تعداد:
آیات 40 ـ کلمات 164 ـ حروف 676
سورهی
مکّی
(بعد
از سورهی «قارعه» نازل شده است)
نامگذاری
در این سورهی
مبارکه آیاتی دربارهی قیامت و رستاخیز عمومی و معاد (روزی که همه از قبور برمیخیزند
و به سوی محشر و سرنوشت ابدی خویش در بهشت یا دوزخ رهسپار میشوند) آمده است که
بدین مناسبت به نام «قیامت» موسوم گردده است.
فضائل و خواص
از سیّد عالم(ص) مروی است: کسی که سورهی مبارکهی (قیامت) را تـلاوت کند در قیامت مـن و جبرائیل برای او گواهی میدهیم که او به روز قیامت ایمان داشته و هنگامی که از قبر بیرون میآید نور او در پیشاپیش وی حرکت میکند در حالی که چهرهاش از چهرههای سایر خلایق درخشندهتر خواهد بود.[1]
و در خواص آن آمده است کسی که بر خواندن آن مداومت نماید عفّت و روزی او زیاد میشود و در نزد مردم عزیز و محبوب میگردد.[2]
و حضرت امام صادق(ع) میفرماید: خواندن این سورهی مبارکه باعث خشوع و عفّت از شهوات و صیانت از بلیّات میگردد و قاری آن به یاری حقتعالی از هیچ حاکم و زمامداری نمیهراسد و در آن روز و شب در حراست خداوند متعال خواهد بود.[3]
و نیز حضرتش در حدیثی میفرماید: هرکس بر خواندن این سورهی مبارکه مداومت کند و بدان عمل نماید خداوند متعال او را از قبرش با رسولالله(ص) با بهترین چهره برمیانگیزد و فرشته پیوسته وی را بشارت میدهد و در برابرش خندان و شادمان بوده تا از صراط و میزان بگذرد.[4]
همچنین میفرماید: کسی که سورهی قیامت را هر شب جمعه سه مرتبه تلاوت کند حساب قیامت بر او آسان گردیده و در دنیا از همهی بلاها محفوظ میماند و عذاب قبر نخواهد داشت.[5]
و نیز میفرماید: مداومت نمودن بر خواندن این سورهی مبارکه دل را لبریز از خشوع و خشیت خدای متعال میکند و از طرف ستمکاران و حاکمان زیانی به او نمیرسد به یاری حقتعالی از شرور جنّیان و شیاطین هم محفوظ خواهد بود.[6]
همچنین در خبر است که این سورهی مبارکه قلب را تقویت میکند و اگر کسی آن را در ظرفی (با زعفران یا غیره) بنویسد و با آب بشوید آن را بیاشامد ضعف قلب او به یاری خدا برطرف میگردد.[7]
[1]. تفسیر نورالثقلین.
[2]. تفسیر اطیبالبیان.
[3]. تفسیر برهان.
[4]. تفسیر اثنیعشری، ثوابالاعمال ص 272، تفسیر اطیبالبیان، وسائل ج 4 ص 893.
[5]. خواصالآیات ص 144.
[6]. خواصالآیات ص 144.