حضرت اباعبدالله(ع) آینده را به دو مرحله و دوران متفاوت میشناساند كه در مرحله اوّل، انسان و جهان به فساد و تباهی دچار میگردد و در مرحله دوم با قیام حضرت صاحب الزّمان(ع) اصلاح میشود و زشتیها و بدیها نابود میگردد.
قال الامام الحسین(ع): لایكُونُ الأَمْرُ الَّذِی تَنْتَظِرُونَهُ حَتَّی یبْرَأَ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ، وَیتْفُلَ بَعْضُكُمْ فِی وُجُوهِ بَعْضٍ، وَ یشْهَدَ بَعْضُكُمْ عَلی بَعْضٍ بِالْكُفْرِ، وَ یلْعَنَ بَعْضُكُمْ بَعْضاً.
امام حسین(ع) فرمود: (آنچه انتظارش را دارید تحقّق نمییابد جز زمانی كه انزجار و نفرت از یكدیگر بین شما رواج یابد، گروهی بر ضدّ گروه دیگر شهادت دهند و همدیگر را لعن و نفرین كنند).
از امام پرسیدند: پس از ظهور حضرت مهدی(ع) نیكوكاری چگونه است؟ پاسخ فرمود:
اَلخَیرُ كُلُّهُ فی ذلِكَ الزَّمانِ، یقُومُ قائِمُنا، وَ یدْفَعُ ذلِكَ كُلَّهُ.
(همه خیرها در آن زمان است كه مهدی(ع) قیام میكند و همهی زشتیها را از میان برمیدارد).[۱]
[۱]. غیبت نعمانی ص 205 حدیث 9، عقدالدرر ص63.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
محمد دشتی