اطاعت از امام | ۱
یکی از مسائل سیاسی مهم، مسئلهی صلح امام حسن(ع) بود كه با سطحینگری، ساده اندیشی نمیشود آن را به ارزیابی گذاشت. بسیاری نمیتوانستند علل و عوامل آن را بدرستی درك كنند و اعتراض میكردند، امّا حضرت اباعبدالله(ع) با برادر هماهنگ بود، او را امام خود میدانست و از او اطاعت میكرد، هرگاه گروهی خدمت او میرسیدند و میخواستند سیاست امام مجتبی(ع) را زیر سئوال ببرند امام حسین(ع) دفاع میكرد. روزی گروهی از شیعیان كوفه خدمت امام حسین(ع) رسیدند و تلاش فراوان كردند تا صلح امام مجتبی(ع) را رد كرده امام حسین(ع) را به قیام وا دارند.
قال الامام الحسین(ع): قَدْ كانَ صُلْحٌ وَكانَتْ بَیعَةٌ كُنْتُ لَها كارِهاً، فَانْتَظِروُا ما دامَ هذَا الرَّجُلُ حَیاً، فَإِنْ یهْلَكُ نَظَرْنا وَنَظَرْتُمْ.[۱]
امام حسین(ع) فرمود: (قرار داد صلحی بین ما وجود دارد گرچه خوشایند من نیست، امّا تا معاویه زنده است در انتظار باشید، پس آنگاه كه بمیرد، ما و شما تجدید نظر میكنیم).
[۱]. أنساب الاشراف ج3 ص150 حدیث 10.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
محمد دشتی