اهل بیت(ع)؛ وسیله‌ی تقرّب به خداوند

اهل بیت(ع)؛ وسیله‌ی تقرّب به خداوند

یا أَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَابْتَغُوا إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ وَجَاهِدُوا فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (۳۵)
ای اهل ایمان! از خدا پروا کنید و دست‌آویزی [از ایمان، عمل صالح و آبروی مقرّبان درگاهش] برای تقرّب به سوی او بجویید؛ و در راه او جهاد کنید تا بر موانع راه سعادت پیروز شوید (مائده، ۳۵)

توضیح:

آیه‌‌ی فوق ـ که به آیه‌ی «وسیله» یا «توسل» مشهور است ـ بر این مطلب تأکید می‌کند که برای وصول به رستگاری ابدی و بهره‌مندی از الطاف خاص پروردگار باید از وسایل و ابراز تقرب به وی استفاده کرد. مهم‌ترین وسایل تقرب به خداوند، ایمان به خدا و پیامبر اکرم(ص)، جهاد و عباداتی هم‌چون نماز، زکات، روزه، حج، صله رحم و انفاق در راه خدا می‌باشد. توسل به اهل بیت(ع) نیز تأثیر فراوانی در جلب محبت و فضل الهی دارد؛ زیرا آنان واسطه‌ی ارتباط میان مردم و خدا بوده و از مقام و منزلت والایی نزد خدای سبحان برخوردار هستند. با این توضیح، توسل نه تنها شرک نیست؛ بلکه ارتباط با خداوند از راهی است که مورد سفارش قرآن می‌باشد.

حدیث:

پیامبر اکرم(ص): «الأئِمَّةُ مِن وُلدِ الحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ، مَن أطاعَهُم فَقَد اأطاعَ اللهَ، وَ مَن عَصاهُم فَقَد عَصَى الله، هُمُ العُروَةُ الوثقى وَ هُمُ الوَسیلَةُ إلَى الله تَعالی؛ امامان از ذریه‌ی حسن ـ که هرکس آنان را اطاعت کند، از خدا اطاعت کرده و هر کسی از آنان نافرمانی کند، از خدا نافرمانی کرده است ـ همان دستگیره‌های محکم [تقوا] و وسیله به سوی تقرب خدا هستند.» عیون أخبارالرضا: ج۲ ص۵۸ ح۲۱۷.

نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت