تعداد: آیات 12 ـ
کلمات 254 ـ حروف 1105
سورهی مدنی
(بعد از سورهی
«حُجرات» نازل شده است)
نامگذاری
خداوند تبارک و تعالی در آیهی
نخستین این سورهی مبارکه خطاب به پیامبر(ص) میفرماید: «چرا
به خاطر خشنود کردن همسرانت آنچه را که خداوند بر تو حلال کرده بر خود حرام میکنی؟»
و به همین جهت این سوره مبارکه به نام «تَحریم» (حرام کردن) نامگذاری شده است. و
این خطاب در واقع توبیخ و سرزنش بعضی از زنان پیامبر(ص) است که با ناهنجارشان باعث
چنین عکسالعملی از سوی پیامبر شدند.
فضائل و خواص
از حضرت پیامبـر گـرامی(ص) مـروی است: هـر کس سورهی «تَحـریم» را تـلاوت کند خـداوند او را توفیق توبهی خالصانه و بیشائبه نصیب میفرماید.[1]
و همانگونه که در سورهی «طَلاق» یادآور شدیم بهفرموده امام صادق(ع) هر کس سورهی طلاق را با این سوره در نمازهای واجب بخواند و بر آن مواظبت نماید در روز قیامت در پناه خدا بوده و از حزن و خوف آن روز ایمن و خداوند مسکن او را در بهشت قرار خواهد داد زیرا این دو، سورههای پیامبراکرم(ص) میباشند.[2]
و در خواص آن از حضرتش مروی است: اگر آن را بر بیمار یا مارگزیده یا بر شخص مصروع (آدم غشی) و یا بر کسی که بیخوابی دارد ببندند بهبود مییابد و آن عوارض به یاری حقتعالی زایل و برطرف میگردد.[3]
و نیز هرگاه کسی بر خواندن آن مداومت نماید راز او پوشیده و هیچ کس بر آن (راز) مطلع نخواهد شد و نیز بدهی و قرضهای او به یاری خدا ادا میگـردد.[4]
همچنین از حضرتش منقول است جهت رام کردن دشمن و زنِ بدزبان و بیپروا این سورهی مبارکه را بیست و یک بار تلاوت نمایند.[5]