فضائل و خواص سوره تغابن

تعداد: آیات 18 ـ کلمات 242 ـ حروف 1091
سور‌ه‌ی مدنی
(بعد از سوره‌ی «تحریم» نازل شده است)

نامگذاری

به مناسبت نامیدن روز قیامت به نام «تَغابن» (روز اظهار غبن و زیان) که در آیه‌ی (9) این سوره‌ی مبارکه آمده بدین نام موسوم گردیده است چرا که در قیامت، انسان‌ها از اینکه برای حیات ابدی آن جهان چندان کاری نکرده و عملی صالح ذخیره ننموده‌اند و یا گناه و معصیت و فساد به‌ همراه آورده‌اند احساس ضرر و خسران می‌کنند و حسرت و افسوس می‌خورند.

فضائل و خواص

از رسول اکرم(ص) مروی است: هر کس سوره‌ی تغابن را تلاوت کند از مرگ‌های ناگهانی ایمن می‌گردد.^[1]

و نیز می‌فرماید: چنانچه کسی از حاکم و زمامداری خوفی داشته باشد این سوره را بخواند و نزد او برود آسیبی به او نمی‌رسد.^[2]

و حضرت امام صادق(ع) می‌فرماید: کسی که آن را در نماز فریضه بخواند این سوره در روز قیامت شفیع او خواهد بود و شاهدی عادل است در نزد کسی که شفاعت او را اجازه می‌دهد سپس از او جدا نمی‌شود تا وی را داخل بهشت گرداند.^[3]

و حضرت امام باقر(ع) نیز می‌فرماید: کسی که سوره‌های مُسبَّحات را (سوره‌های حدید، حشر، صف، جمعه و تغابن) پیش از خواب بخواند نمی‌میرد تا اینکه خدمت صاحب‌الزمان(ع) مشرّف گردد و اگر قبلاً از دنیا برود در جوار حضرت پیامبر اکرم(ص) خواهد بود.^[4]

و همچنین امام ششم(ع) می‌فرماید: جهت حفظ مال از سرقت و دستبرد، این سوره‌ی مبارکه را هفت مرتبه تلاوت نمایند.^[5]

و اگر هنگام پنهان کردن دفینه و مال یک بار این سوره را بخوانند به ‌یاری خداوند سالم خواهد ماند.^[6]