آزاد گذاشتن یاران در شب عاشورا از سوی امام حسین(ع)

آزاد گذاشتن یاران در شب عاشورا

حضرت اباعبدالله(ع) در بین راه کربلا، پس از شنیدن پیمان شکنی کوفیان، همواره با یاران و همراهان اتمام حجّت می‌کرد، تا خود انتخاب کنند. امام سجّاد(ع) می‌فرماید: در شب عاشورا، پدرم اصحاب و یاران و همراهان را در خیمه‌ای جمع‌آوری کرد و خطاب به آنان فرمود:

حدیث 

قال الامام الحسین(ع): یا أَهْلی وَشیعَتی اِتَّخِذُوا هذَا الَّلیْلَ جَمَلاً لَکُمْ فَانْهَجُوا بِأَنْفُسِكُمْ، فَلَیسَ الْمَطْلُوبُ غَیرِی، وَ لَوْ قَتَلُونِی مَا فَكَّرُوا فِیكُمْ، فَانْجُوا رَحِمَكُمُ اللهُ وَأَنْتُمْ فِی حِلٍّ وَ سَعَةٍ مِنْ بَیعَتِی وَ عَهْدِی اَلَّذِی عَاهَدْتُمُونِی.
امام حسین(ع) فرمود: (ای خاندان و شیعیانم، این شب را چون شتری راهوار به حساب آرید و خود را نجات دهید که آنان جز شخص مرا نخواهند و اگر مرا بکشند در فکر شماها نباشند، خدا شما را رحمت کند، نجات یابید بیعت را از شما برداشتم و پیمانی که با من بستید نادیده پنداشتم).
وقتی سخن امام به اینجا رسید همه‌ی یاران یک صدا گفتند: «سوگند بخدا! تو را تنها نخواهیم گذاشت، مردم به ما چه خواهند گفت؟ بگویند که امام و بزرگ خود را در میان دشمنان تنها گذاشتند؟ سوگند بخدا! با تو هستیم تاکشته شویم». امام ادامه داد که:
یا قَوْمِ اِنّی فی غَدٍ أُقْتَلُ وَتُقْتَلُونَ کُلُّکُمْ مَعی وَلایَبْقی مِنْکُمْ واحِدٌ.
(ای یاران، من فردا کشته می‌شوم و شما همه با من کشته می‌شوید و فردی از شما باقی نخواهد ماند).
وقتی یاران امام خبر شهادت خود را شنیدند یکصدا گفتند:
اَلْحَمْدُ لله الَّذی أکْرَمَنا بِنَصْرِكَ وَ شَرَّفَنَا بِالْقَتْلِ مَعَک، أوْ لانَرْضی أنْ نَکُونَ مَعَکَ فِی دَرَجَتِکَ یَابْنَ رَسُول الله؟!
(سپاس خدا را که ما را در یاری دادن به شما کرامت بخشید، و با کشته شدن در راه شما شرافت عطا فرمود).[۱]

پی نوشت

[۱]. مدینة المعاجز ج۴ ص۲۱۴ حدیث ۲۹۵، نفس المهموم ۲۳۰، ناسخ التواریخ ج۲ ص ۲۲۰.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

محمد دشتی