در نخستین آیهی سوره، درهم پیچیده شدن (تکویر) خورشید و پایان یافتن نور و فروغ آن را بیان میکند که به منزلهی پایان نظام این جهان و از نشانههای قیامت به حساب میآید و سورهی مبارکه بدین اسم «تکویر» نامگذاری شده است.
نام دیگر آن «کُوِّرَت» میباشد
که در نخستین آیهی سورهی مبارکه آمده است.
فضائل و خواص
پیامبر گرامی اسلام(ص) میفرماید: هر کس سورهی «اِذَا الشَّمسُ کُوِّرَت» را قرائت کند هنگامی که (فردا) نامهی عملش گشوده میشود خداوند او را رسوا نمیسازد.[1]
و در حدیثی دیگر از حضرتش آمده است: هر کس دوست دارد که در روز قیامت به من نظر کند سورهی «اِذَا الشَّمسُ کُوِّرَت» را تلاوت نماید.[2]
و نیز میفرماید: کسی که دوست دارد قیامت را بنگرد (گوئی با چشم خود ببیند) سورههای «إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَت» و «إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَت» و «إِذَا السَّمَاءُ انشَقّت» را قرائت نماید.[3]
زیرا در این سورههای مبارکه نشانههای قیامت آن چنان بیان شده که تلاوتکننده را در برابر صحنههای رستاخیز قرار میدهد.
و در روایتی دیگر آمده است که خدمت پیامبر اسلام(ص) عرض شد: چرا این چنین زود آثار سالخوردگی در شما نمایان شده؟ فرمود: سورههای هود، واقعه، مرسلات، عمّیتساءلون و إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَت مرا پیرم کرد.[4]
(زیرا آن چنان حوادث هولناک قیامت در آنها ترسیم شده که هر انسان با بصیرتی را گرفتار پیری زودرس مینماید).
و حضرت امام صادق(ع) میفرماید: هر کس سورههای «عَبَسَ» و «إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَت» را بخواند در بهشت در ظلّ لطف و کرامت الهی خواهد بود.[5]
حضرتش در خواص آن نیز میفرماید: جهت خلاصی و رهائی از بلیّات این سورهی مبارکه را بیست و یک بار تلاوت نمایند.[6]
دیگر از خواص آن چنانچه در خانهای سحر و جادو کرده باشند و جای آن معلوم نباشد، این سورهی مبارکه را در آن خانه بخوانند خداوند متعال آن را آشکار میکند و شرّ آن را رفع میفرماید.[7]
و چنانچه آن را بر گلاب بخوانند و بر چشم کِشند، دید و روشنائی آن زیاد میگردد و خواندن آن بر چشم درد به یاری حق بهبود مییابد.[8]