امیرمؤمنان علی(ع):
«لاَ تُدْخِلَنَّ فِی مَشْوَرَتِکَ بَخِیلاً یَعْدِلُ بِکَ عَنِ الْفَضْلِ وَیَعِدُکَ الْفَقْرَ وَلاَ جَبَاناً یُضْعِفُکَ عَنِالْأُمُورِ وَ لا حَرِیصَاً یُزَّیِّنُ لَکَ الشَّرَهَ بِالْجَوْرِ[۱]
با افراد بخیل مشورت مکن که تو را از خدمت به خلق خدا باز میدارند، و از فقر میترسانند؛ با افراد ترسو مشورت مکن که ارادهی تو را برای انجام کارهای مهم تضعیف میکنند؛ و نیز اشخاص حریص را مشاور خود قرار مده که ستمگری را برای تو زینت میدهند!»
مشورت از دستورات مهمّ اسلامی است، ولی به همان اندازه که مشورت با افراد ارزنده، به پیشرفت برنامههای صحیح کمک میکند، مشورت با افرادی که نقاط ضعف مهمّی دارند، زیانبخش است؛ و نتیجهی معکوس میبخشد. به همین دلیل، امام(ع) مؤکّداً توصیه میکند از انتخاب سه دسته به عنوان مشاور مخصوصاً در امور مهمّ اجتماعی، خودداری شود: بخیلان؛ ترسوها؛ حریصها؛
یکی دست انسان را میگیرد تا از مواهب خداداد بذل و بخشش نکند؛
دیگری ارادهی او را برای انجام کارهای مهم سست میکند؛
و سومی انسان را برای حرص و ولع بیشتر، تشویق به تجاوز به حقوق دیگران مینماید.
۱- امام(ع) مؤکّداً توصیه میکند از انتخاب کدام افراد به عنوان مشاور خودداری شود؟ چرا؟
[۱]. نهجالبلاغه، نامهی ۵۳ (عهد نامهی مالک اشتر).
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت