فصل چهارم: امامت
سکوت صحابه و سایرین در قبال جریان سقیفه را چگونه توجیه مینمائید؟
این اشکال قابل توجهی نیست، تاریخ نظائر آن را بسیار نشان داده است و ما هم در عصر خودمان مظاهر آن را دیدهایم اگر چه مطلب سقیفه و منحرف کردن مسیر خلافت در اهمیت، مافوق هر حادثه است شاعر میگوید:
لقد عجبوا اصحاب احمد اذ رضوا / بتقدیم ذی جهل و تاخیر ذی فضل
واصحاب موسی فی زمان حیاته / رضوا بدلاً عن خالق الخلق بالعجل
مضافاً بر اینکه کبار صحابه نظیر سلمان و غیره سکوت نکردند بلکه اوّل من احتج للخلافة علی بن ابیطالب علیه السلام. [1]
مرحوم سید شرفالدین در کتاب ارزشمند المراجعات احتجاجات بنی هاشم و سایر صحابه را آورده است [2]و در نهجالبلاغه نیز میفرماید:
و ان کنت بالشوری ملکت امورهم / فکیف بهذا و المشیرون غیب
و ان کنت بالقربی حججت خصیمهم / فغیرک اولی بالنبی و أقرب [3]
[1] رجوع شود به: الغدیر، 2/ 191
[2] رجوع شود به: المراجعات مراجعه شماره 106 به بعد
[3] نهج البلاغه، حکمت 190
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت