شناخت امام حسین(ع) از جایگاه امام حسن(ع)

شناخت جایگاه برادر

ویژگی‌های امام حسن(ع)

امام مجتبی(ع) در سخنرانی و فنّ خطابه بی‌نظیر بود، زیبا سخن می‌گفت و با فصاحت و بلاغت خطبه می‌خواند. روزی امام حسن(ع) خطاب به حضرت اباعبدالله(ع) فرمود:

«ای برادر! ای كاش قدرت روحی تو را می‌داشتم؟».
حضرت اباعبدالله(ع) پاسخ داد:

حدیث 

قال الامام الحسین(ع):

وَ اَنَا وَاللهِ وَدَدْتُ أَنَّ لی بَعْضَ ما بُسِطَ لَكَ مِنْ لِسانِكَ.
امام حسین(ع) فرمود:

(سوگند به خدا من نیز دوست داشتم، برخی از توانمندی تو را در سخن گفتن بمن می‌دادند.)[۱]
و در نقل دیگری آمد: روزی حضرت اباعبدالله(ع) خطاب به امام مجتبی(ع) فرمود:

حدیث 

قال الامام الحسین(ع): یا حَسَنُ وَدَدْتُ أنَّ لِسانَكَ لی وَقَلْبی لَكَ.[۲]
امام حسین(ع) فرمود: (برادرم حسن! دوست داشتم كه زبان گویای تو ازآنِ من و قلب من ازآنِ تو باشد).

پی نوشت ها

[۱]. تاریخ ابن عساکر (شرح حال امام حسین‏(ع)) ص146 حدیث 187.
[۲]. کشف الغمة ج2 ص31، محجة البیضاء ج4 ص227، بحارالانوار ج44 ص195 ضمن حدیث 8.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

محمد دشتی