ولایت اهل بیت(ع) بر مؤمنان
إِنَّمَا وَلِیكُمُ اللهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ ءَامَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیؤْتُونَ الزَّكَوٰةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ (۵۵)
سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی [مانند علی بن ابی طالباند] که همواره نماز را برپا میدارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات میدهند. (مائده، ۵۵)
پیش از این در خصوص آیهی فوق و شأن نزول آن سخن گفته شد. این آیه از ولایت اهل بیت(ع) بر مؤمنان خبر میدهد. تز تعبیر آیه به خوبی فهمیده میشود که ولایت اهل بیت در راستای ولایت پیامبر(ص) بر اساس مشیت خداوند است. در متون حدیثی، آثار و نتایج گوناگونی نظیر سعادت و خیر دنیا و آخرت برای محبت و ولایتپذیری نسبت به ائمه(ع) آمده است.
امام باقر(ع): «بُنِی الْإسْلامُ عَلَى خَمْسٍ عَلَى الصَّلاةِ وَ الزَّكَاةِ وَ الصَّوْمِ وَ الْحَجِّ وَ الْوَلایةِ وَ لَمْ ینَادَ بِشَیءٍ كَمَا نُودِی بِالْوَلایةِ؛
اسلام بر پنج رکن استوار شده است: نماز و زکات و روزه و حج و ولایت. و به هیچ یک به اندازهی ولایت سفارش نشده است.» کافی: ج۲ ص۱۸ ح۱.
نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت