دفاع از امیرالمؤمنین(ع)
در یكی از صبحگاهان كه امام علی(ع) به سوی حمّام عمومی شهر میرفت، ابن ملجم مُرادی نیز در تعقیب امام میرفت، امام حسن و امام حسین(ع) در حالی كه مسلّح بودند، برای پاسداری و حفاظت از پدر به حركت درآمده و او را تحت نظر داشتند. وقتی امام علی(ع) وارد حمّام گردید، متوجّه سخنان فرزندان خویش شد، سربرداشت و پرسید: پدر و مادرم فدای شما، چه شده است شما را كه هر دو برادر را در اینجا مینگرم؟. پاسخ دادند:
قالا(ع): اِتَّبَعَكَ هذَا الْفاجِرُ فَظَنَنَّا اَنَّهُ یریدُ اَنْ یضُرَّكَ.[۱]
امام حسین(ع) و امام حسن(ع) فرمودند:
(این مرد جنایتكار را دیدیم كه از پی شما روان است و گمان بردیم كه میخواهد زیانی به شما برساند).
امام علی(ع) فرمود: او را به حال خود واگذارید.
[۱]. بصائر الدّرجات ص480، خرائج و جرائح ج2 ص771 حدیث 73، بحارالانوار ج42 ص234 حدیث 43.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
محمد دشتی