به مناسبت اینکه در آیهی (3) این سورهی مبارکه خداوند را صاحب معارج (دارندهی رتبهها و درجات بلند) یاد کرده است که «فرشتگان» و «روح» به سوی او بالا میروند و برای معراج و تعالی وجودی انسانها برنامههای تربیتی فراوانی (در تکوین و تشریع) قرار داده است، سورهی مبارکه بدین نام «معارج» موسوم گردیده است.
نام دیگر آن «سَألَ سائِلٌ» میباشد که سورهی مبارکه بدان آغاز میگردد.
فضائل و خواص
از حضرتش سیّد عالم(ص) مروی است:
هر کس سورهی مبارکهی معارج را تلاوت کند خداوند ثواب کسانی را به او میدهد که پایبند امانات و عهد و پیمان خود باشند و بر نمازهای خویش محافظت مینمایند.[1]
و حضرت امام صادق(ع) میفرماید:
سورهی «سَألَ سائِلٌ» (معارج) را زیاد تلاوت کنید. کسی که بر تلاوت این سورهی مبارکه مداومت نماید خداوند در روز قیامت از گناهان او بازخواست نمیکند و در بهشت وی را همنشین محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم خواهد نمود.[2]
همچنین میفرماید:
هر کس به خدا و کتاب او ایمان دارد قرائت این سورهی مبارکه را وانمیگذارد.[3]
و در خواص آن آمده است: کسی که آن را در شب پیش از خواب بخواند محتلم نخواهد شد[4] و خوابهای آشفته و هراسناک نمیبیند و به یاری خداوند تا بامداد از همهی آفات محفوظ خواهد بود.[5]
و نیز چنانچه شخص اسیر یا زندانی بر قرائت آن مداومت کند خداوند برای او گشایشی میدهد و سالماً نزد خانوادهاش مراجعت خواهد نمود.[6]
[1]. مجمعالبیان.
[2]. ثوابالاعمال ص 269، تفسیر اطیبالبیان، وسائل ج 4 ص 893.
[3]. ختوم و اذکار ج 1 ص 174.
[4]. خواصالآیات ص 140.
[5]. مصباح ص 459.