مرحوم حاج شیخ جعفر شوشتری(رض) نقل میكند روزی رسول اکرم(ص) با همراهانشان از راهی عبور میكردند. دیدند چند تا از بچّهها با هم بازی میكنند. رسول خدا(ص) یكی از آن بچّهها را بغل كرد و روی دامنش نشانید و وسط دو چشمش را بوسید. خیلی او را نوازش كرد. گفتند: آقا چرا شما این قدر با این بچّه ملاطفت میكنید؟ فرمود: روزی من دیدم این بچّه با حسین من بازی میكرد و خاك پای حسین را میگرفت و بهصورت و چشمش میمالید. از این جهت من دوستش دارم. چون دوستدار حسین من است و جبرئیل به من خبر داده كه این بچّه جزء یاران او در كربلا خواهد بود. فرموده است:
أَحَبَّ اللهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَیناً؛
«خدا دوست بدارد آن را كه حسین را دوست میدارد».[۱]
[۱]ـ صفیر هدایت.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت