سخن امام حسین(ع) درباره حدیث ثقلین

اثبات امامت از حدیث ثقلین

حضرت اباعبدالله(ع) نقل كرد: روزی از حضرت امیرالمؤمنین(ع) از معنای حدیث «ثِقلین» سئوال شد.

حدیث 

قال الامام الحسین(ع): سُئِلَ أَمیرُ الْمُؤمِنینَ(ع)، عَنْ مَعْنی قَوْلِ رُسُولِ اللهِ(ص): «إِنِّی مُخَلِّفُ فِیكُمْ اَلثِّقْلَین: كِتابَ اللهِ، وَ عِتْرَتِی. مَنِ الْعِتْرَةُ؟.
فقال: أَنَا، وَالْحَسَنُ، وَالْحُسَینُ، وَ الْأَئِمَّةُ التِّسْعَةَ مِنْ وُلْدِ الْحُسَین، تاسِعُهُمْ مَهْدِیهُمْ وَقائِمُهُمْ، لا یفارِقوُنَ كِتابَ اللهِ وَ لایفارِقُهُم حَتَّی یرِدُوا عَلی رَسُولِ اللهِ(ص) حَوْضَهُ».
امام حسین(ع) فرمود: از حضرت علی(ع) معنای حدیث «ثِقلین» سئوال شد كه رسول خدا فرمود: «من در میان شما دو چیز گرانبها باقی می‌گذارم، كتاب خدا و عترت من».
معنای عترت چیست؟. حضرت امیرالمؤمنین(ع) پاسخ داد:
(هدف از عترت، من و حسن و حسین، و نه امام از فرزندان حسین می‌باشند كه نهمین آنان، مهدی و قائم امامان می‌باشد، آنان از قرآن و قرآن از آنان جدا نمی‌شود تا در كنار حوض كوثر بر رسول خدا(ص) وارد شوند).[۱]

پی نوشت

[۱]. عیون أخبار الامام رضا(ع) ج1 ص60 حدیث 25، اعلام الوری ص375، بحار الأنوار ج36 ص373 حدیث2.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

محمد دشتی