کمک کردن حضرت زهرا(س) به دیگران

یاری و کمک کردن

ضرورت یاری کردن به کارگر منزل

الف ـ تقسیم کار

رسول گرامی اسلام(ص) پس از سال‌ها تحمل مشکلات، و سفارش به صبر و بردباری، کارگری برای حضرت زهرا(س) انتخاب و سفارشات لازم را ارائه فرمود. روزی مشاهده کرد که کارگر منزل در حال استراحت و فاطمه‌ی زهرا(س) مشغول کار کردن است، علت آن را پرسید؛ حضرت زهرا(س) پاسخ داد:

قالت: یا رَسُولَ اللهِ. عَلَیَّ یَوْمٌ وَ عَلَیْها یَوْمٌ.
ای رسول خدا! (کار منزل را عادلانه تقسیم کردم) روزی مال من و روزی دیگر به عهده‌ی او است.
اشک در چشمان پیامبر(ص) حلقه زد و فرمود:
«خدا آگاه‌تر است که رسالت را در کدام خانواده قرار دهد.»[1]

ب ـ کار فراوان

در تداوم کار فراوان منزل، و آرد کردن گندم‌ها با آسیاب سنگی فرمود:

قالت: وَ اللهِ اِنّی اَشتَکی یَدَی مِمّا طَحَنَ بِالرَّحی.
سوگند به خدا که از دو دستان خود شکایت دارم، از بس که با آسیاب سنگی آرد کردند.[2]

یاری کردن علی

الف ـ مطرح کردن فضیلت‌ها

حضرت زهرا(س) در یاری کردن امام علی(ع) فرمود:

قالت: اِنَّ أَبی(ص) نَظَرَ اِلی عَلِیٍّ وَ قالَ: هذا وَ شِیَعتُهُ فِی الْجَنَۀِ.
روزی پدرم رسول خدا «که درود خدا بر او و خاندان او باد» به علی(ع) نگاه کرد و (با اشاره با او) فرمود: این مرد و پیروان او در بهشتند.[3]
و در گفتار ارزشمند دیگری به شیعیان علی(ع) بشارت بهشت جاویدان داد و فرمود:

قالت: اِنَّ رَسُولَ اللهِ(ص) قالَ لِعَلِیٍّ یا اَبَا الْحَسَنِ أَمَا اِنَّکَ وَ شِیعَتَکَ فِی الْجَنۀِ.
رسول گرامی اسلام «که درود خدا بر او و خاندان او باد» به علی(ع) فرمود: ای اباالحسن! همانا تو و پیروان تو در بهشت (موعود) خواهید بود.[4]

ب ـ طرح واقعیت‌ها

پس از غصب خلافت و پیدایش ماجراهای تلخ و مصیبت بار در مدینه، حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) همراه با فاطمه‌ی زهرا(س)، برای بیداری مردم، و دفاع از حقوق مسلم خویش، شبانه به منازل مهاجر و انصار رفته اتمام حجت می‌کردند، خیلی‌ها عذر بدتر از گناه می‌آوردند که چرا شما زودتر از دیگران امامت خود را مطرح نکردید؟ و اجازه دادید دیگران به صحنه بیایند؟ حالا دیگر کاری از پیش نمی‌توان برد.
امام علی(ع) توضیحات لازم را می‌داد و فاطمه زهرا(س) در جواب عذرتراشی‌ها، می‌فرمود:

قالت: ما صَنَعَ أَبُوالْحَسَنِ اِلّا ما کانَ یَنبَغی لَهُ وَ لَقَدْ صَنَعُوا مَا اللهُ حَسِیبَهُمْ وَ طالِبَهُمْ.
ابوالحسن علی(ع) کاری انجام نداد، به‌جز آن که سزاوار بود «مانند، انجام مراسم تدفین رسول خدا(ص) و جمع‌آوری قرآن» تا انجام گیرد و اما امت پیمان‌شکن کارهای ناروائی انجام داده‌اند که تنها خدا آنها را محاسبه و رسیدگی خواهد کرد.[5]

یاری کردن شیعیان

پس از آگاهی به مقدار درهم و دیناری که مهریه‌ی آن حضرت قرار گرفت، خطاب به پیامبر اسلام(ص) فرمود:

قالت: یا رَسُولا اللهِ اِنَّ بَناتَ النّاسِ یَتَزَوَّجْنَ بِالدَّارهِمِ فَما الْفُرْقُ بَینی وَ بَینَهُنَّ؟
أَسْأَلَکَ اَنْ تَرُدَّها وَ تَدْعُوا اللهَ اَنْ یَجْعَلَ مَهری اَلشَفاعَۀَ فی عُصاةِ أُمَّتِکَ.
ای پیامبر خدا! همانا دختران مردم در ازدواج خود درهم‌ها را مهریه‌ی خود قرار می‌دهند. پس فرق من با آنها چیست؟
از تو می‌خواهم، درهم و دینار را مهریه‌ی من قرار ندهی، بلکه از خدا بخواهی تا مهریه‌ی من، شفاعت کردن از گنهکاران امت تو باشد.[6]

پی نوشت ها

[1]. بحارالانوار، ج 43، ص 214 و وسائل‌الشیعة، ج 13، ص 311 و دلائل‌الامامة، ص 42.
[2]. مقتل‌الحسین، ص 69 و احقاق‌الحق، ج 10، ص 277.
[3]. مناقب، ج 2، ص 101: ابن شهر آشوب (متوفای 588 هجری).
[4]. ینابیع‌المودة، ص 40: قندوزی حنفی (متوفای 1294 هجری).
[5]. مجمع‌الزوائد، ج 10، ص 21 و ج 9، ص 289 و مفتاح‌النجا، ص 61 و ارجح‌المطالب، ص 531.
[6]. بحارالانوار، ج 28، ص 352 و غایه‌المرام، ص 569 و الامامه و السیاسه، ص 12.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

محمد دشتی