داده و به تحریک شیّادان و هوسبازان، به جنبش در آمده و با کمال سفاهت و جهالت، پشت پا به تمام حدود و قیود اخلاقی زده‌اند؛ نه معرفت و شناسایی نسبت به خالق و آفریدگار عالم دارند و نه حرفی از احکام الهی و مقرّرات دینی به گوشتان خورده و نه حقوق طبیعی مرد و زن فهمیده‌اند و نه خبری از عوالم بعد از مرگ و بدبختی‌ها و نکبت‌های آینده‌ی خود شنیده‌اند، همچنان مست لایعقل به زندگی آلوده و نکبت‌بار خود ادامه می‌دهند و از راه‌های گوناگون به آتش فساد اجتماع دامن می‌زنند و شعله‌ور می‌سازند. هم خود می‌سوزند و هم دیگران را می‌سوزانند؛ مسلّم با این دسته از زنان مست اسیر دام هوس، سخن وعظ و نصیحت گفتن و آیات قرآن خواندن، آهنِ سرد کوبیدن است و آب در غربال ریختن که ابداً سودی نخواهد داشت. چه بجا گفته‌اند:
محلّ قابل و آنگه نصیحت قائل / چو گوش هوش نباشد چه سود حسن مقال
نصیحت همه عالم چو باد در قفس است / به گوش مردم نادان و آب در غربال
بحث با این دسته از مردم، راه دیگری دارد و منطق خاصّی که مربوط به بحث در عقائد است و فعلاً از هدف این مقاله خارج است.


خودآزمایی


۱- از عوامل مؤثّر در تولید قساوت دل کدام است؟
۲- جمله‌ی «ذلِک ازکی لَهُم» در آیه‌ی ۳۰ سوره نور نشان دهنده چیست؟

 

پی نوشت 


[1]ـ سوره‌ی نور، آیه‌ی ۳۰.


دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

آیت الله سید محمد ضیاءآبادی
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: