آیه قرآن درباره مرگ و قبض روح

مرگ و قبض روح

حتمی بودن مرگ برای همگان

كُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ یوْمَ الْقِیامَةِ فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَمَا الْحَیوةُ الدُّنْیا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (۱۸۵)
هر کسی مرگ را می‌چشد؛ و بدون تردید روز قیامت پاداش‌هایتان به طور کامل به شما داده می‌شود. پس هر که را از آتش دور دارند و به بهشت درآورند مسلماً کامیاب شده است؛ و زندگی این دنیا جز کالای فریبنده نیست. (آل عمران، ۱۸۵)

توضیح:

پیش از ورود به بحث معاد و جهان آخرت، از مرگ و ویژگی‌های آن سخن می‌گوییم. در منطق دینی مرگ به معنای نیستی و نابودی نیست؛ بلکه انتقال از جهانی به جهان دیگر است. مرگ دریچه‌ی ورود به جهان برزخ و مقدمه‌ی پاداش و عذاب اخروی است؛ اگرچه سزای کامل اعمال در روز قیامت خواهد بود. آیه‌ی فوق ـ ضمن بیان این مطلب ـ از همگانی بودن مرگ و حتمی بودن آن سخن می‌گوید. مضمون این آیه در قرآن بارها تکرار شده است. تعبیر چشیدن مرگ، به معنای درک کامل آن است.

حدیث:

امام علی(ع): «المَوتُ ألزَمُ لَكُم مِن ظِلِّكُم، و أملَكُ بِكُم مِن أنفُسِكُم؛ مرگ از سایه‌تان به شما چسبیده‌تر است و بیشتر از خودتان اختیاردار شماست.» غررالحکم: ج۲ ص۹۱ ح۱۹۶۱.

نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت