کد مطلب: ۶۲۲۹
تعداد بازدید: ۲۹۸
تاریخ انتشار : ۲۱ اسفند ۱۴۰۱ - ۰۹:۳۴
روزه؛ تمرین پرهیزکاری | ۱
خداوند شما را به‏ خاطر سوگندهای بیهوده (خالی از اراده) مؤاخذه نمی‏‌کند، ولی در برابر سوگندهایی که (از روی اراده) محکم کرده‌‏اید، مؤاخذه می‏‌نماید. کفاره این‏گونه قسم‏‌ها، اطعام ده نفر مستمند، از غذاهای معمولی است که به خانواده خود می‏‌دهید، یا لباس ‏پوشاندن بر آن‏ها و یا آزادکردن یک برده و کسی که هیچ‏کدام از این‏ها را نیابد، سه روز روزه می‏‌گیرد.

فصل اوّل: روزه در آینه آیات و روایات | ۱


 
روزه در آیات قرآن و روایات معصومین(ع) به شکلی زیبا و جامع به تصویر کشیده شده که در این‏جا آن‏ها را نقل می‏‌کنیم.


آیات قرآن‏


۱. ای اهل ایمان! روزه بر شما مقرر شده، همان‏گونه که بر پیشینیان شما مقرر شد؛ تا پرهیزکار شوید.[1]
۲. چند روز معدودی را (باید روزه بدارید!) و هر کس از شما بیمار یا مسافر باشد، تعدادی از روز‏های دیگر را (روزه بدارد) و برای کسانی‏که روزه برای آن‏ها طاقت‌‏فرساست، لازم است کفاره بدهند؛ مسکینی را اطعام کنند و کسی که کار خیری انجام دهد، برای او بهتر است و روزه‌داشتن برای شما بهتر است؛ اگر بدانید![2]
۳. (روزه در چند روز معدود) ماه رمضان است؛ ماهی که قرآن برای راهنمایی مردم و نشانه‏‌های هدایت و فرق میان حق و باطل در آن نازل شده است. پس آن کس از شما که در ماه رمضان در حضر باشد، روزه بدارد و آن کس که بیمار یا در سفر است، روزهای دیگر را به‏ جای آن روزه بگیرد. خداوند، راحتی شما را می‏‌خواهد نه زحمت شما را! هدف این است که این روزها را تکمیل کنید و خدا را برای این‏که شما را هدایت کرده، بزرگ بشمرید؛ باشد که شکرگزاری کنید![3]
۴. آمیزش جنسی با همسرانتان در شبِ روزهایی که روزه می‏‌گیرید، حلال است. آن‏ها لباس شما هستند و شما لباس آن‏ها. خداوند می‌‏دانست شما به خود خیانت می‌‏کردید؛ پس توبه شما را پذیرفت و شما را بخشید. اکنون با آن‏ها آمیزش کنید و آنچه را خدا برای شما مقرر داشته، طلب نمایید! و بخورید و بیاشامید تا رشته سپید صبح از رشته سیاه برای شما آشکار گردد! سپس روزه را تا شب، تکمیل کنید و درحالی‏که در مساجد به اعتکاف پرداخته‌اید، با زنان آمیزش نکنید! این مرزهای الهی است؛ پس به آن نزدیک نشوید! خداوند این‏‌چنین آیات خود را برای مردم روشن می‌‏سازد، باشد که پرهیزکار گردند.[4]
۵. (از این غذای لذیذ) بخور و (از آن آب گوارا) بنوش و چشمت را (به این مولود جدید) روشن دار و هرگاه کسی از انسان‏‌ها را دیدی، (با اشاره) بگو: من برای خداوند رحمان روزه‏ای نذر کرده‌‏ام، بنابراین امروز با هیچ انسانی سخن نمی‌‏گویم (و بدان که این نوزاد خودش از تو دفاع خواهد کرد)![5]
۶. هیچ فرد باایمانی مجاز نیست که مؤمنی را به قتل برساند، مگر این‏که این کار از روی خطا و اشتباه از او سر زند و (درعین‏ حال) کسی که مؤمنی را از روی خطا به قتل رساند، باید یک برده مؤمن را آزاد کند و خون‏بهایی به کسان او بپردازد، مگر این‏که آن‏ها خون‏بها را ببخشند و اگر مقتول از گروهی باشد که دشمن شما هستند، ولی مقتول باایمان بوده، (تنها) باید یک برده‌ی مؤمن را آزاد کند (و پرداختن خون‏بها لازم نیست) و اگر از جمعیتی باشد که میان شما و آن‏ها پیمانی برقرار است، باید خون‏بهای او را به کسان او بپردازد و یک برده مؤمن (نیز) آزاد کند و آن کس که دسترسی (به آزادکردن برده) ندارد، دو ماه پی‏‌درپی روزه می‌‏گیرد. این (یک نوع تخفیف و) توبه الهی است و خداوند، دانا و حکیم است.[6]
۷. کسانی که همسران خود را «ظهار» می‌‏کنند، سپس از گفته خود باز می‏‌گردند، باید پیش از آمیزش جنسی با هم، برده‌‏ای را آزاد کنند؛ این دستوری است که به آن اندرز داده می‏‌شوید و خداوند به آنچه انجام می‏‌دهید، آگاه است.[7]
۸. پس کسی که توانایی (آزاد کردن برده‌‏ای) نداشته باشد، دو ماه پی‏‌درپی قبل از آمیزش روزه بگیرد و کسی که این را هم نتواند، شصت مسکین را اطعام کند. این برای آن است که به خدا و رسولش ایمان بیاورید. این‏ها مرزهای الهی است و کسانی که با آن مخالفت کنند، عذاب دردناکی دارند.[8]
۹. خداوند شما را به‏ خاطر سوگندهای بیهوده (خالی از اراده) مؤاخذه نمی‏‌کند، ولی در برابر سوگندهایی که (از روی اراده) محکم کرده‌‏اید، مؤاخذه می‏‌نماید. کفاره این‏گونه قسم‏‌ها، اطعام ده نفر مستمند، از غذاهای معمولی است که به خانواده خود می‏‌دهید، یا لباس ‏پوشاندن بر آن‏ها و یا آزادکردن یک برده و کسی که هیچ‏کدام از این‏ها را نیابد، سه روز روزه می‏‌گیرد. این، کفاره سوگندهای شماست به هنگامی که سوگند یاد می‏‌کنید. و سوگندهای خود را حفظ کنید. خداوند آیات خود را این‏‌چنین برای شما بیان می‏‌کند، شاید شکر او را به‏ جا آورید![9]
۱۰. به‏ یقین مردان مسلمان و زنان مسلمان، مردان باایمان و زنان باایمان، مردان مطیع فرمان خدا و زنان مطیع فرمان خدا، مردان راست‌گو و زنان راست‌گو، مردان صابر و شکیبا و زنان صابر و شکیبا، مردان فروتن و زنان فروتن، مردان انفاق‏‌کننده و زنان انفاق‌کننده، مردان روزه‏‌دار و زنان روزه‌‏دار، مردان پاک‏دامن و زنان پاک‏دامن و مردانی که بسیار به‏‌ یاد خدا هستند و زنانی که بسیار به‏ یاد خدا هستند، خداوند برای همه آن‏ها مغفرت و پاداش عظیمی فراهم کرده است.[10]


خودآزمایی


1- نمونه‌ای از آیات قرآن درباره روزه را بیان کنید.

 

پی‌نوشت‌ها

 

[1]. «یا ایهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُتِبَ‏ عَلَیكُمُ‏ الصِّیامُ‏ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتقون» ‏(بقره، آیه 183).
[2]. «أَیاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مَرِیضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذِینَ یطِیقُونَهُ فِدْیةٌ طَعامُ مِسْكِینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیراً فَهُوَ خَیرٌ لَهُ وَأَنْ تَصُومُوا خَیرٌ لَكُمْ ‏إِنْ كُنْتُمْ تَعْلمون» (بقره، آیه 184).
[3]. «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْیصُمْهُ وَ مَنْ كانَ مَرِیضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ ‏أَیامٍ ‏أخَرَ یرِیدُ اللهُ ‏بِكُمُ‏ الْیسْرَ وَ لایرِیدُ بِكُمُ‏ الْعُسْرَ وَ لِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَ لِتُكَبِّرُوا اللهَ عَلى‏ ما هَداكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُون‏» (بقره،‏ آیه 185).
[4]. «أُحِلَّ لَكُمْ لَیلَةَ الصِّیامِ الرَّفَثُ إِلى‏ نِسائِكُمْ هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ عَلِمَ اللهُ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتانُونَ أَنْفُسَكُمْ فَتابَ عَلَیكُمْ وَ عَفا عَنْكُمْ فَالْآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَ ابْتَغُوا ما كَتَبَ اللهُ لَكُمْ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّى یتَبَینَ لَكُمُ الْخَیطُ الْأَبْیضُ مِنَ الْخَیطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّیامَ إِلَى اللَّیلِ وَ لا تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنْتُمْ عاكِفُونَ فِی الْمَساجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللهِ فَلاتَقْرَبُوها كَذلِكَ‏ یبَینُ‏ اللهُ‏ آیاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یتَّقُون» (بقره، آیه 187).
[5]. «فَكُلِی‏ وَ اشْرَبِی ‏وَ قَرِّی‏ عَیناً فَإِمَّا تَرَینَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَداً فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ أُكَلِّمَ الْیوْمَ إِنْسِیا» (مریم، آیه 26).
[6]. «وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ یقْتُلَ مُؤْمِناً إِلَّا خَطَأً وَ مَنْ قَتَلَ مُؤْمِناً خَطَأً فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَ دِیةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلى‏ أَهْلِهِ إِلَّا أَنْ یصَّدَّقُوا فَإِنْ كانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَكُمْ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَ إِنْ كانَ مِنْ قَوْمٍ بَینَكُمْ وَ بَینَهُمْ‏ مِیثاقٌ ‏فَدِیةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلى‏ أَهْلِهِ‏ وَ تَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ فَمَنْ لَمْ یجِدْ فَصِیامُ شَهْرَینِ مُتَتابِعَینِ تَوْبَةً مِنَ اللهِ وَ كانَ اللهُ عَلِیماً حَكِیماً» (نسا، آیه 92).
[7]. «و الَّذِینَ ‏یظاهِرُونَ‏ مِنْ نِسائِهِمْ‏ثُمَّ یعُودُونَ لِما قالُوا  فتَحْرِیرَ رَقَبَة مِنْ قَبْلِ أَنْ یتَمَاسَّا ذلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَ اللهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ» (مجادله، آیه 3).
[8]. «فَمَنْ لَمْ یجِدْ فَصِیامُ شَهْرَینِ مُتَتابِعَینِ‏ مِنْ قَبْلِ أَنْ یتَمَاسَّا فَمَنْ لَمْ یسْتَطِعْ فَإِطْعامُ سِتِّینَ مِسْكِیناً ذلِكَ‏ لِتُؤْمِنُوا بِاللهِ‏ وَ رَسُولِهِ وَ تِلْكَ حُدُودُ اللهِ وَ لِلْكافِرِینَ عَذابٌ أَلِیمٌ‏» (مجادلة، آیه 4).
[9]. «لا یؤاخِذُكُمُ اللهُ بِاللَّغْوِفِی ‏أَیمانِكُمْ‏ وَ لكِنْ یؤاخِذُكُمْ بِما عَقَّدْتُمُ الْأَیمانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساكِینَ مِنْ أَوْسَطِ ما تُطْعِمُونَ أَهْلِیكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِیرُ رَقَبَةٍ فَمَنْ لَمْ یجِدْ فَصِیامُ ثَلاثَةِ أَیامٍ ذلِكَ كَفَّارَةُ أَیمانِكُمْ إِذا حَلَفْتُمْ وَ احْفَظُوا أَیمانَكُمْ كَذلِكَ یبَینُ اللهُ لَكُمْ آیاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُون» (مائدة، آیه 89).
[10]. «إنَّ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِماتِ وَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْقانِتِینَ وَ الْقانِتاتِ وَ الصَّادِقِینَ وَ الصَّادِقاتِ وَ الصَّابِرِینَ وَ الصَّابِراتِ وَالْخاشِعِینَ وَالْخاشِعاتِ وَالْمُتَصَدِّقِینَ وَ الْمُتَصَدِّقاتِ وَ الصَّائِمِینَ وَ الصَّائِماتِ وَ الْحافِظِینَ فُرُوجَهُمْ وَ الْحافِظاتِ وَ الذَّاكِرِینَ اللهَ كَثِیراً وَالذَّاكِراتِ ‏أَعَدَّاللهُ ‏لَهُمْ‏ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِیما» (الاحزاب، آیه 35).

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
آیت الله ابراهیم امینی

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: